Oscar Wat een kat met een bijzondere gave ons over het leven en de dood kan leren

Met veel plezier heb ik dit boek gelezen. Wat een bijzondere kat! Hij voelt aan als mensen gaan sterven. Ook een kijkje in de wereld van het verpleeghuis en hoe het is voor naasten als je geliefde dement wordt. Zeker een aanrader!

Op een speelse manier doet de verpleeghuisarts dr. Dosa in dit boek het verhaal over Oscar uit de doeken. Hoewel hij in het begin weinig van die kat hebben moest – hij werd zelfs een keer door hem gekrabd toen hij hem wilde aanhalen – raakte hij steeds meer geïntrigeerd door het gedrag van dat dier. Omdat ziekenverzorgsters en afdelingshoofden steevast de familieleden waarschuwden als Oscar op het bed van een bewoner was gaan liggen, besloot hij op onderzoek uit te gaan. Kon die kat inderdaad voorspellen dat een bewoner zou overlijden?

Voor een antwoord op die vraag interviewde dr. Dosa veel familieleden van ex-bewoners. Het boek “Oscar” bestaat voor een groot deel uit verslagen van deze gesprekken. Daaruit blijkt dat die kat eerst eens poolshoogte gaat nemen door aan een bewoner te snuffelen. Is er weinig aan de hand, dan verdwijnt hij al weer snel. Bij sommigen blijft hij op het bed zitten en rolt zich op. De meeste bewoners en familieleden laten dat toe. Veel mensen houden immers van dieren, en een kat geeft aan de steriele omgeving van een verpleeghuis iets huiselijks en vertrouwds. Ook mensen, die niet eens meer kunnen praten, voelen zich getroost als een kat hun kopjes geeft of op hun schoot gaat liggen. Veel bewoners zijn daarom dol op deze beesten. Om die reden heeft Steere House, het verpleeghuis in Rhode Island waarin dr. Dosa werkt, besloten om katten toe te laten. Op elke afdeling lopen er wel een paar rond. Voor familieleden zijn ze een welkome afleiding, vooral als er ook kleinkinderen op bezoek komen.

Een sterk bewijs voor de paranormale gaven van dit dier kwam ik tegen in een hoofdstuk, waarin een oude man werd beschreven die vanwege een heupfractuur tijdelijk was overgeplaatst naar de intensive care van een ziekenhuis. Gewoontegetrouw sloop Oscar de kamer van die bewoner binnen, maar hij merkte al snel dat de man niet in zijn bed lag. Toch bleef hij al die tijd aan het voeteneinde liggen tot het moment waarop de oude man in het ziekenhuis – enkele kilometers verderop! – overleed. Bij controle bleken het tijdstip waarop de oude man stierf en het moment waarop Oscar die lege kamer verliet, exact met elkaar overeen te komen. Toen ik dat las, had ik geen verdere bewijzen meer nodig: deze kat voelt zelfs op afstand perfect aan dat iemand gaat sterven.

In de slothoofdstukken pleit dr. Dosa voor een wat minder protocolachtige benadering van de zorg voor ouderen. Hij schrijft daarin o.a. “Probeer er vooral voor de stervende te zijn, ook als je niets zegt.” Ook relativeert hij de enorme nadruk, die door medici wordt gelegd op het stellen van de juiste diagnose. Het gaat er juist om, schrijft hij, dat je tijd doorbrengt bij een dementerende, ook als hij of zij niet meer weet wie je bent. De liefde, die je op zulke momenten kunt geven, is belangrijker dan alle medicijnen, protocollen en apparatuur bij elkaar.

Zijn woorden maakten diepe indruk op mij. Dokter Dosa lijdt aan een ziekte waardoor hij op den duur, in een periode die tientallen jaren kan beslaan, de controle over al zijn spieren kwijt raakt. Met de vergroeiingen, waaraan sommige verpleeghuisbewoners lijden, krijgt hij later zelf ook te maken. Toch blijft hij zorgzaam en bescheiden. Het deed mij dan ook goed om te horen dat een artikel, dat hij over Oscar schreef, in juli 2007 verscheen in het prestigieuze New England Journal of Medicine. Daarmee krijgt deze man de eer die hem toekomt.

Wat een prachtig boek, het laat ons maar weer zien dat katten veel spiritueler zijn dan wij denken. Oscar is een bijzondere kat met een bijzondere gave die aanvoelt wanneer een van de bewoners in het bejaardentehuis komt te overlijden, in het begin denken ze dat het toeval is totdat het keer op keer weer gebeurt waar Oscar bij is. Oscar blijft op het bed van de stervende liggen totdat hij of zij is overleden en bied ook troost voor de nabestaanden. Het is niet alleen een mooi verhaal het geeft je ook nog eens een in kijkje in het leven van het bejaardentehuis. Ik heb zelf 4 jaar op de demente afdeling van een bejaardentehuis gewerkt en ik herkende er heel wat dingen in, dit boek geeft ook nog eens een aan dat het gelukkig ook goed kan gaan in de bejaardenzorg.

