Roberta Alexander - Andriessen: Miroir De Peine, Orchestral Music & Concertos (2 CD) Andriessen:Miror De Peine

De weelderige klankwereld van een Nederlandse laat-romantische meester, nog te weinig bekend buiten zijn geboorteland.
Verfijnde spiritualiteit en verfijnde sensualiteit zijn de kenmerken van het idioom van Hendrik Andriessen (1892-1981), die een etherische synthese biedt van Franckiaanse chromatiek met een eigen interpretatie van klassieke vormen en kerkmodi. Hoewel hij opgeleid is als organist, is zijn werk voor andere solo-instrumenten vloeiend en idiomatisch. De concerto's voor viool, cello en hobo hebben de zijdezachte texturen van zijn bekendere orkestmuziek, en dit album kreeg lovende kritieken toen het voor het eerst uitkwam in 2000.
Het hoogtepunt van het album is Miroir de peine, een smachtende liederencyclus op de religieuze extatische gedichten van Henri Vangeon, die het lijden van Christus beschrijft vanuit het perspectief van de Maagd Maria. Grote sopranen, van Elly Ameling tot Christiane Stotijn, hebben zich ervoor uitgesproken. Deze opname uit 1991 door Roberta Alexander werd door de critici enthousiast onthaald vanwege de evenwichtigheid en schoonheid van haar vertolking en de rijkdom van de techniek.
Andriessen waardeerde Franck als 'een muzikale filosoof in de waarste zin van het woord', die 'intense sentimenten uit de intuïtieve kant van zijn genie in een ordelijk gestalt bracht'. Van Andriessens eigen idioom kan gedurende zijn hele loopbaan veel van hetzelfde worden gezegd, zoals deze terugblik op zijn carrière van een halve eeuw bevestigt, van de plechtige weelderigheid van Magna res est amor uit 1919 tot de Chromatische Variaties en het Celloconcertino uit 1970. Het Vioolconcert (1968-9) is nog steeds in essentie in een romantische stijl, maar met meer 20e-eeuwse accenten van tonale angst, verwant aan Vaughan Williams en Casella in de jaren 1930. Elke luisteraar voor wie conservatisme geen vies woord is, zal met plezier kennis maken met Andriessens krachtige expressieve stem in deze prachtig voorbereide en gemanipuleerde uitvoeringen.

Miroir de peine, etc: 'In dit retrospectief, dat de hele carrière omspant, contrasteert de sensualiteit van Hendrik Adriessens vroege liederen met de Debussyaanse modaliteit van Miroir de peine. Geëngageerde uitvoeringen. Gramophone

Concerto's: 'Ik kan niet stoppen met het spelen van deze schijf, die hem op zijn best vertegenwoordigt... Ik dring er bij iedereen op aan om hem te horen.' Fanfare

Hendrik Andriessen werd geboren in Haarlem, Nederland. Zijn vader, Nicolaas Hendrik Andriessen, was muziekdirecteur en organist van de St. Josefkerk in Haarlem. Muziek speelde een grote rol in huize Andriessen en de jonge Hendrik assisteerde zijn vader bij zijn muzikale (kerkelijke) taken.
Toen Hendriks vader in 1913 plotseling overleed, nam Hendrik zijn muzikale taak over, waarmee hij een complete carrièreswitch maakte, nadat hij eerder had gekozen voor het journalistieke vak. In dat jaar voltooide hij zijn eerste grote orgelcompositie, Premier Choral, waarin duidelijk de invloeden van César Franck te horen zijn. In het jaar daarop begon Andriessen zijn officiële compositiestudie aan het Amsterdams Conservatorium onder leiding van Bernard Zweers. Amper twee jaar later behaalde hij zijn diploma. Andriessen's eerste volwassen werken omvatten religieuze composities, orgelwerken, kamermuziek en liederen.
Andriessen's stijl vertoont duidelijke invloeden van de Franse componisten Vincent d'lndy, César Franck, Gabriel Pierné en Albert Roussel. Andriessen was geen fan van het ultra-emotionele expressionisme. In plaats daarvan bereikte hij een meer innerlijke vorm van expressie, waaruit zijn bewondering voor de 'objectieve' stijl van César Franck bleek.
Deze 2-CD set presenteert vocale en orkestrale werken van Andriessen: de beroemde orkestrale liederencyclus Miroir de Peine, alsmede orkestrale variaties en concert(in)os voor viool, cello en hobo, prachtige muziek van een innerlijke, contemplatieve kracht, lyrisch en spiritueel.
Uitstekende uitvoeringen door sopraan Roberta Alexander (Miroir de peine) en het Radio Kamerorkest o.l.v. David Porcelijn en Thierry Fischer.