Terug naar Bullenbaai Herinneringen van een Isla-kind, Curaçao 1946-1962

‘De herinnering is het enige paradijs waaruit wij niet verdreven kunnen worden’ schreef de Duitse schrijver Richter onder het pseudoniem 'Jean Paul' ooit.
Jeannette Turpijn-van Duinen is het gelukt haar herinneringen aan het paradijs waar zij geboren werd en opgroeide: het eiland Curaçao, op een boeiende manier te beschrijven. En daarmee herleeft dat paradijs.
Het is haar daarbij goed gelukt te schrijven vanuit het perspectief van een jong meisje, opgroeiend in een veilig, warm gezin en in een overzichtelijke omgeving. Een begrensde omgeving: het is de wereld die oliemaatschappij Shell, gecreëerd had op Curaçao voor de Hollandse employés van de olieraffinaderij. Onwetend van de kwalijke kanten van de machtige oliereus: milieuvervuiling en ongelijkheid tussen de expats en de lokale bevolking, beleeft de auteur er een heerlijke jeugd. Pas veel later komen de vragen over de macht en het misbruik daarvan door ‘De Maatschappij’ naar boven.
Groot is de overgang als de familie het eiland moet verlaten omdat vader door Shell naar een ander ver buitenland wordt overgeplaatst en de amper 16-jarige Jeannette haar opleiding moet voortzetten in het koude, kille Holland. En nog wel in een internaat in het Betuwse Zetten, even koud en kil als het Hollandse klimaat. Voor mij persoonlijk veel herkenning, want zelf bracht ik ook ruim drie jaar door in een internaat in Zetten.
Generatiegenoten van de auteur zullen hoe dan ook genieten van de herkenning in de rijk gedetailleerde beschrijving van opeenvolgende tijdgewrichten. Ook al speelt het grootste deel van het boek zich af op een zonnig eiland, waar velen nooit geweest zijn: de Hollandse cultuur drukt een duidelijk stempel op het dagelijks leven.
‘Terug naar Bullenbaai’ is royaal geïllustreerd met persoonlijke foto’s en met prachtige tekeningen en schilderijen, door de auteur zelf gemaakt. Het boek geeft een duidelijk antwoord op de vraag: ‘Waar kom je vandaan?’ Ook de illustraties leveren een mooie bijdrage aan dat antwoord.

Als "Shell" kind, geboren in 1955 op Corsou, is alles herkenbaar.
Ik had het zelf kunnen schrijven.
Krijg heimwee naar mijn jeugd. In 1 ruk uitgelezen.

Het is allemaal herkenbaar. Zeker voor hen die daar in die periode zijn geboren een leuke herinnering aan het verleden. Ik ben in 1957 geboren te Curaçao en heb daar 16 jaar gewoond. De eerste jaren zijn wazig maar van lieverlee komt er meer en meer beeld van die tijd van toen. Geweldig dat zij het allemaal op papier heeft gezet.