Raising Sand

Het blijft een aparte combinatie, Plant en Krauss.,maar is desondanks het aanhoren zeker waard.
Gelukkig geen idioot geschreeuw of gekrijs meer van een bejaarde Robert Plant op deze cd,
maar ingetogen zang, die wonderwel past bij de engelachtige zang van Alisson.
Ook geen irritante snoeiharde gitaar riff's uit een lang vervlogen hardrock tijdperk (dus hier geen Jimmy Page), maar onvervalste melodieuze "rammelende" Americana.
Hou je meer van de hardrock Robert Plant/Led Zeppelin, beluister dan eerst de cd. Het kan een eventuele teleurstelling voorkomen
Houd je van rustige country/americana en mooie sfeervolle zang, zit je hier helemaal goed!

Wat moet je erbij denken: een rockartiest met een countryachtige zangeres. Toch is deze mix geslaagd en de hele plaat blijft boeien. Er zijn van die platen die beter worden als je er vaker naar luistert. Dit is er zo eentje!
Melancholisch, zelfs droevig maar altijd met verrassende wendingen, waardoor het spannend blijft. Een ingetogen Robert Plant is aangenaam om naar te luisteren. Krauss levert wat in maar is geen achtergrondzangeres.
Kort gezegd: nog zo'n creatie graag.

Prachtige muziek om naar naar te luisteren, te ontspannen en van te genieten. Niet alle nummers zijn even mooi,maar de rest kan ik eindeloos naar luisteren.

Daar willen sommigen mennekes hieronder het voor gebruiken. Ik geef toe dat als je de naam 'Robert Plant' waarneemd dat je wat meer vuurwerk verwacht. Maar hallo!, die man is op het moment van schrijven bijna 62 en heeft wat gas teruggenomen. Mag hij?! Die heeft lang genoeg herrie gemaakt dus nu eens een rustiger plaatje met Alison Krauss. Ook ik had vanaf de tweede keer afspelen telkens een potje sterke koffie gezet maar dat resulteerde voor mij dat ik aandachtiger ging luisteren en ik hoorde per nummer langer hoe meer de kwaliteiten. 'Right Woman' en 'Killing the Blues' zijn twee leuke aftrappers en 'Gone Gone Gone' plus 'Please read the Letter' zijn nog wat meer smaakbaar. Je zal tot 'Nothing' (nr.11) moeten wachten voor wat meer decibels. Ook bij de centrale verwarming uit ('t is hoog zomer) vind ik deze cd langer hoe meer te verteren. Maar ik vrees ook een beetje dat echt muziek luisteren enigszins uitsterft. En een steenoude tip die ik de teleurgestelden wil meegeven: luister eerst eens voordat je iets koopt. Dat deed ik al vanaf de jaren zeventig, en dat kan nog steeds. Scheelt geld en matige brandbare materie.

Dat rustige lounge-muziek niet alleen voor op de achtergrond bedoeld is en ook commercieel erg succesvol kan zijn, is in de laatste jaren vaker bewezen. Zelf ben ik dan ook een liefhebber van dit genre. Helaas moet ik bij het beluisteren van dit album constateren dat je hierbij daadwerkelijk in slaap dreigt te vallen, hetgeen niet de bedoeling kan zijn van de artiesten. Iets meer pit en afwisseling is daarom welkom en absoluut geen overbodige luxe!