Onafscheidelijk Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. Twee zussen, voor altijd verbonden en toch zo alleen

Geschreven bij Onafscheidelijk

Je gaat van ze houden. Juliet Butler heeft als vriendin van de Siamese Tweeling het boek geschreven en bewust Dasja in de ik-vorm laten vertellen en vanuit dat perspectief ga je om Masja en Dasja geven. Twee kleine meisjes met een gedeeld onderlichaam die na hun geboorte (1950) met opzet van hun moeder worden gescheiden en die een afschuwelijke jeugd tegemoet gaan omdat je in de Sovjet-Unie van toen als ‘misvormd zijnde’ niet mocht bestaan. Iedereen die op wat voor een manier zichtbaar gehandicapt was werd weggestopt voor de buitenwereld. Met een brok in mijn keel heb ik het boek gelezen. Ik vind het een heftig boek en dat betekent dat Juliet Butler het goed geschreven heeft: ze raakt de lezer. Meer kan ik er niet over zeggen om niets verder te verraden. Ik kan alleen aanraden dit boek te lezen.

Geschreven bij Onafscheidelijk

De cover is heel mooi, maar toch had er beter voor een realistischer cover gekozen kunnen worden, met een, desnoods getekende, siamese tweeling, want daar gaat het boek per slot van rekening over. De titel kan je op meer manieren opvatten, zowel positief alswel negatief.

Al gelijk vanaf de eerste bladzijde in Onafscheidelijk wordt je geraakt door het verhaal dat is geschreven vanuit Dasja. Dasja, een vrouw die waarschijnlijk het meest heeft geleden en waar je alleen maar sympathie voor kan hebben. Je had zo graag gewild dat ze haar dromen kon verwezenlijken. Je hebt te doen met beide vrouwen die niet met, maar ook niet zonder elkaar kunnen. Na het lezen van het verhaal heb je wel meer begrip voor Masja gekregen. Je begrijpt beter waarom ze was zoals ze was.

Onafscheidelijk is een hartverscheurend verhaal van een siamese tweeling die gelijk bij de geboorte bij hun moeder is weggehaald. Langzaamaan kom je steeds meer te weten waarom er zo met ze werd geëxperimenteerd, vooral in het laatste gedeelte kom je erachter wat er echt is gebeurd in hun jeugd, waarom Masja en Dasja bij hun moeder zijn weggehaald. Je komt erachter hoe het is om altijd letterlijk aan elkaar vast te zitten, hoe het is dat je nooit iemand 'privé' kan spreken, hoe eenzaam je kan zijn ook al ben je altijd samen, dat zelfs siamese tweelingen als dag en nacht kunnen verschillen van karakter, hoe men vroeger in Rusland dacht en omging met mensen die gehandicapt waren.

Toch is het niet alleen maar kommer en kwel, soms moet je ook lachen, zeker om Masja die vol kattekwaad zat zoals bijvoorbeeld enge sprookjes vertellen. Het boek laat zien dat siamese tweelingen twee verschillende mensen zijn, ieder met hun eigen karakter, die toevallig aan elkaar vast zitten, dat ze ook de 'normale' gevoelens als verliefdheden kennen, zo hun dromen hebben en dat ze heel slim kunnen zijn.

Onafscheidelijk is niet alleen het hartverscheurende verhaal van Masja en Dasja, maar het is ook een stukje Russische geschiedenis zoals bijvoorbeeld over de hond Laika.

Kortom; Onafscheidelijk van Juliet Butler zou iedereen moeten lezen om te leren hoe het niet hoort met gehandicapten. Dat gehandicapten ook zo hun gevoelens en behoeften hebben, dat ze niet per definitie dom zijn.

Geschreven bij Onafscheidelijk

Soms heb je ineens een boek in handen dat heel veel indruk maakt. Hoewel de foto op de cover anders doet vermoeden, is het echt een hartverscheurend, maar ook fascinerend - waar gebeurd - verhaal. Ik heb het boek (bijna) in één ruk uitgelezen, me verbazend over het feit dat mensen zó met deze tweeling zijn omgegaan en dat dit echt gebeurd is, want soms is dat bijna onvoorstelbaar. Een aanrader!

