Reizen volgens Hannema Over reislust, ontwortelen en thuiskomen

De vragen op de achterflap trokken mij zo “wie ben je geworden als je 10 jaar alleen de wereld hebt gereis? Is reizen weglopen? Is het een talent” enzovoorts. Maar iris daalt in het boek totaal niet af naar “het fundament van het reizen” zoals wordt gesuggereerd. Het boek is een vrij random aaneenschakeling van beschrijvingen van activiteiten en uiterlijkheden in landen. Iris mist echter de laag die deze beschrijvingen verbindt aan existentiële vragen en die de waarde van die specifieke beschrijvingen duidelijk maakt. Naast het onsamenhangende geschrijf en onduidelijke doel is het ook zonde dat ze af en toe literair lijkt te willen schrijven maar dit afwisselt met wat haar natuurlijke schrijfstijl lijkt, meer een spreektaal. Het leest erg geprobeerd dat haar semi literaire teksten hier doorheen zitten. Ze komen niet goed uit de verf en passen niet. Dit alles geeft dan ook het gevoel alsof ze per se meer poëtisch literair wou schrijven maar dit eigenlijk niet lukt. Kortom erg teleurstellend boek. Vertelt ook niet wat de achterkant suggereert. Onprettig geschreven en geen onderliggende lijn. Jammer want had veel zin om het te lezen.

Eerste boek was leuk en vernieuwend. Tweede boek was qua reisbestemming al minder, maar ook niet echt heel boeiend, daarnaast kreeg je het gevoel dat ze zelf de standaard zet van hoe een reiziger moet zijn en iedereen die daar van afwijkt is stom en irritant. In dit derde boek wordt dit in het kwadraat nogmaals opgesomd en voor mijn gevoel een herhaling van zetten van boek 2.

Ik had me zo verheugd om dit boek te lezen maar ben halverwegen gestopt. De toon is erg negatief, totaal niet uitnodigend om de volgende pagina om te slaan..zelfs interviews met lokale mensen zijn gefocust op bijv een scheiding. Kortom: je krijgt na het lezen totaal geen zin om deze landen te bezoeken of weg te dromen bij mooie omschrijvingen.

In tegenstelling tot de eerste 2 delen waar Iris nog rebels over de wereld trekt is ze in de derde deel een beetje burgerlijk aan het worden. Ze haalt nog een paar oude verhalen uit de kast maar daarna blijft ze maar aan het filosoferen en terug kijken op hoe het nu verder moet met haar leven. Ik blijf wel waardering houden voor haar schrijfstijl maar inhoudelijk spreekt het mij minder aan.

Ik vind dit de mooiste van haar drie reisboeken. Over West-Afrika, Samoa, IJsland Mexico, Japan, nog dieper vanuit haar eigen ervaring beschreven. Het verandert iets in je kijken. De beschrijving van haar, zo hoog in de bergen, het gevoel in een andere wereld te zijn, dat herken ik. Echt heel mooi. De beginvraag: reist een gelukkig mens heeft me tot de laatste bladzijde bezig gehouden.

Het lijkt een reisboek, maar dat is het niet. Het gaat alleen over de schrijfster. Er lijkt geen lijn in het verhaal te zitten.

Lekker leesbaar en eerlijk relaas over reizen en thuis komen

Als je veel verre vakanties maakt, is dit boek zeker een aanrader.