Retrospectief onderzoek naar de effectiviteit van de Moermantherapie bij kankerpatiënten

In dit rapport zijn de resultaten vermeld betreffende een onderzoek naar de werkzaamheid van de Moermantherapie, welk onderzoek is verricht op verzoek van de Moermanvereniging voor natuurlijke kankerbestrijding (v/h Amnestie), met financiële steun van deze vereniging en van het Ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur. De resultaten van dit onderzoek vloeien voort uit de bestudering van een aantal geselecteerde ziektegeschiedenissen van kankerpatiënten. Eén van de conclusies uit het onderzoek is dat patiënten door toepassing van de Moermantherapie van kanker kunnen genezen. Ingeval een dergelijke genezing intreedt blijkt het traject van de genezing aanmerkelijk minder belastend dan bij een geslaagde gangbare behandeling van kanker. Bij deze conclusie past een tweetal kanttekeningen. De eerste is dat het aantal kankerpatiënten, dat blijkens dit onderzoek van kanker is genezen door uitsluitend de toepassing van de Moermantherapie, klein is. Hierbij hebben de volgende omstandigheden een rol gespeeld. Bij het onderzoek bleek - anders dan verwacht - een aanzienlijk aantal ziektegeschiedenissen zodanig incompleet dat deze geen dienst konden doen bij het verdere onderzoek. Uit het kleine aantal wel bruikbare ziektegeschiedenissen komt naar voren dat verreweg de meeste patiënten pas op toepassing van de Moermantherapie overgaan in een (zeer) laat stadium van hun ziekte. Daarbij komt dat het gunstige effect van de Moermantherapie tevens lijkt samen te hangen met een - niet aan ieder ziek mens gegeven - bewuste betrokkenheid en een actieve inzet van de patiënt bij het genezingsproces. De tweede kanttekening is dat de toepassing van de Moermantherapie als enige therapie voor een aantal typen van kanker - met name ingeval van snel groeiende nieuwvorming - niet geschikt is. Wel kan in deze gevallen een in te stellen of een reeds ingestelde reguliere behandelingsmethode worden ondersteund door de Moermantherapie. Daardoor worden met name de schadelijke neveneffecten van de reguliere radioen chemotherapie gereduceerd en kan de weerstand zich veelal herstellen. Het is daarom aanbevelenswaardig dat een kankerpatiënt, indien deze de toepassing van de Moermantherapie (alsnog) overweegt, vooraf overleg pleegt met zijn huisarts, een (regulier) kankerspecialist en een Moermanarts. Op basis van de van hen verkregen informatie kan de patiënt de vooren nadelen van de diverse therapeutische mogelijk heden afwegen teneinde aldus zelf tot een bewuste therapiekeuze te komen. Voor advies op dit terrein kan de patiënt desgewenst contact opnemen met: Voor medicì zijn - ongeacht hun oordeel over de Moermantherapie - de geanalyseerde ziektegeschiedenissen vermoedelijk het meest interessant. Deze zijn uitvoerig beschreven en besproken in Deel IIA en tevens in verkorte vorm in Deel 1, Hoofdstuk VIII. In dit verband kan tevens de kennisneming van Deel I, Hoofdstuk III, waarin de reguliere kankertherapie als ideologische paradox wordt gekenschetst, alsmede van Deel I, Hoofd stuk VII worden aanbevolen, waarin 92 patiënten die zich (mede) door de Moerman therapie van kanker genezen achten, zelf over hun ziekte, hun behandelende artsen en hun genezing aan het woord komen. De Begeleidingscommissie Retrospectief Onderzoek Moermantherapie spreekt de hoop uit dat haar rapport zal bijdragen tot het naderbij brengen van de oplossing van het kankervraagstuk. S. de Graaf, radiotherapeut-oncoloog, klinisch cytoloog Voorzitter van de Begeleidingscommissie Retrospectief Onderzoek Moermantherapie. LEESWIJZER De rapportage over het retrospectief onderzoek naar de effectiviteit van de Moermantherapie bij kankerpatiënten bestaat uit drie delen. Deel T__ bevat het onderzoeksverslag. Het is verdeeld in een Samenvatting, Verantwoording, Conclusies en Aanbevelingen, alsmede acht Hoofdstukken (I t/m VIII). Naar de publikaties van Moerman en andere aan de Moermantherapie gewijde publikaties wordt verwezen met naam en jaartallen. De overige literatuurverwijzingen zijn doorlopend genummerd. Deel IIA bevat een beschrijving en analyse van de ziektegeschiedenissen van kankerpatiënten die (mede) door toepassing van de Moermantherapie zijn genezen. Korte samenvattingen daarvan zijn tevens opgenomen in Deel I, Hoofdstuk VIII. Deel IIB bevat een analyse van 45 ziektegeschiedenissen uit het onderzoek van de Commissie-Delprat. (Hiermede correspondeert Deel 1, Hoofdstuk II, onderdeel B). Deel III bevat de Bijlagen bij het rapport, waarnaar in Deel I wordt verwezen. Tenslotte is daarin de literatuurlijst opgenomen.