Sterker dan elk afscheid Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Sterker dan elk afscheid

‘’Sterker dan elk afscheid’’ is een prachtig boek dat mij de afgelopen dagen in zijn greep heeft gehouden. Enrico Galiano beschrijft met dit boek het ongeloofelijk mooie en intense verhaal van Michele en Nina. Michele is een jongen die blind is geworden na een auto ongeluk en Nina is een erg gevoelig en hoogsensitief meisje. In dit boek volgen wij hoe Michele en Nina ieder hun eigen ‘’Big Bangs’’ hebben meegemaakt, hoe ze omgaan met hun achtergebleven verdriet, hoe ze verliefd worden op elkaar, hoe ze elkaar wegduwen en hoe ze elkaar uiteindelijk weer terugvinden. Wat mij het meeste heeft geraakt uit dit boek zijn de prachtige, vaak filosofische omschrijvingen van menselijke gevoelens en gedachten. Zo omschrijft Nina het belangrijkste van geluk als: ‘’De dag waarop je ontdekt dat je gelukkig bent, is ook de dag waarop je ontdekt hoe kwetsbaar je bent.’’ Michele omschrijft liefde als: ‘’Liefde is in wezen één lange, tedere manier van afscheid nemen.’’ en als ‘’Liefde is geen verwante ziel. Het is één ziel, opgesplitst in twee heel verschillende delen.’’

Deze uitspraken laten zien dat de schrijver immens veel levenservaring heeft en zijn ervaringen doormiddel van deze verhalen wilt delen met de rest van de wereld. Ik weet zeker dat veel medelezers ontzettend geraakt zullen worden door deze uitspraken en hiermee de mogelijkheid krijgen nieuwe levenslessen in zich op te nemen. Met zijn debuut ‘’De bijzondere woorden van Gioia’’ werd Enrico Galiano de Italiaanse John Green genoemd. Dit is een behoorlijke uitspraak en toch kan ik na het lezen van ‘’Sterker dan elk afscheid’’ niet anders toegeven dan dat deze uitspraak meer dan terecht is. Enrico is een van de beste schrijvers die ik tot nu toe ben tegen gekomen en zal zeker op mijn instant buy-list komen te staan. Het verhaal van Michele en Nina heeft mij ontzettend aangegrepen en afscheid nemen zal hierdoor erg moeilijk zijn. Gelukkig kunnen wij als lezers de verhalen meenemen in ons hart, want onze liefde voor boeken is sterker dan elk afscheid.

Geschreven bij Sterker dan elk afscheid

Het boek ' Sterker dan elk afscheid' van de Italiaanse auteur Enrico Galiano was een geweldig boek, dat ik niet kon wegleggen. Het boek wordt verteld vanuit 2 perspectieven, die van Michele en Nina, die elkaar afwisselen. Desondanks zijn de switches niet storend in het verhaal en de balans hiertussen was perfect. Ik vond het erg leuk dat het niet je standaart personages waren en er waren zoveel onverwachte plot twists.
Ik had het boek gelezen door de leesclub van Luitingh-Sijthoff, waarbij ik een practig harcover boek kreeg én een vraag mocht stellen aan de auteur tijdens de leesclub. Dit was een geweldige ervaring, waarbij ik veel te weten ben gekomen over het boek en de schrijfwijze van Enrico Galiano.
Ik zou het boek en de leesclub van Luitngh-Sijthoff zeker aanraden!

Geschreven bij Sterker dan elk afscheid

“Dat de dag waarop je ontdekt dat je gelukkig bent, ook de dag is waarop je ontdekt hoe kwetsbaar je bent. ‘’ –p. 47.

Het boek staat vol met zulke mooie citaten, woorden en prachtige omschrijvingen.

Michele is door een auto-ongeluk zijn zicht kwijtgeraakt, waar hij ooit een veelbelovende keeper was, moet hij nu zijn weg vinden met een blindenstok. Michele ziet op zijn eigen, mooie, bijzondere manier. Op een dag ontmoet Michele Nina, in de trein naar school. Het parfum van Nina wijst Michele de weg naar haar, op een dag durven ze elkaar aan te spreken en raken verliefd. Nina is hoogsensitief en sinds het overlijden van haar vader woont ze nog alleen met haar strenge moeder. Op een dag verbreekt Nina al het contact met Michele. Hij is radeloos en blijft achter met een gebroken hart. Terwijl Nina een tattoo laat zetten, raakt ze in gesprek met tatoeëerder, Flo, een excentriek vrouw die de shop bestiert. Tijdens het gesprek merkt Flo dat Nina iets achterhoudt.

De manier van schrijven is heel bijzonder, het verhaal van Michele word geschreven vanuit zijn eigen perspectief en het verhaal begint bij het begin. Waarbij het verhaal van Nina, een gesprek is met Flo en ga je steeds met stapjes terug in de tijd. Dit is heel mooi samengeweven waardoor je op een bijzondere manier het verhaal leest.

