Roes een bloemlezing over drank en drugs in woord en beeld

Slecht geredigeerd boek met matige tot zelfs ronduit slechte essays, waarbij de redacteuren ook hun partijtje meeblazen.Hoe kan zo’n leuk onderwerp zo matig worden uitgewerkt? In welke roes verkeerden redacteuren en uitgever toen ze besloten tot uitgave? De illustraties zijn ook van inferieure kwaliteit; in ieder geval niet (her)bruikbaar voor een lezing of werkstuk, maar dat is wellicht de bedoeling.
Ik vond het boek een grote teleurstelling, terwijl ik mij (beroepshalve) zeer interesseer voor het onderwerp.
Niet kopen.

Deze bloemlezing geeft een encyclopedisch beeld van hoe schrijvers en dichters door de eeuwen heen (vanaf de Griekse oudheid tot nu) zich lieten inspireren door hun ervaringen met drugs en drank; zij bevat ook essays en illustraties. Naast bijdragen van Nederlandse dichters zoals Pieter Boskma, zijn de vertalingen van gedichten uit talen die niet toegankelijk zijn voor de meesten bijzonder waardevol , bijv. het Arabisch. Bouazza heeft reeds bewezen in staat te zijn verbazingwekkende pareltjes op te diepen uit de onmetelijke oceaan van de Arabische literatuur. Geïnteresseerden in deze literatuur zullen hem nu en in de toekomst dankbaar zijn. We kunnen gerust stellen dat de samenstellers erin zijn geslaagd het beoogde doel in kleurrijke en informatieve vorm te presenteren.

Drank en drugs in woord en beeld!

Uitgave: Prometheus

Na het grote succes van het boek Uit je bol van Gerben Hellinga en Hans Plomp is er nu een nieuw boek verschenen over het experimenteren met roesopwekkende middelen. Serieuze, humoristische en inspirerende verhalen die elke drugsliefhebber en hedonist zullen interesseren.

‘Wees altijd dronken! Dat is alles, het enige wat ertoe doet. Om niet de
helse last te voelen van de Tijd die je schouders breekt en je naar de aarde
drukt, moet je je onophoudelijk bedrinken.’

Dat is geen citaat van Bouazza zelf, maar een uitspraak die een Arabische wijnliefhebber al deed in de tijd dat de Batavieren nog nauwelijks het bier hadden ontdekt.

Over het boek:

Opium, alcohol, cocaïne, cannabis, mescaline, ether en lsd: al eeuwenlang experimenteren kunstenaars met roesopwekkende middelen, nieuwsgierig naar en gefascineerd door de effecten ervan op de verbeelding. Hun omgang met de roes is verschillend van aard. Die varieert van gewillige overgave tot analyse en voor velen was het bron van inspiratie. Daarvan is regelmatig verslag gedaan in beschouwingen, liederen, literaire teksten en beeldend werk. Denk bijvoorbeeld aan de tekeningen en gravures van Gustave Doré en Peter Pontiac. En in 1660 schreef een Nederlandse dichter:

Diogenes de wyze,
Die woonde in een vat
Hieruyt kan men bewyzen
Dat wysheid woont by't nat

Roes is een wonderlijke reis door de hallucinerende werkelijkheid van verschillende werelden. A.F.Th. neemt je mee naar het alcoholische delier, Charles Dickens laat je kennis maken met de opium kit. Hans Plomp houdt een lofzang op de paddo en Bouazza zelf beschrijft de geneugten van hash, drank, tripmiddelen en besteedt een hele sectie van het hoek aan zijn favoriete ontdekking: absinth, de psychedelische drank die tot voor kort verboden was. Wordt ook wel De Groene Fee genoemd. We hebben het zelf uitgetest en komen in dit nummer met een separaat stuk op deze bijzondere drank terug. Ook vertaalde Bouzza de Arabische lofzangen op het genot van wijn en cannabis. Verrassende, lyrische literatuur, zo mogelijk nog vrolijker dan de drinkliederen van Bredero en die mogen er ook wezen.

In de veertiende eeuw dichtte een hashminnende Arabier:

Cannabis is een presentie
Beroezend en bevallig fijn
In de hand een groene tuin
En in de ogen een rode wijn (vert. Bouazza)

Hardcore psychonauten herkennen zichzelf in twee experimenten uit een serie die geschreven is door Henri Michau, een psychedelische waaghals die van al z'n trips nauwlettend verslag deed. Experiment 7 is een huiveringwekkende beschrijving van de etherroes. Eentje die we niet aanbevelen, want je sterft duizend doden en elke keer wordt de film van je leven opnieuw afgedraaid. Oneindig. Mooi om te lezen, maar niet om zelf te proberen...Dan is zijn verslag van een mescaline trip een stuk inspirerender.

Verder nog wetenswaardigheden over schrijvers en kunstenaars uit de Beatnik periode, zoals Kerouac en Ginsberg. Die deden het op speed. Bouzza toont aan dat elk tijdvak zijn eigen roes kent. Maar een ding is zeker: wat er ook zal worden verboden, er zullen altijd weer nieuwe roesmiddelen worden ontdekt en anders komen de oude wel weer terug. Want, zo stelt Bouzza: “De mens kende de roes nog eerder dan hij brood kende.” Een aanrader waar zelfs geheelonthouders nog wat van kunnen leren. Geen voorlichting, maar verlichting!

F.W.