Slag om de Grebbeberg. Strijd om Wageningen en Rhenen in mei 1940

Er is al veel geschreven over de strijd op de Grebbeberg in mei 1940. In dit boek is voor een andere opzet gekozen. Aan de hand van veel fotomateriaal krijgt de lezer een beeld dat aangevuld wordt door een stuk tekst. Geen diepgaande analyse, maar een film die door de foto's in het hoofd ontstaat. Beelden zeggen immers meer als woorden.
Zoals de samenstellers ook al aangeven is met name de Nederlandse kant van de gevechten niet goed vastgelegd. Door te kiezen voor een groot aantal foto's uit de Historische collectie van de Artillerie krijgt men wel een goed beeld van de voorbereidingen. Van dit onderdeel zijn blijkbaar nog veel foto's uit deze tijd beschikbaar. Dit geeft een goed beeld, maar wel enigszins eenzijdig. Dit doet overigens geen afbreuk aan de doelstelling en kwaliteit van het boek.
Het boek geeft een erg goed beeld van de voorbereiding, de slag om de Grebbeberg zelf en uiteindelijk de afloop daarvan. Ook het leed dat de burgerbevolking overkwam is goed gedocumenteerd.
Ik vind het boek een mooie aanvulling op de geschiedkundige analyses van de strijd. De lezer kan zelf een beeld vormen of hetgeen er gebeurd is.
Ik vind de kwaliteit van het boek prima en kijk en lees er met veel genoegen in. De foto's geven ook steeds vaker details prijs die eerder niet opgevallen waren. Door de kaarten waarop aangegeven is waar de foto's gemaakt zijn is het boek ook goed bruikbaar om delen van de gebeurtenissen in mei 1940 in het heden te plaatsen. Hierdoor gaat het gebied zelf ook meer tot leven komen in de context van de oorlogsdagen.

Het boek geeft door middel van foto's een indrukwekkend beeld van de periode voor de oorlog, tijdens de meidagen van 1940, en daarna op en rond de Grebbeberg.

De foto's van de Nederlandse soldaten geven een overzicht van de mobilisatie periode waarin de dreiging aan de oostgrens groeide, maar niet altijd heel serieus werd genomen. Op diverse plekken wilde het Nederlandse leger schootsvelden vrij maken voor het vuren op een naderende vijand. Maar vaak werd hierin niet meegewerkt.

Toen de oorlog uit brak trokken Duitse troepen snel Nederland binnen, gewapend met geweren, en naar nu steeds duidelijker wordt, met camera's. Het zijn de foto's die met deze camera's werden gemaakt die een nieuwe blik werpen op de gebeurtenissen. Diverse foto's tonen de spanning op de gezichten, maar ook het gevoel van opluchting en ontspanning als de strijd gestreden is.
Duidelijk is dat hier een zware strijd werd gevoerd, gezien de vernielingen die Wageningen en Rhenen ondergingen. Ook Ouwehands Dierenpark ontkwam niet aan de strijd en dit relatief kleine plekje maakte bij mij best iets los. Hoe moet het zijn om als directeur zelf je roofdieren te moeten doden...

Nadat de strijd gestreden was werkten het Nederlandse leger en de Duitse Wehrmacht nauw samen om de slachtoffers te identificeren en begraven. Foto's die je niet vaak voorbij ziet komen.

Verbazingwekkend vond ik om te lezen en te zien dat de Grebbeberg en omgeving na de capitulatie al snel in een soort van toeristische attractie veranderden. Heel apart en iets dat ik niet eerder wist.

Het boek is een aanrader door de vele goede en indrukwekkende foto's die, ondersteund door goede tekst, een mooi overzicht geven van deze woelige meidagen rond de Grebbeberg.

Er staat een foto van mijn vader in. Zo leuk. Hij heeft gevochten op de grebbenbergin 1940. Hij zat in het 10e regiment.

Mooi interessant boek over de tweede wereldoorlog in Nederland.

Prachtig boek over een ongelooflijke slag van "onze jongens" tegen een vijand die qua materieel en techniek duidelijk de overhand had. Een echte aanrader.

goede lectuur