Texelse thrillers - Moordeiland

Moordeiland is een zeer goed geschreven boek. De verhaallijn maakt dat je als lezer bij de les moet blijven.
Ik werd al snel gegrepen door de karaktersetting. Vaak zie je dat een verhaallijn bepalend is voor de hoofdpersonage(s). In Moordeiland niet, Lone's karakter staat als een huis. Ze is een bijzondere en interessante vrouw.
Het verrassend sterke plot maakt tevens dat dit boek tot één van mijn favoriete thrillers behoort.

Rechercheur Lone Telander is een moordwijf: tegendraads, authentiek,impulsief en getraumatiseerd. Een top vrouwenthriller! Het boek is zowel character als plot driven. Het is deel twee met Telander als hoofdpersonage Kom maar op met deel 3!

Sterk zijn de originaliteit en de karakters, Daarnaast is het boek een echte pageturner. Ik ben begonnen en kon het niet meer wegleggen. Benieuwd naar het derde deel, want deel 1 DRIFT, had ik vorig jaar al gelezen.

Recensie : Moordeiland – Peter van Beek

Dit recensie-exemplaar heb ik gekregen van QV uitgeverij, waarvoor mij dank.
Het boek is een thriller van Nederlandse bodem en voor mij de eerste kennismaking met deze auteur.
Deze thriller speelt zich af op het mooie Waddeneiland Texel en de kop van Noord-Holland (Den Helder, Den Burg (Texel), Alkmaar).
Maud Morgenstern staat op het punt eindexamen VWO te doen, als ze ineens vermist wordt. Haar moeder is de wethouder van Onderwijs en zij maakt zich zorgen.
Inspecteur Lone Telander en haar collega Kraus krijgen de taak Maud te vinden. Ook moeten ze op zoek naar een pyromaan, die al maanden actief is op het eiland. Lone heeft het er druk mee, ze heeft ook nog een gecompliceerd privé-leven én heeft de zorg over haar terminaal zieke vader.
Als op een dag het vakantiehuisje van de Duitse “Bild” journalist Günther Fischer in rook op gaat, wordt er een gruwelijke maar belangrijke ontdekking gedaan..
Het karakter van Lone is goed beschreven. Je krijgt een goed beeld van haar relatie met haar vader, haar collega Mirha en haar manier van werken. Ze is erg excentriek, dat trekt me wel. De overige karakters worden minder goed beschreven maar goed genoeg om je in die persoon te kunnen inleven. Dat van Dieter is voor mij het beste gekarakteriseerd. Als je het boek leest, kom je er achter waarom dat zo is.
Het verhaal heeft korte hoofdstukken, waardoor het vlot leest. De proloog is veelbelovend. Je wilt weten wat er gebeurd is .Na de proloog wordt het verhaal in twee verhaallijnen gespitst die aan het eind samenkomen.
De opbouw naar het plot is goed. De spanning is in het hele verhaal aanwezig. Je wordt op een dwaalspoor gezet aan het eind… Net al je denkt te weten wie het is, komt er een verrassende wending in het verhaal die ik niet zag aankomen.
Ik geef het 4 sterren.

Ik hou niet zovan lezen maar dit boek heeft mijn gedachten veranderd!! Ik heb nog nooit zo leuk, spannend boek gelezen! Ik vind Peter van Beek een zeer goede schrijver.

De thriller “Moordeiland” van Peter van Beek speelt zich af op het eiland Texel. Dochter Maud van onderwijswethouder Esther Morgenstern wordt een paar dagen voor haar eindexamen van de middelbare school vermist. De vrij excentrieke vrouwelijke inspecteur Lone Telander en haar zwaarlijvige collega Kraus worden op de zaak gezet. Lone is biseksueel en heeft een losvaste relatie met haar collega Mihra Mahinovic. Zij rijdt in een opvallende Dodge rond.
Op het eiland is een pyromaan actief. Als het vakantiehuis van de Duitse Bild-journalist Günther Fischer in vlammen opgaat, wordt een gruwelijke ontdekking gedaan.
Er ontspint zich een aardig verhaal waarin rectrix Gertrude Eggerich van de scholengemeenschap De Hogeberg, haar zoons Dieter en Ferdinand, haar ex-man Johannes van Driesen, docent Kaj van Pamelen, Jesse Verlaat een vriend van Maud, en eerdergenoemde Günther Fischer de belangrijkste rollen spelen.
Spanning is er genoeg, er vallen meer doden en lange tijd lijkt het duidelijk wie de dader is. Doch het verhaal krijgt tegen het einde een flinke draai die even verrassend als onwaarschijnlijk is.

Peter van Beek heeft een redelijk taalgebruik doch de karakters worden soms minimalistisch beschreven evenals de omstandigheden waaronder de gebeurtenissen plaatsvinden. De lezer krijgt zeker geen filmisch beeld van het verhaal. De indeling van het boek in korte hoofdstukken is aangenaam, doch het duidelijk aanwezige streven van de schrijver tot het gebruik van korte, soms bijna staccato zinnen doet af en toe enigszins geforceerd aan.
In de proloog bekruipt de lezer al snel het gevoel van gewrongen taalgebruik zoals “Wolken stormden voorbij” en “De dieselmotor grauwde”. Na de proloog wordt dat gelukkig snel minder zij het dat zinsneden als “journalist van de geschreven pers” en “dampend glaasje jenever” de wenkbrauwen doen fronsen.
De plot is aardig geconstrueerd maar lijkt nogal vergezocht. Wel vaker wordt de vraag gesteld waarom rechercheurs van politie in thrillers vaak als zulke bijzondere types worden geportretteerd. Ook de hoofdpersoon Lone Telander is er zo een. Op sommige momenten wordt zij een karikatuur van zichzelf. Dat geldt in het bijzonder op de te vele momenten dat wordt beschreven hoe ze met haar tongpiercing haar tanden raakt. Dat is een enkele keer leuk en origineel, maar de herhaling doet daar afbreuk aan.
“Moordeiland” is een gemakkelijk leesbaar en aardig verhaal dat geschikt is als tussendoortje. Het is echter niet bijster origineel - er zijn nogal wat déjà-vu-momenten – en de karakters hebben niet altijd voldoende diepgang.

Het boek krijgt twee sterren.

Alleen maar positief: goede kwaliteit, voordelige koop en duurzaam.

Spannend, dat is wat ik er goed aan vind.

In een ruk uitgelezen