Niet met opzet

Met dit boek laat de schrijfster zien dat zij het in zich heeft om een breed lezerspubliek te bereiken. Eenmaal begonnen blijft het boeien en smaakt het naar meer. Het laatste hoofdstuk ontroert en laat mij als lezer achter met een doorleefde periode uit het leven van Marente en Jurre. De hoogste tijd dat dit boek breed wordt opgepakt!

Zalig boek om te lezen en boeiend tot de laatste pagina. Want eindigt het zoals je hoopt? De auteur weet de hoofdpersonen tot leven te brengen en laat de lezer hopen nooit voor zo'n dilemma te komen staan.

Heerlijk boek, boeit vanaf het begin tot het einde, zo’n boek wat je niet wegleggen kan.....
Wat ik het mooiste vind van de schrijfster is hoe ze de omgeving kan beschrijven en de verhoudingen tussen mensen weet neer te zetten, je proeft, voelt en ruikt de sfeer
Echt een aanrader!

Boeiend van eerste tot laatste hoofdstuk. Leuke intrige. Sfeer, ook die van Brazilië, goed getroffen.

Het gebeurt me niet vaak, maar 'Niet met opzet' heb ik in één nacht uitgelezen. Heel tastbaar beschrijft Sacha de worsteling die Jurre en Marente hebben met de spoken uit hun verleden en hoe dat doorwerkt in hun relatie in het heden. Vanuit twee perspectieven cirkelen de verhaallijnen van de twee personages om elkaar heen. Prachtig geschreven, er staat geen woord teveel in! Een echte aanrader.

Niet met opzet is een boek dat je leest als een trein, vlot geschreven word je vanaf de eerste bladzijde in het verhaal getrokken. Heerlijk boek dat je gerust cadeau kan doen aan de mannen en vrouwen in je omgeving. Hoe leuk is dat met de feestdagen voor de deur!

Vanaf de eerste bladzijde zit je goed in het verhaal, en dan bouwt zich een spanning op waardoor je niet meer wilt stoppen met lezen. De schrijfstijl is prettig, met voor eenieder wel herkenbare elementen in de dagelijkse belevenissen, waardoor je de sfeer al snel aanvoelt. Het verhaal is vanuit twee hoofdpersonen opgebouwd, en daardoor dynamisch. De vraag op de achterflap; "hoe eerlijk moet of kun je zijn" loopt als een rode draad door het boek.

SAMENVATTING EN MIJN MENING
De cover is grotendeels in verschillende kleuren grijs, twee vuilnisbakken staan op de voorgrond en daarachter is een hek te zien. In combinatie met de titel Niet met opzet maakt dit nieuwsgierig.

Deze roman opent met een quote van Griet Op de Beeck.

Omdat alles voorbij gaat, maar niet voorbij is.

In Niet met opzet vertelt de auteur in een fijne vlotte schrijfstijl het verhaal van Jurre en Marente. Het verhaal is opgesplitst in drie delen, waarin afwisselend Jurre en Marente aan het woord komen én het verleden, heden en toekomst overpeinzen.

De vijfendertigjarige Jurre heeft een restaurant in Olinda, Brazilië en leidt een onbezorgd leven. Zijn vader is aan een hartinfarct overleden toen hij zeventien was. Twee maanden geleden heeft hij zijn moeder verhuisd naar een verzorgingshuis in Nederland. Dit bezoek staat hem nog bij als de dag van gisteren.

De drieëntwintigjarige Marente is fotografe én werkt in een eetcafé. Sinds vier jaar woont ze in een appartement. Na de plotselinge dood van haar vader is haar moeder hertrouwd met Corné en binnen het jaar werd Peer geboren, haar broer.

Ieder gezin is ongelukkig op zijn eigen manier.

Twee maanden eerder ziet Marente Jurre voor het eerst, als ze samen met haar moeder Simone het graf van haar overleden vader bezoekt.

We lopen terug en dan zie ik hem. Schijnbaar moeiteloos duwt hij een rolstoel over het pad, mijn ogen glijden over de oude vrouw en blijven bij hem hangen. Een onwaarschijnlijk knappe man, opvallend bruin voor de tijd van het jaar, onberispelijk gekleed. Zijn bruine ogen twinkelen als we elkaar aankijken, hij glimlacht en knikt me toe als was ik een dierbare vriendin.

Marente is verbaasd al Jurre twee dagen later in het eetcafé komt waar ze werkt. In de dagen die volgen hebben ze het vaak over het toeval dat hem die avond naar het eetcafé dreef en hun vaders die op hetzelfde kerkhof begraven liggen.

Er bloeit iets moois op, maar Jurre moet terug naar Brazilië.

Twee maanden later reist Jurre opnieuw af naar Nederland. Hij wil zijn moeder bezoeken, maar nog meer Marente weer zien, haar blauwgrijze ogen, het lange donkere haar tot over haar schouders. Ongrijpbaar en fragiel. En juist zij is met een oerkracht in iedere cel van zijn lijf doordrongen. Hij weet zeker dat Marente de vrouw van zijn leven is en wil haar meenemen naar Brazilië.

Met Marente in mijn armen staat mijn wereld stil.

Ook Marente ziet een leven samen met Jurre wel zitten en ze is in gedachte al bezig met toekomstplannen voor hun beiden, maar wel in Nederland.

In de persoon die je nu bent, zit ook degene die je ooit was. Je kunt het verleden niet zomaar negeren.

Tijdens de kennismaking met Simone, Corné en Peer, doet Jurre een schokkende ontdekking. Het zweet breekt hem van alle kanten uit. Dit kan niet waar zijn denkt hij.

