Sojourn Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. the Legend of Drizzt, Book III

Geschreven bij Sojourn

Knowing that he will never find peace in the Underdark Drizzt makes for the surface of the Forgotten Realms to find a place that he can call his home. However, the surface dwellers are not very likely to grant a dark-elf a warm welcome.

‘Sojourn’ is without doubt an atmospheric tale, albeit an unoriginal one. Clearly this book is to be carried by the character Drizzt and his search for a way to fit in with the surface world. Unfortunately the story does not have a lot more to offer than that, making ‘Sojourn’ the least interesting novel in the ‘Dark Elf Trilogy’. What can be proposed as an explanation is that ‘Sojourn’ had the difficult task of having to bridge the period between the previous parts of ‘The Dark Elf Trilogy’ and ‘The Crystal Shard’ (which was written before but chronologically takes place after this trilogy), tying the two stories together. Drizzt’s character development seems to have stagnated in an endless state of contrition and self-blame for his heritage. Also, with this book a formula is starting to become apparent: Drizzt travels from point A to point B while for good measure several friends and foes are thrown on and removed from the scene with very little significance to any overarching storyline. This mostly nourishes a sense of irrelevance towards many of the events. It seems like a simplistic recipe that can be reiterated over and over again to cash out on Drizzt as much as possible. Of course this may actually be exactly what devotees of the ‘Forgotten Realms’ want to see. However, non-D&D initiates will likely experience this as a meandering, desultory and repetitive story that will soon become tiresome. People that are after more fleshed-out fantasy are better off looking elsewhere (to give some examples consider for instance Jim Butcher’s Codex Alera series or David Gemmell’s Drenai and Rigante tales).

Geschreven bij Sojourn

Ik heb dit boek voor mijn vriend gekocht. Na een eerder deel vroeg hij mij om meer en ik kreeg een hele lijst van titels waaronder deze. Mijn vriend heeft hem in (figuurlijk) 1 adem uitgelezen: het boek moest overal mee naar toe.

Als ik vanuit hem mag spreken kan ik zeggen dat dit dus zeker een aanrader is, net als de rest van de serie van deze schrijver!

Geschreven bij Sojourn

Wat ik bedoel met de titel is simpel, dit is een uitermate saai en irritant boek om te lezen. Dit boek is het laatste deel uit de trilogie van Drizzt vroege jaren, en hierbij wordt het irritant. Drizzt verlaat het meest interessante gedeelte van zijn leven, het cultuur van de Drow en de interessante setting van The Underdark.

In plaats daarvan krijgen we zijn begin van het leven in de bovenwereld. Maar hoewel er leuke delen zijn, is over het algemeen het hele boek een saai verhaal. Drizzt neemt een emotionele schuld op hem waar hij niks mee te maken heeft, wat zelfs voor zijn karakter vergezocht is. De tegenstrijders/vijanden van dit boek zijn niet interessant als personages, en je voelt dit zeker. De Mindflayers van deel 2 zijn angstaanjagend, de Drow zijn geniepig en spannend in hun comploten, en beide groepen zijn interessant in hun cultuur. Dan heb je interessante stukken met zijn vader, en nieuwe vrienden, maar dit allemaal ontbreekt sterk in dit nieuwe boek.

Drizzt is alleen met zijn gedachten en heeft niet heel interessante karakters om mee te communiceren. Uiteindelijk is er een karakter, en die heeft zijn momenten, maar het hele boek heeft hier problemen mee. Zelfs het laatste gevecht is niet eens zo interessant, ondanks dat het een grootschalig conflict is.

Ik raad dit boek nog steeds aan omdat het onderdeel is van de trilogie. MAAR, zou dit boek alleen staan, dan zou ik hem nooit aanraden. De eerste twee boeken lees je vanwege je interesse en omdat ze leuk zijn te lezen. Dit boek lees je omdat je de trilogie wil afmaken en het voelt als huiswerk.