Oorlogsbrieven een familie in de hongerwinter

Heel goed geschreven en geeft een erg interessant beeld op de hongerwinter!

Een mooi boek waarmee je een inzicht krijgt hoe het de mensen in verschillende delen van Nederland verging in de laatste oorlogsjaren. Het geeft een veel indringender beeld dan menig geschiedenis boek. Het gebrek,de koude, de hoop, komen uit de brieven aangrijpend naar voren. Een indringend boek waarbij je de ontbering voelt.

Bijna aan een stuk door uitgelezen! Ik vind het zelf heel speciaal omdat ook mijn (over)grootouders, mijn ouders en ikzelf in het boek voor komen. En dingen te weten kom waar mijn ouders zelden iets over vertelden.
Het geeft een goed beeld o.a. van verschil in de hongerwinter tussen een aantal provincies; in het westen tekorten, in het noorden redelijk voldoende; helaas werden zendingen naar familie in het westen vaak onderschept. Wat mij verder ook opviel was het grote optimisme van de briefschrijvers.
Ik denk dat het ook voor jongeren goed is om te lezen hoe het in die hongerwinter was om aan eten en brandstof te komen om te kunnen overleven. Zaken die in andere delen over de hele wereld helaas nog steeds gebeuren.

Mooie collectie brieven van een Nederlandse familie in de oorlog en hongerwinter. Doordat het gaat om echte brieven krijg je een bijzonder inkijkje in de familie (wat werd er gegeten, wie was er ziek?), ondanks dat er door de censuur niet altijd vrijuit geschreven kon worden. Tussen de brieven door is veel leerzame achtergrondinformatie en interpretatie van bepaalde stukken weergegeven. Die combinatie maakt het een goed leesbaar, begrijpelijk geheel.

Dit boek voegt een nieuw en levendig perspectief van de gewone Nederlanders in de Tweede Wereldoorlog toe aan de bestaande boeken. Volgens mij een waardevol boek voor de geschiedenisles.

Heel goed boek! Kon het niet wegleggen en heb het in één weekend uitgelezen. Je voelt de spanning en beklemming van de oorlog. Heel leerzaam ook, er stonden dingen in die ik nog niet wist. En ook actueel, het deed me herhaaldelijk aan Syrië denken, aan vluchtelingen, evacuees, steden die uitgehongerd worden, en bommen op woonwijken.

In dit boek lees ik over allerlei dingen waar ik bij geschiedenis op school nooit iets gehoord heb. Hoe het was voor mensen die niet actief deelnamen aan de oorlog, hoeveel het uitmaakte waar je Nederland woonde. Bijzonder dat deze brieven bewaard gebleven zijn en nu van context voorzien zijn in dit boek.

Oorlogsbrieven beschrijft aan de hand van een briefwisseling binnen een familie de gewone dagelijkse dingen waar men voor kwam te staan in oorlogstijd. Mooi geschreven en leest als een trein.

Mooi boek! Je krijgt een goed beeld van hoe het in die tijd was. Door middel van de briefwisselingen. Leest prettig

‘Oorlogsbrieven’ is gebaseerd op circa honderd brieven die een van de auteurs op de zolder van haar grootouders vindt en die geschreven zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog. Uit deze brieven blijkt dat er, gedurende de Hongerwinter waarbinnen het grootste deel van de briefwisseling plaatsvindt, in het dagelijks leven in Nederland niet veel te merken is van een geallieerde landing. Wel van het afsluiten van gas en elektriciteit en het feit dat het voedsel opraakt. De briefwisseling binnen de familie Spaanderman in 1944 en 1945 gaan derhalve niet over politiek, maar over kou, honger en wanhoop.

Auteurs Vergunst en Mathijssen selecteren en verrijken deze briefwisseling met historische context en anekdotes, waarmee zij laten zien hoe gewone mensen leefden en overleefden in een uitzonderlijke episode in de Nederlandse geschiedenis.

Visie van de recensent
‘Oorlogsbrieven’ is een verrijking van mijn beeldvorming over het dagelijks leven van de gewone burger tijdens de Tweede Wereldoorlog. Natuurlijk is er een grote hoeveelheid informatie beschikbaar over deze periode. Er is veel over geschreven en er zijn massa’s films. Dit boek is daarop echter een waardevolle aanvulling.

Dat heeft voornamelijk te maken met het feit dat het boek is gebaseerd op een briefwisseling die daadwerkelijk plaatshad in de periode van september ‘44 tot en met juni ’45. Het betreft voornamelijk de briefwisseling binnen de familie Spaanderman.

“Met de voedselpositie is ’t hier zeer slecht gesteld en ik moet er geregeld met de fiets op uit, om dikwijls nog zonder thuis te komen.”

De welhaast triviale onderwerpen geven een uitstekend en waarheidsgetrouw beeld van het wel en vooral wee van een ‘doodgewoon’ gezin in de Hongerwinter.

“Laatste week weer wat rustiger, er werden tenminste geen menschen zoo op straat meer opgepakt, maar je weet niet wat ze nog van plan zijn.”

Samen plaatsten de twee auteurs deze unieke vondst aan brieven in historisch context en geven er een toelichting bij. Overigens is de, in het boek opgenomen stamboom, van grote toegevoegde waarde in verband met de uitgebreidheid van de familie Spaanderman.

“Wat een verblijdend bericht gisteren middag dat Maastrigt gevallen was, nu hopen we maar dat spoedig meer mag volgen.”

Kortom, een belangwekkend document en een waarheidsgetrouwe getuigenis van het leven van een doorsnee familie tijdens de Hongerwinter.

Over de auteurs
Nieske Vergunst (1983) studeert Cognitieve Kunstmatige Intelligentie en promoveert bij
de Faculteit Informatica. Na haar promotie werkt ze als projectmanager op het gebied van ICT-innovaties bij Kennisnet en Schoolinfo en als beleidsmedewerker informatica bij NWO. Sinds 2015 is ze communicatieadviseur bij de Faculteit Bètawetenschappen van de Universiteit Utrecht.

Lisanne Mathijssen (1987) is Acquirerend redacteur, Commissionair en editor bij HarperCollins Holland.
Daarnaast heeft zij haar eigen bureau, Taal-correctie.nl. Taal-correctie richt zich op het redigeren van Nederlandse teksten op spel-, taal-, en stijlfouten en geeft zij taalcursussen aan bedrijven, waardoor medewerkers creatiever en correcter met taal leren omgaan.

Uitvoering
Uitgever: Atlas Contact, Uitgeverij
Paperback, 288 pagina’s
ISBN10: 9045030276
ISBN13: 9789045030272

Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), communicatiemanager, tekstschrijver, boekrecensent en blogger.