Ongedierte dat niet bevriest gedichten

Lees mijn volledige recensie op www.bookaddict.nl

Laat ik voorop stellen dat Annet Zaagsma een unieke dichtstijl heeft.

Wat ze met sommige gedichten duidelijk wil maken of wil laten zien, is mij niet duidelijk. Wel ben ik echter gefascineerd door haar woorden en zinnen.

De keuzes die zij hierin maakt zijn namelijk echt prachtig.

Ik heb hierdoor vooral genoten van de woorden in plaats van de gedichten in zijn geheel.

Als poëzie newbie kan ik wel zeggen dat ik heel blij ben dat dit niet mijn allereerste bundel ever was die ik las.

Ik ben bang dat ik dan snel afgehaakt zou zijn in mijn uitstapjes buiten mijn comfortzone.

Deze bundel was denk ik niet mijn bundel. Ik heb iets meer contact nodig met de realiteit om te kunnen genieten van een gedicht en om deze te kunnen “voelen”.

Ik weet wel zeker dat andere mensen deze bundel heel prachtig kunnen vinden!

Voor de keuze aan woorden en zinnen krijgt deze bundel van mij drie sterren, omdat het absoluut uniek en origineel is.

Annet Zaagsma bracht in 2019 haar eerste gedichtenbundel uit met de titel Een mooier woord in vuurgevaarlijk. Nu heeft ze haar tweede bundel uitgebracht waarbij het gedicht “Bijsluiter: droomscenario” genomineerd is voor de Ongehoord Gedichtenwedstrijd 2020.

Ongedierte dat niet bevriest is opgedeeld in vier delen. De muze, De nacht, Onderweg: We kijken neer op hen die op weg gaan en Het licht: Onder de steen vandaan. In totaal 41 gedichten worden met de lezer gedeeld waarbij de speling met woorden direct opvalt.

Net als de meeste gedichtenbundels komen de gedichten het mooiste over als je per keer een gedicht leest. Ik heb de meeste gedichten meerdere keren herlezen om te voelen en ervaren hoe Zaagsma met woorden weet te spelen tot een mooi geheel.
Toen ik de bundel de eerste keer uit had, was ik best wel wat in de war. Wat voelde ik bij de gedichten? Wat wilde Zaagsma met de lezer delen? Nadat ik de bundel een weekje aan de kant had gelegd, heb ik hem opnieuw gepakt. Ook nu voelde ik de verwarring, maar had ik veel meer het gevoel dat ik de meeste gedichten beter voelde en begreep.

Zaagsma heeft een hele eigen stijl van dichten. Haar zinnen zijn soms krachtig, vol emotie, maar soms ook verwarrend. Niet alle gedichten vond ik mooi. Soms had ik het idee dat ik het gedicht echt niet begreep, maar dat mag ook bij gedichten. Niet alle gedichten kunnen even sterk bij een persoon binnenkomen en lang niet altijd past een gedicht bij de lezer.

Ik kan mij vinden in de nominatie van Bijsluiter: droomscenario. Het is een pakkend en sterk gedicht. Zaagsma kiest in haar gedichten vooral voor korte zinnen waarbij ze weinig interpunctie gebruikt. Ik hou hiervan. Hierdoor kun je de zinnen lezen, zoals jij ze wilt ervaren. Een punt of komma in gedichten bepaalt hoe een zin loopt. Zaagsma kiest ervoor om juist de lezer zelf de stroom van het gedicht te laten bepalen.

Ongedierte dat niet bevriest is een gedichtenbundel die vooral door mensen die vaker poëzie lezen, gewaardeerd zal worden. De woordkeuze en de opbouw van de gedichten vragen om aandacht en om vaker gelezen te worden. Maar Zaagsma laat zien dat ze met haar eigen stijl zeker een plekje verdient in de wereld van de poëzie.

Persoonlijk vind ik het lastig om deze gedichtenbundel sterren te geven, omdat deze bundel krachtig en bijzonder is, maar wel met hele wisselende gedichten. Maar zegt dit wat over de kwaliteit van de gedichten of over de ervaring die ik heb bij deze gedichten? Poëzie is heel persoonlijk en gedichten worden door iedereen anders ervaren. Ik zal deze bundel zeker vaker doorlezen. Ik heb het idee dat sommige gedichten misschien dan toch weer anders lezen en voelen nadat ik ze opnieuw lees.