The Four Horsemen hét gesprek dat een atheïstische revolutie ontketende

The Four Horsemen is een aanrader voor iedereen die graag meer zou willen weten over de soort discussies die atheïsten voeren over religie. Het boek is een transcriptie van een opgenomen gesprek tussen vier invloedrijke atheïsten: Dawkins, Hitchens, Dennett, en Harris, met een voorwoord van Stephen Fry. Ik vond het zelf heel interessant om deze discussie in boekvorm te lezen, en te zien wat voor soort onderwerpen en vraagstukken zij onderling bespreken. De vragen die besproken worden nodigen de lezer uit om hier zelf over na te gaan denken, met als frame daaromheen de niet altijd gelijkwaardige meningen van de auteurs (dit maakt het gesprek met name fascinerend).
Echter denk ik wel dat ik het boek meer had kunnen waarderen als ik mezelf van tevoren meer had verdiept in de werken van de auteurs. Daarom is het denk ik zeker een aanrader voor iedereen die al wat meer bekend is met het onderwerp of de auteurs. Een minpuntje is, dat het boek van mij nog wel wat langer had gemogen, met meer context om het gesprek heen, want het is een zeer boeiend onderwerp. Het boek nodigt uit om andere werken waarnaar verwezen wordt verder te ontdekken, waarbij de behulpzame voetnoten die aangeven wat de titel in het Nederlands is, erg prettig zijn. Door dit boek ga ik zeker nog meer lezen over dit onderwerp.

The four horseman is een boek dat je aan het denken zet. Het is een boek waarin drie van de vier mannen (Dawkins, Harris en Dennett) zichzelf eerst introduceren en hun visie op het gesprek geven. De vierde man (Hitchens) is al overleden. Het gesprek is gefilmd en in dit boek uitgewerkt. Het is mooi dat zij beschrijven dat religie mensen ander brengt, maar door de grote groepscohesie zorgt het ook juist tot verdeling. Hierdoor komen de verschillende religie tegenover elkaar te staan. Zo zegt Dawkins: “We geven met luide stem te kennen dat we iets niet weten en toeteren vrolijk in het rond wat er dient te gebeuren”. Dit boek sluit daarbij ook aan met mijn verdeeldheid over het geloof. Enerzijds vind ik het iets moois dat je houvast geeft, maar anderzijds staat het me ook tegen dat mensen er zich zo strikt aanhouden, waardoor men er elkaar niet meer in kan vinden. Ik vond het boek niet heel makkelijk weglezen en heb sommige fragmenten twee keer moeten lezen om ze goed te begrijpen en goed tot me door te laten dringen.

Eerder kon men het gesprek tussen de vier filosofische schrijvers op Youtube volgen. The Four Horsemen is hier het verslag van, waarvoor Stephen Fry ook nog een duit in het zakje heeft gedaan. Het boek is daarmee opgedeeld in vijf stukken, waarin de auteurs hun zegje doen. Het gesprek die een atheïstische revolutie ontketende, is ook in dit leerzame naslagwerk opgenomen. Lezers zullen het niet altijd eens zijn met de uitspraken die zijn gedaan, echter zet het wel aan het denken en is het zeer vermakelijk om te lezen. Een boekje dat zeker verdiend om gewaardeerd te worden.

Wat ik echt leuk vind aan de boeken van Maven is dat ze vrijwel altijd goed verteerbaar zijn zonder simpel te worden. Je komt altijd net iets anders uit zo'n boek als toen je er in ging.
Zo ook met deze uitgave 'The Four Horsemen'.

Ik kende het beroemde gesprek tussen Dawkins, Dennett, Hitchens en Harris al, maar toch is het lezen van dit gesprek echt boeiend. Ik heb het gevoel er dieper in te kunnen duiken. Dat zal misschien zo zijn vanwege taal, maar ook door de snelheid en de mate van herhaling die je zelf bepaald. Het heeft een meerwaarde. Het boek opent met een introductie van de 4 sprekers (geschreven door hen zelf) waarin ze eigenlijk al een samenvatting geven van waar ze staan (grote gemene deler; atheïsme). Ik zeg 4, maar het zijn er helaas 3. Hitchens is dood en dat dat een groot gemis is wordt weer pijnlijk duidelijk als je hem ziet betogen in het gesprek zelf. Wat een scherpe, erudiete en humorvolle man was dat. Dat brengt me op een volgend punt; wat doet Sam Harris daar eigenlijk. Die vind ik altijd zo buiten de boot vallen binnen dit gezelschap. De eigenschappen van Hitchens zijn precies die eigenschappen die bij Harris ontbreken. Het geheel wordt daarentegen ingeleid door een mooi geschreven stuk van Stephen Fry. Als het aan mij had gelegen dan hadden ze destijds Harris vervangen door Fry.

Inhoudelijk moet je het gewoon gaan lezen want het laat zich niet makkelijk samenvatten. Het gesprek gaat over atheïsme, geloof, je gekwetst voelen, super ego's, Christenen, Moslims, Joden, nepwetenschappers, ethiek, nou gewoon lezen dus. Naar mijn idee is dit gesprek een moderne klassieker en het boek in die zin nu ook al.

Als pluspunt zou ik zeggen: interessant.