Het is zo mooi om in het leven van een blinden jonge jongen gezogen te worden, Galiano laat het je beleven met alle emoties die erbij horen. Het verhaal is zo mooi, poëtisch, luchtig, maar met humor en met een traan geschreven. Waardoor je meerdere malen tijdens het lezen een brok in je keel hebt of er tranen over je wangen lopen, niet alleen dat, soms kun je ook heerlijk lachen. Dit vind ik zo mooi gedaan. Buiten de beleving die je met Michele hebt word je ook flink meegenomen in het leven en de emoties van Nina, zij is zoals ze zelf zegt een Orchideeën kind (hoogsensitief), het is zo bijzonder geschreven, vol emoties, vol diepgang en heel realistisch.

Ook weet Galiano heel goed de “struggles” van beide personages goed neer te zetten, dat hoe positief Michele ook probeert te zijn over zijn blindheid dit ook heel moeilijk is. Ook lees je hoe Nina zich verzet tegen het zijn van een Orchideeën kind en vecht tegen “het gevoelig zijn”. Want hoogsensitief zijn is meer dan “alleen gevoelig zijn” en door dit verhaal krijg je daar in mijn ogen een goed beeld van. Zelf ben ik niet hoogsenstief maar iemand in mijn naaste omgeving wel.

Het enige min punt wat ik had tijdens het lezen van dit boek is, dat er een kleine dip in het verhaal zit, waar je even rustig kabbelt door het boek, en een beetje de “urge” verliest om verder te lezen. Maar zodra je op een bepaald punt komt in het boek, lees je hem in een ruk uit, maakt niet uit hoe laat het is.

PS. Lieve lezers, zorg dat er tissues binnen handbereik zijn, want die heb je nodig. Prachtig boek met meerdere prachtige boodschappen en citaten.

“Dat de wereld zonder hem alleen maar nacht zou zijn” –p. 64.

Geschreven bij Sterker dan elk afscheid

Sterker dan elk afscheid. Door Enrico Galiano.

Enige tijd geleden las ik De bijzondere woorden van Gioia, een pracht boek. Er was maar één minpuntje aan: het was een bib-boek dus mocht ik er niet in onderlijnen. Dat heb ik nu, met Sterker dan elk afscheid, dubbel en dik goed gemaakt! Ik heb mijn eigen exemplaar en heb 1/3de van het boek onderlijnd, schat ik.

Wat beide boeken gemeen hebben, naast het feit dat ze wonderschoon zijn aan de binnenkant is hun prachtige oogstrelende cover. Die cover haalde me met Gioia over de streep en daar ben ik zo blij om want daardoor heb ik één van mijn lievelingsschrijvers ontdekt. Ze vergelijken hem wel eens met John Green en dat snap ik.

Sterker dan elk afscheid vertelt het verhaal van de 18-jarige niet-ziende Michele en de hoogsensitieve 17-jarige Nina. Om de beurt vertellen zij in een hoofdstuk hun kant van het verhaal. Michele spreekt het in, Nina vertelt het (grotendeels) aan Flo, die haar ondertussen tatoeëert.

Enrico heeft de gave om elk van zijn personages levensecht van het blad te laten spatten. Het zijn telkens mensen die ik ogenblikkelijk als vriend wil hebben. Ze zijn moedig, boeiend, wijs, opwijkend (de wasknijpers van Nina zijn geweldig, doet me denken aan wat ik zelf doe met Geluksplanten) en ok, maken fouten. Maar doen we dat niet allemaal? Op elke pagina staat wel een zin die het onderlijnen waard is; omdat hij zo mooi geschreven is, omdat hij zo wijs is, of omdat je hem je leven lang ingekaderd boven je bed wilt hebben hangen. “Zien is niet zo lastig. Je laten zien, daar gaat het om.”

De inzichten in blind zijn, het invoelen van hoogsenitief zijn, de echte gave van een goede tattoo-artiest benoemen; dit zijn maar een paar voorbeelden van de gave die Galiano bezit om zich helemaal in te leven in zijn personages, in de mensen rondom hem, in zijn leerlingen (hij is docent op een middelbare school).

Ik ben 41, veels te oud voor dit verhaal, in theorie, maar ik ben helemaal verliefd op dit boek. Ik stuurde een onderlijnd stukje door naar mijn eigen tatoeëerder en ook hij was enorm geraakt.

Ik zou willen dat Galiano stopt met lesgeven en zich fulltime wijdt aan het schrijven. Maar ergens ook weer niet. Ik wil dat hij ziet en blijft zien, echt zien. En dan zijn wondermooie verhalen met ons blijft delen. Waar blijven die verfilmingen?

Geschreven bij Sterker dan elk afscheid

Sterker dan elk afscheid is een pakkend hedendaags verhaal met een mooie boodschap.
Een boek die leuk is voor jong en oud en die niet bang is om dingen als blind zijn en hoogsensitiviteit aan bod te brengen.