Geschreven bij Onafscheidelijk

Oorspronkelijke review op hillybillybeauty.nl

“Kun je samen wel gelukkig zijn als je eigenlijk zo verschillend bent? En hoe kom je tot je recht als je altijd in de schaduw van de ander leeft?” Ik las het boek ‘Onafscheidelijk’ geschreven door Juliet Butler. Een waargebeurd verhaal over de Siamese tweeling Masja en Dasja uit Rusland. Benieuwd wat ik van het boek vond? Ik zal het jullie vertellen.
Ik moet bekennen dat ik door de cover wel een beetje een ander beeld over het boek in eerste instantie had. Als je de achterflap niet zou lezen en puur op de cover het boek zou gaan lezen denk ik dat je een heel ander verhaal had verwacht. Persoonlijk zou ik een meer passende cover beter hebben gevonden. Het boek is namelijk echt een levensverhaal over de Siamese tweeling Masja en Dasja. Dat zou je uit de cover die nu het boek siert absoluut niet herkennen.

Achterflap
Dasja kan zich een leven zonder haar zusje niet voorstellen. Masja is brutaal, stoer en onbevreesd. Dasja is rustig en bedachtzaam, maar overal bang voor. Voor de dokters die enge onderzoeken komen doen, voor de kinderen door wie ze gepest worden en voor de grote boze buitenwereld. Gelukkig is Masja altijd bij haar.
Masja en Dasja zijn een Siamese tweeling. De wereld waarin ze zijn geboren, is hard. Aan de ene kant moeten gebreken uit het zicht blijven, aan de andere kant worden ze beschouwd als een interessant medisch geval. Maar Masja en Dasja willen meer zijn dan alleen ‘die Siamese tweeling’.

Toen ik de achterflap eenmaal had gelezen herkende ik de namen van de Siamese tweeling. Ik heb er ooit wel het één en ander over gelezen op internet. Een levensloop die is opgeschreven door iemand die zó dichtbij deze tweeling heeft gestaan leek mij daarom ook erg interessant om te lezen.
Het verhaal begint met het hoofdstuk ‘einde’ waarin je de laatste minuten leest van Masja en Dasja. Best een heftig begin van een boek. Het verhaal gaat daarna verder vanaf het zesde levensjaar van de tweeling. Er wordt in detail verteld in wat voor verschrikkelijke omstandigheden de meisjes zijn opgegroeid. Dat ze verwaarloosd werden en als proefkonijnen werden behandeld. Ook wordt al vrij snel duidelijk dat de tweeling qua karakter zó van elkaar verschillen dat het bijna onmogelijk lijkt om samen, aan elkaar, op te groeien. Masja is manisch, mishandelt Dasja en kleineert Dasja waar mogelijk. Tóch houdt Dasja onvoorwaardelijk van haar zus.
Het begin van het boek vond ik al meteen vrij lastig om in te komen. Door de vele Russische namen in het boek werd het vaak onoverzichtelijk. Terugbladeren om bepaalde personages weer even op te zoeken om te kijken wie ze ook alweer waren gebeurde mij vrij regelmatig. Dit haalde toch de vaart uit het verhaal. Sommige personages hadden wellicht achterwege gelaten kunnen worden om het verhaal iets ‘kleiner’ te houden. Schrijven is schrappen heb ik weleens gelezen, en dat had wat mij betreft in dit boek wel wat meer gemogen.
Daarmee kom ik ook op mijn tweede minpunt van het boek. Het verhaal speelt zich af in Rusland en er werd ook vaak de politieke kant aangehaald. Stalin, Lenin, Gorbatsjov, ze komen allemaal geregeld aan bod. Een korte zijstap naar informatie over de politiek in Rusland vind ik absoluut niet erg. (Het was ook af en toe relevant voor het verhaal). Voor mij was het toch teveel informatie af en toe. Zeker als je interesse daar niet bij ligt waren het soms taaie stukken tekst die voor mij niet veel toevoegde aan het verhaal. Ook hierin had voor mij wat geschrapt mogen worden.

Vervolg review op mijn blog