Geschreven bij Oscar

Een echt mooi en leuk verhaal, een aanbeveling voor het verplegend personeel van verpleeg/verzorgings
tehuizen.
Dit verhaal geeft een mooi inzicht over de belangrijkheid van huis dieren voor de oudere/gehadicapte mensen die zich in verzorgings tehuizen bevinden,
In zeker opzicht was het verhaal ook best confronterend, maar Dr. Dosa geeft een goede beknopte beschrijving van het ziektebeeld Alzheimer en het positieve effect van het houden van huisdieren op verpleegafdelingen zowel voor het personeel als voor de bewoners.
k'Heb genoten van dit boek!

Ik dacht een boek te kopen over een bijzondere kater. Tuurlijk is Oscar een bijzondere kater, maar het verhaal gaat veel meer over de levens van de mensen die in een verpleegtehuis wonen. Ik had er nog nooit bij stil gestaan dat je dement kan worden, maar ook zeker niet dat wat het met je omgeving doet. Wat het mij het meeste deed, was de troost die zo'n beestje je kan bieden, simpel weg door er te zijn. Prachtig.
Het boek geeft je veel begrip voor demente mensen.
Mooi.

Ik ben dit boek gaan lezen en had hoge verwachtingen van dit boek. Helaas kwam ik daar snel op terug, want ik vind dit een typisch voorbeeld van zo'n boek dat het moet hebben van de (eventuele) aandacht er omheen. Buiten het feit dat het wel makkelijk leest hadden ze dit verhaal over Oscar (die maar aper in het hele verhaal voorkomt!!!) ook in 50 pagina's kunnen vertellen. Ik heb zelfs enkele hoofdstukken overgeslagen. Dit omdat (voor mij persoonlijk) elk hoofdstuk zo goed als het zelfde verhaal was maar dan enkel met een ander karakter... Nee Oscar is zéker niet mijn boek, sorry...

Een geweldig boek! Zeker als je ook op een PG afdeling werkt. En heel leuk geschreven. Makkelijk te lezen.

Ik had veel meer van dit boek verwacht. De kat staat als hoofdonderwerp op de cover en komt steeds maar even in het boek voor met altijd dezelfde gegevens. Het boek is wel heel geschikt voor iemand die iets wil weten over de ziekte Alzheimer. Ik zou dat ook maar voor dit doel willen aanraden want wat men over de kat verneemt (behalve een paar regels aan het eind van het boek) weet men al als men de samenvatting leest!

Heb zelf ook met veel plezier dit boek gelezen. Oscar is een eigenzinnige kat, die zich niet snel laat zien. Maar als je hem nodig hebt kom die langs.
In het tehuis lopen meerdere katten rond, en de bewoners die dement zijn genieten hiervan. Ook de bezoekers zijn te spreken over Oscar, en als Oscar op het bed gaat liggen bij de patient, weet het personeel dat ze de familie moeten bellen.
Dieren voelen heel goed aan, hoe het met mensen gesteld is. En het geeft een rustgevoel over je, je voelt je niet alleen.
Natuurlijk praat de arts ook over zijn patienten met instemming van de familie van de patient, en op sommige is hij zeer gesteld. In principe gaat het over een mens, die een volwaardig leven heeft gehad, en dan opeens op de een of andere dag ziek word. Alles vergeet, je niet meer herkend. Dit kan iedereen in de maatschappij gebeuren.
En het moet vreselijk zijn voor de nabestaande. Maar gelukkig hebben ze troost in de kat die bij hun is, als de patient zijn laatste adem uitblaast.

Nu ik eenmaal in mijn katten obsessie zit er daarmee alle boeken wil lezen die ik maar over katten kan vinden (geen informatieboeken), moest ik dit boek natuurlijk ook lezen.

Oscar is in het begin een afstandelijke kat, maar gaat na enige tijd op bezoek bij de bewoners van het verpleeghuis waar hij woont. Het personeel merkt op dat elke keer na zo'n bezoek, de patiënt overlijdt. David Dosa (dokter in dat verpleeghuis) vindt het in het begin maar onzin, maar gaat toch op onderzoek uit. In verhaalvorm lees je hoe hij bij de familie van overleden patiënten op bezoek gaat om ze te vragen naar de laatste uren van hun geliefden en of Oscar daarbij was.

Een mooi verhaal over een een kat met een gave.
Een aanrader voor alle kattenliefhebbers!