Jarenlang heb ik er niet meer aan gedacht. Zo zal het ook nu zijn. Het ongemak dat nu nog schuurt, zal verdwijnen.

Het voorval laat Jurre echter niet los. Hij heeft nachtmerries en vraagt zich constant af of hij Marente zijn ontdekking moet vertellen, maar hoe gaat ze reageren? Is hun liefde hiertegen bestand?

Je kunt geen toekomst bouwen op een leugen.

Op boeiende wijze voert de auteur de spanning langzaam op, om deze vervolgens weer rustig los te laten, waardoor je als lezer aan het eind aangenaam verrast wordt. Ze laat zien hoe één moment het leven van mensen op zijn kop kan zetten en hoeveel invloed dit kan hebben op het verdere leven.

Met name de worstelingen en keuzes waar meerdere personen in dit verhaal mee te maken krijgen weet ze pakkend te verwoorden.

De gevoelens, gedachten en beleefwereld van de personages worden realistisch en meeslepend verwoord in korte hoofdstukken, die mede door het mooie taalgebruik diep binnendringen.

Verdriet is de prijs van liefde.

‘Niet met opzet’ is een verhaal in drie delen, verdeeld in hoofdstukken waarin afwisselend Jurre en Marente hun gedachten met de lezer delen.

Door een rustige en stijlvolle schrijfwijze weet de auteur me geboeid te houden tot de laatste bladzijde.
De woordkeuze is ook om van te smullen; dit maakt het tot een genot om ‘Niet met opzet’ te lezen. De gevoelens en gedachten worden ook mooi verwoord; niet te heftig en soms zelfs ingetogen.

De personages worden zo duidelijk beschreven dat ik vaak de neiging had een van hen een por te geven.
Vooral de hoofdpersonen staan me in het begin duidelijk voor ogen, maar later in het verhaal wordt de houding van anderen me ook duidelijker en groeien ze in hun karakter.

Door het hele verhaal heen voelde ik een bepaalde spanning die helemaal past bij de gebeurtenissen en terugblikken. Het onverwachte einde is de kers op de taart.
‘Niet met opzet’ is een verhaal dat gaat over het verleden, het heden en de toekomst. Hoe het een het ander kan beïnvloeden; hoe deze invloed bruggen kan bouwen tussen mensen zodat verwachtingen vervuld kunnen worden.

Voor in het boek lees je:
“Omdat alles voorbij gaat, maar niet voorbij is.” – Griet op de Beeck
Pas wanneer je de laatste bladzijde gelezen hebt, weet je hoe passend deze woorden zijn met betrekking tot deze prachtige novelle.

Ik heb ‘Niet met opzet’ graag gelezen.

Jurre leidt al geruime tijd een onbezorgd leven in Brazilie, waar hij restauranthouder is. Zijn moeder woont nog in Nederland en tijdens een bezoek ontmoet hij de jonge fotografe Marente.
Voor hem is zij de liefde van zijn leven en ook Marente wordt verliefd op hem. Als Jurre weer voor een tijdje in Nederland is neemt de relatie serieuze vormen aan. Als Jurre kennis gaat maken met Marente haar moeder en stiefvader doet hij een schokkende ontdekking. Een ontdekking die weleens van grote invloed op zijn relatie met Marente kan zijn.

De cover is grotendeels in grijstinten, een mooie zwart-wit foto van een afgelegen plek waar 2 oude tonnen met vuilnis staan. Samen met de titel geeft dit een intrigerend gevoel. Als het verhaal gelezen is zal ook blijken dat alles perfect op elkaar afgestemd is.

Niet met opzet bestaat uit drie delen en wordt afwisselend verteld door Jurre en Marente, beiden in de eerste persoon. Twee mensen die verliefd zijn geworden en een gezamenlijke toekomst willen opbouwen. Maar de schokkende ontdekking van Jurre zet alles op losse schroeven. Zolang hij deze ontdekking voor zichzelf houdt is er niets aan de hand maar kan hij zijn hele leven met een leugen leven?

De vraag die Jurre voortdurend bezig houdt is genoeg reden om nieuwsgierig te blijven en afwachtend te zijn naar hoe hij dit gaat aanpakken. Voor hem zijn hij en Marente zielsverwanten maar er staat wel iets verschrikkelijks tussen hun in zonder dat Marente daarvan op de hoogte is. En Jurre heeft dan wel een duidelijk beeld over hun toekomst, maar ziet Marente het ook wel zo of zijn haar verwachtingen tegengesteld? Een roman die over de alomvattende liefde spreekt en tegelijkertijd dilemma’s aanhaalt.

“Met Marente in mij armen staat de wereld stil.”

Niet met opzet is een helder voorbeeld van hoe dingen anders kunnen zijn dan men verwacht en hoe een ongelukkig toeval een leven volledig kan beïnvloeden. Jurre die in gevecht moet met zijn demonen uit het verleden maar daarmee de toekomst met Marente op het spel kan zetten. Is het mogelijk om zoiets uit het verleden altijd achter je te laten of neem je de sprong in het diepe?

“Wat als ik het haar zou vertellen? Ik moet haar weghalen uit dit land. Ze mag het nooit weten, ik moet de waarheid verzwijgen. Net als toen.”

Met een fijne schrijfstijl zet Voogd de personages levensecht neer en verwoordt de gevoelens en gedachten op een krachtige manier. Eenvoudige korte zinnen, maar wel doordringend en meeslepend. Vanaf de allereerste zin weet Voogd de lezer mee te voeren en voortdurend bij de les te houden. Een prachtig geschreven roman met een licht vleugje spanning waarbij er een verwachting kan onstaan die aan het einde weleens compleet overhoop kan worden gegooid.