Planet Of The Apes (1968)

Fantastische, avontuurlijke sciencefiction-film naar het boek "La Planète des Singes" (verschenen in 1963) van de Franse auteur Pierre Boulle (1912-1994) die dit intrigerende verhaal, vreemd genoeg, tot zijn minst geslaagde werk rekende! Niettemin bewerkte Michael Wilson en Rod Serling het geheel tot een verrassend en onderhoudend scenario. In deze klassieke productie van Arthur P. Jacobs, onder regie van Franklin J. Schaffner (1920-1989), wordt de hoofdrol vertolkt door Hollywoodster Charlton Heston (1923-2008). Heston was overigens een groot gedeelte van de draaiperiode ziek en had behoorlijk veel last van een hardnekkig griepvirus, waardoor zijn stem enigszins hees en schraal klinkt, iets wat zijn personage, volgens de makers, perfect ten goede kwam. Het is tevens de eerste film waarin Charlton Heston naakt te zien is! Hij wordt omringd door een voor het publiek onherkenbare supportcast die de titelpersonages gestalte geven, met onder andere Roddy McDowall (1928-1998) als Cornelius, Kim Hunter (wiens rol in eerste instantie was aangeboden aan niemand minder dan Ingrid Bergman) als Zira, Maurice Evans als Dr. Zaius, James Daly als Honorious, Linda Harrison als Nova, Lou Wagner als Lucius, Woodrow Parfrey als Maximus en James Whitmore (1921-2009) als de president van de vergadering. De schitterende en levensechte make-up effecten (met onder meer de indrukwekkende apenmaskers) zijn van de hand van John Chambers die er prompt een speciale Oscar voor ontving. Let trouwens ook op de prachtige set decoration onder leiding van Norman Rockett en Walter M. Scott en de mooie visuele effecten van L.B. Abbott, Art Cruickshank en Emil Cosa jr. De kleurrijke fotografie werd verzorgd door veteraan-cameraman Leon Shamroy (1901-1974). De speelse en zeer aparte muzikale score werd gecomponeerd door Jerry Goldsmith (1929-2004) en beloond met een Oscar-nominatie. Een andere nominatie ging nog naar 'beste kostuumontwerp' (Morton Haack). Het einde van de film, bedacht door Rod Serling, moet men gezien hebben! Werd in 1970 gevolgd door het veel mindere "Beneath the Planet of the Apes".

Dit meesterwerk uit 1968 is echt een van de meest vreemde films die ik ooit heb gezien. Het verhaal is heel bijzonder en de antiklimax aan het eind van de film slaat in als een bom. Dat einde is zo bizar, dat je een heel vreemd gevoel overhoudt na het zien van de film. Daarom zal deze film niet iedereen aanspreken.
De spanning is ieder moment aanwezig, het bereikt meerdere, angstwekkende hoogtepunten en het bouwd heel goed op.
Er wordt heel sterk geacteerd, met name door Heston en de apenpakken zien er verbazingwekkend realistisch uit, zeker voor een film uit de jaren 60. Deze film heeft dan ook terecht de oscar voor beste make-up gewonnen. Daarnaast ontving Planet of the Apes een oscarnominatie voor beste kostuumontwerp en beste soundtrack. Die soundtrack is heel speciaal, het versterkt de spanning op een bijna akelige manier, en dus was die nominatie dan ook niet meer dan verdiend.
De spanning zorgt voor een ongemakkelijke, wel heel opmerkelijk vreemde sfeer.
De vormgeving is prachtig en het camerawerk is heel goed, en vaak duizelingwekkend. Ook bevat de film een aantal mooie actiescenes. Ten slotte heeft de film, zeker voor zijn tijd (1968), zeer goede special effects, en zouden zelfs prima in een film uit de jaren 80 of 90 hebben gepast.
De ijzingwekkende spanningsopbouw en de angstaanjagende sfeer in deze film zijn echt uniek, en vormen dan ook de belangrijkste pluspunten van dit klassieke science-fiction meesterwerk. Een meesterwerk die toch zeker een klassieker genoemd kan worden.

De filmbeschrijving klopt niet. het is dezelfde beschrijving als de remake in 2001...

Het is een zeer boeiende film, zeker voor de tijd waar in hij gemaakt is.
Dit is het eerste deel en zeker de beste. Hoe wel de volgende delen er best
mogen zijn.

Geschreven bij Planet Of The Apes (1968)

Ik vind het een goede film