Tears Of The Sun (Special Edition)

Een van de betere oorlogsfilm

is weer een mooie film met een boel geweld en het verhaal grijpt je echt goed vast en laat je niet meer los tot het eind.

Solide productie van Mike Lobell, Arnold Rifkin en Ian Bryce, waarin de vaak wrede problematiek van het Donkere Continent op pijnlijke wijze word blootgelegd. Regisseur Antoine Fuqua, zelf Afro-Amerikaan, sprak het onderwerp zeer aan, maar wist er desondanks niet meer van te maken dan een onderhoudende, doch vrij gemiddelde actie/oorlogsfilm. Het geheel is eigenlijk niets meer dan een vehikel voor Hollywoodster Bruce Willis, die het overigens al vrij snel aan de stok kreeg met de regisseur. Zó erg zelfs dat ze afspraken nooit meer samen te werken! Monica Bellucci is goed in haar vertolking van de gedreven dokter, maar de uitbeelding van haar karakter kan bij sommige toeschouwers de nodige irritatie opwekken. In de cast verder nog onder andere Cole Hauser, Eamonn Walker, Nick Chinlund, Akosua Busia, Fionnula Flanagan, Johnny Messner, Paul Francis, Chad Smith en Tom Skerritt als Kapitein Bill Rhodes. De uitstekende fotografie werd verzorgd door cameraman Mauro Fiore, waarbij het Hawaiiaanse landschap een prima stand-in was voor het ook nu nog gevaarlijke Nigeria. De originele muzikale score werd geschreven door top-componist Hans Zimmer. Hoewel de film in feite een fictief verhaal vertelt, geschreven door Alex Lasker en Patrick Cirillo, lieten de makers zich uiteraard niet alleen inspireren door de bloedige geschiedenis van Nigeria, maar naar verluidt ook door een waargebeurde Canadese militaire actie te Colombia! "Tears of the Sun" is geen klassieker of winnaar van vele grote filmprijzen, maar als standaard Hollywoodfilm zeker de moeite waard!

Tot zover het goede nieuws. De film heeft een zwakke ontknoping en de dialogen lijken (even afgezien van de Engelse taal) vaak afkomstig uit een Nederlandse ziekenhuisserie à la Medisch Centrum West. Bruce Willis probeert dit te verbergen door zijn teksten te mompelen in plaats van te spreken, en stoer richting camera te staren. Dat kan hij zoals bekend erg goed. De Italiaanse schone Monica Belluci blijkt de nodige moeite te hebben met de Engelse taal: haar toch al zwakke teksten klinken daardoor nog holler en dwazer. Zij redt zich op een andere manier: door veel te strakke kleding aan te trekken en via een paar losse knoopjes een decolleté te creëren, zodat wij ons kunnen vergapen aan haar weelderige boezem. Aan het slot valt niet veel te verhelpen: de hele film lang heeft regisseur Fuqua zich ingehouden, het sentiment en de bombast tot een minimum beperkt, maar als we eenmaal de grens met Kameroen naderen, worden alle sluizen opengezet en stromen de tranen zo rijkelijk dat het belachelijk wordt. En dan wordt ook die wat pathetische soundtrack van Hans Zimmer tamelijk irritant. Maar ondanks dat blijft Tears of the Sun een goede oorlogsfilm die een soms angstwekkend realistisch beeld schetst.

Ik vind deze film erg goed
mooie verhaal wat je af en toe kan aangrijpen
goed geacteerd ondanks dat ik niet zo'n fan ben van Bruce Willis

Special Navy Commander A.K. Waters (Bruce Willis) krijgt met zijn SEAL-team de riskante opdracht de Amerikaanse dokter Lena Kendricks (Monica Bellucci) uit het oorlogsgebied van Nigeria, Afrika te redden. De situatie is erg riskant en gespannen, rebellen vermoorden iedereen die er andere overtuigingen er op na houdt en ze voeren etnische zuiveringen waarbij volledige dorpen worden geplunderd en uitgemoord. Er is ook het bericht dat de volledige Nigeriaanse presidentiele familie is omgebracht. Wanneer ze Lena vinden, weigert zij mee te gaan als Waters ook niet alle 70 vluchtelingen van haar missiepost in veiligheid brengt. Tegen zijn orders in besluit Waters de vluchtelingen die kunnen lopen mee te nemen.

Tears of the Sun is een realistisch in beeld gebracht oorlogsdrama. Maar hoe realistisch het ook lijkt, het verhaal is fictief. Twee problemen worden in de film aangesneden. Ten eerste de geweldspiraal in Afrika met onderwerpen als etnische zuiveringen. Maar ook de betrokkenheid van de rest van de wereld, hier dus Amerika. En dan beter gezegd, de afwezigheid van betrokkenheid. Want de opdracht was simpel, het redden van enkele Amerikaanse staatsburgers, zonder inmenging in de binnenlandse politiek. Regisseur Antoine Fuqua, onder andere bekend van Training Day (2001) en King Arthur (2004), brengt dit gegeven de eerste 90 minuten van de film uitstekend in beeld. De film concentreert zich volledig op Bruce Willis, als de leidinggevende NAVY commandant, die voortdurend in strijd leeft met zichzelf in relatie tot zijn orders en de opstelling van de eigenwijze dokter. Een mooie rol trouwens van Monica Bellucci. Overige spelers doen wel mee en geven goed partij, maar hun rollen blijven erg op de vlakte. Bruce Willis hoeft in de film niet zoveel te zeggen. Maar zijn stoïcijnse expressie zegt genoeg. Fuqua heeft samen met cameraman Mauro Fiore dit gegeven fraai in beeld gebracht. De spanning van enerzijds de oorlog en anderzijds de jungle met al haar groennuanceringen heeft Fiore vertaalt in prachtige plaatjes.