Geschreven bij Sterker dan elk afscheid

de 18-jarige raakte een aantal jaar geleden door een ongeluk zijn zicht kwijt en daardoor zijn droombaan als keeper. Nina is 17 jaar en hoogsensitief. Als de paden van Michele en Nina kruisen worden ze als snel verliefd op elkaar. Maar dan verbreekt Nina plotseling alle contact en laat Michele radeloos achter. Tijdens het zetten van een tatoeage vertelt Nina Flo, de eigenaresse van de tattooshop, over haar ontmoeting met Michele en ontdekt Flo al snel dat Nina iets achterhoudt.

“Dat is mijn theorie. Dat je je vaker moet realiseren dat liefde in wezen één lange, tedere manier van afscheid nemen is. Daarom houd ik van afscheid nemen. Echt afscheid nemen. En daarom haat ik Nina Florenzi: omdat ze op een dag in juni is weggegaan. Zonder afscheid van me te nemen.”

Enrico Galiano word door Mirjam Noorduijn van het NRC vergeleken met schrijver John Green, bekend van o.a. The fault in our stars en Paper towns, en na het lezen van Sterker dan elk afscheid kan ik niets anders dan het hier volledig mee eens zijn. Dit verhaal is prachtig, puur en vol met liefde (en afscheid).

Als je eenmaal begint in dit boek kun je maar beter geen afspraken hebben staan want dit boek wegleggen was ontzettend moeilijk en zelfs toen ik het, noodgedwongen, had weggelegd bleef het verhaal maar in mijn hoofd ronddwalen. Want hoe zou het verder gaan met Michele en Nina, zouden ze elkaar nog terug gaan zien en niet het meest onbelangrijk: Wat houdt Nina verborgen?!

In dit boek wisselen de hoofdstukken tussen Michele en Nina waarbij Michele als het ware tegen de lezer praat en Nina zich richt tot tatoeëerder Flo. Enrico heeft dit gedaan omdat hij merkt dat vrouwen graag met iemand over hun problemen praten terwijl mannen er vaak liever zelf over nadenken, alleen dit laat al zien hoe Enrico over elk detail van zijn boek nadenkt.
Ook de blindheid van Michele en de hoogsensitiviteit van Nina zijn perfect uitgewerkt en voelen van begin tot het einde geloofwaardig.

Het boek was, zoals hierboven genoemd, onmogelijk om weg te leggen maar toch heeft Enrico er nog een plottwist ingegooid waar je U tegen zegt. Absoluut iets wat ik niet zag aankomen maar waardoor ik het boek nog beter vond dat hij al was.

Eigenlijk kan ik alleen maar vol lof over dit boek praten en vertellen dat ik direct na het eindigen van dit boek ben begonnen in zijn eerste boek De bijzondere woorden van Gioia en ik niet kan wachten op zijn volgende boek!

Enrico Galiano is docent op een middelbare school in Noord-Italië en haalt uit zijn werk en zijn leerlingen de inspiratie voor zijn boeken. Zijn boek De bijzondere woorden van Gioia werd een bestseller en was o.a. genomineerd voor het Beste Boek voor Jongeren 2020.

Geschreven bij Sterker dan elk afscheid

Liefde maakt blind, toch?

In het geval van Michele is dit niet zo. Michele is een jongen van 18 die zijn zicht verliest in een auto-ongeluk. Na het auto-ongeluk moet hij zijn dromen (keeper zijn in een Italiaanse topclub) vaarwel zeggen en zijn weg zoeken met een blindenstok genaamd Fungy.
Michele gaat net als voor het ongeluk met de trein naar school. Helemaal alleen. Doordat hij blind is, zijn zijn zintuigen scherper. Hij hoort, voelt en ruikt beter. Het laatste is zelfs zo goed dat hij een bepaalde geur ruikt die naar de zee ruikt en waar hij opslag geobsedeerd van wordt.

Aan de andere kant heb je een zeventien jarig meisje genaamd Nina. Zij is hoogsensitief en laat een tatoeage zetten bij Flo. Nina vertelt haar verhaal aan Flo over Michele en waarom ze een kruis laat zetten. Waarom ze een paardenbloem wilt worden en niet een orchidee wilt blijven. Waarom ze van Michele houdt en waarom ze hem haat.

Ogenschijnlijk hebben Nina en Michele geen verleden met elkaar, maar hoe verder je in het boek komt hoe meer je komt te weten van het echte verhaal tussen deze twee. Welke geheimen hebben Michele en Nina voor elkaar en waar brengt het hen.

Liefde maakt blind, toch?

Naast het mooie verhaal tussen Michele en Nina, staan er op elke pagina wel mooie zinnen die je het liefst tegen de muur wilt plakken. Of door wilt vertellen aan je vriend/vriendin/vrienden. Enrico Galiano is een poëet (eigenlijk een docent op een middelbare school in Italië) en kan zinnen schrijven waar je over na gaat denken en zelfs mee gaat nemen in je leven.

Dit boek is een legoblokje voor mij. Het past hoe dan ook bij elkaar. Hoe je het ook wendt of keert.