Onder de rook van de Heineken Luisterboek Tooltip Luisterboeken beluister je met de bol.com Kobo app. Een jeugd in de Pijp

Geschreven bij Onder de rook van de Heineken

Dit boek bevat een oppervlakkige, rommelige, oninteressante en weinig humoristische, eindeloze opsomming van triviale feitjes zonder enige diepgang.

Geschreven bij Onder de rook van de Heineken

Nooit gehoord van schrijver Hamersma, noch van zijn wijnbeoordelingen.
En zijn publicaties in de NRC en Het Parool ken ik niet.
Maar schrijven kan hij zeker.
Slechts de titel was voor de aanschaf maatgevend
De éénster-beoordelingen in deze rubriek kan ik beslist niet plaatsen. Als oud Amsterdammer (uit een ander stadsdeel weliswaar) heb ik met veel plezier kennis genomen van de belevenissen van de jonge Harold en zijn familie.
Een aanrader!

Geschreven bij Onder de rook van de Heineken

Een opsomming van triviale feitjes, geen diepgang en verleden en heden lopen kriskras door elkaar.

Geschreven bij Onder de rook van de Heineken

Het is een tijdlang in de mode geweest om je te profileren als de persoon die opgroeide in armoede. Zooo jaren zeventig.
Het was meestal de aanzet tot het verhaal over je verder “geslaagde” leven.
Ook in dit boek komt het heel sterk naar voren. ‘ik heb het allemaal goed gedaan, huisje in het buitenland, mijn kinderen doen het zo goed, (eindelijk een student in de familie) etc.’.
Het boek leest als een grote reclame voor zichzelf en de winkel van mevrouw Hamersma.
Ik heb het zo onderhand wel gezien met dit soort verhalen en heb het boek dan ook niet uitgelezen.
En ach, wie zit er nou helemaal op het levensverhaal van de heer Hamersma te wachten.

Geschreven bij Onder de rook van de Heineken

Genoten van dit boek. Ben net zo oud als Harold en herken alles uit die tijd in Amsterdam , hoewel ik in een heel ander deel van de stad woonde, maar wel vaak met mijn moeder op de cuyp boodschappen deed.
Aanrader voor iedereen die in die tijd in amsterdam woonde.

Geschreven bij Onder de rook van de Heineken

Heerlijk boek, ondanks dat ik een Rotterdammer ben en de straten niet ken in de Pijp vind ik het een leuk boek.

Ik vind het ook knap hoe de schrijver zijn jeugdherinneringen door het heden heen weeft.

Ik ben zelf van 1967 (wat jonger) maar hou heel erg van dit soort boeken over iemands jeugd herinneringen. Mijn man is van 1960 en daar heb ik ook verhalen van gehoord die in de richting komen van Harold.

Eerst had ik nog niet in de gaten dat er ook een paar foto’s in stonden, wat ik in de loop van het lezen van het boek jammer vond, gelukkig kwam ik ze toen tegen.

Mooi en knap geschreven en ik vind het dus een aanrader!

Geschreven bij Onder de rook van de Heineken

Geweldig boek ook uit mijn jeugd de sigarenwinkel op de Ruijsdaelkade, alle straten, de sfeer, de mensen een boek om in weg te dromen, minimaal 5 sterren.

Geschreven bij Onder de rook van de Heineken

Unieke beschrijving vanuit het perspectief van een jongetje dat in 1956 wordt geboren in de volkswijk De Pijp. Harold kan zich blijkbaar nog goed de sfeer en de personen uit zijn jeugd herinneren en beschrijft ze zodanig dat ze voor ons ook gaan leven. Volkse types van destijds - 13 in een dozijn - maar afkomstig uit een wereld die nu helemaal is verdwenen. Met de jonge en met de 'huidige' Harold dwalen we door de Pijp van nu en de Pijp zoals deze was, 55 jaar geleden. De beschreven wandelingen door de wijk en zijn geschiedenis brengen het verleden weer tot leven zonder dit te romantiseren.
Ik heb genoten van dit familieverhaal!

Geschreven bij Onder de rook van de Heineken

Harold Hamersman is bekend als wijnjournalist en de artikelen die hij schrijft voor het NRC Handelsblad en Het Parool. Wat (voor mij in ieder geval) niet bekend was, is het feit dat hij is opgegroeid in volksbuurt De Pijp en boordevol verhalen zit over zijn jeugd. Omdat ik regelmatig, net als de moeder van Hamersma, ronddwaal in De Pijp, wilde ik dit boek heel graag lezen. En wat heb ik hiervan genoten!

Terwijl Hamersma verhaalt over zijn ouders, de buurtbewoners die allemaal ‘Ome’ en ‘Tante’ heetten en over hoe hij zijn jeugd ervaren heeft, word je als lezer teruggeworpen in de tijd. De herkenning is groot en de melancholie die optreedt ook. De eerste auto’s in de straat, de televisie met sneeuweffect, de dingen die je als jongetje kon uitvreten zonder dat er meteen instanties bij betrokken werden; het ademt de sfeer uit van een wereld die in ontwikkeling is, maar nog open ligt. Tegelijkertijd stipt Hamersma aan hoezeer de wijk inmiddels veranderd is; de speciaalzaken die destijds het straatbeeld sierden worden beetje bij beetje vervangen door supermarkten en hippe (avocado)restaurants. Toch hangt er nog steeds een zweem van vroeger over de straten en is de auteur, na elders te hebben gewoond, weer terug verhuisd naar de wijk. Omdat hij zich daar thuis voelt.

De rode draad door het boek is de moeder van Hamersma, Janny, die steeds meer gaten krijgt in haar geheugen maar daar zelf het minste last van lijkt te hebben. Ze loopt dagelijks door de straten van De Pijp op haar moonboots en heeft een heerlijk excentrieke inslag. Haar eigenheid en optimisme maken dat je van haar gaat houden, zonder dat je haar ooit hebt ontmoet. De liefde van Hamersma voor zowel zijn moeder als zijn overleden vader sijpelt uit elke bladzijde van dit boek, zonder hen op te hemelen of herinneringen mooier te maken dan ze waren. Het was niet allemaal koek en ei in Hamersma’s jeugd, maar hij heeft het talent geërfd van zijn moeder om de zon te zien op regenachtige dagen.

De droge humor van Hamersma heeft mij vanaf het begin dit boek in getrokken. Ik heb soms hardop zitten lachen om de anekdotes die naar voren komen. Het verhaal over zijn vader die maanden bezig is met een zelfgemaakt stadion dat van ellende uit elkaar valt. De teleurstelling van de broertjes Hamersma, die ze zo goed proberen te verbergen, is ronduit hilarisch. Herkenning viert hoogtij. Pas als je volwassen bent zie je dat je ouders ook alleen maar hun best deden.

Ik vond het echt jammer toen ik de laatste bladzijde moest omslaan. Als het twee keer zo dik was geweest, had ik het ook prima gevonden. Er is verder niets op aan te merken. Dit boek ontroert en maakt je aan het lachen. Van begin tot eind was dit een feest om te lezen. Onder de rook van de Heineken krijgt van mij vijf dik verdiende sterren!

Carlita
Perfecte Buren

Geschreven bij Onder de rook van de Heineken

Voor mij pure nostalgie