The Switch

In de “The Switch” probeert Aniston de fans van romcoms te paaien. Waar ze zowaar met verve in slaagt. Niet dat dit per se aan haar te danken is, het is gewoon het totaalpakket dat zorgt voor een aimabele komedie. Maar de beste vertolking is niet die van haar, maar die van Jason Bateman.. Ook een goede score voor Jeff Goldblum trouwens. Altijd leuk om die man nog eens aan het werk te zien (zelfs al verandert hij niet in een vlieg).

Kassie Larson (Aniston) nadert de veertig en haar moederklok raakt in overdrive. Ze wil een kind, wat nogal problematisch is daar ze geen vaste partner heeft. Waarop ze besluit te kiezen voor kunstmatige inseminatie via een spermadonor. Haar beste vriend Wally (Bateman) vindt dat idee maar niks. Begrijpelijk, want Wally is al ettelijke jaren verliefd op Kassie, maar verder dan het stadium van favoriete praatvriend is hij niet geraakt. Kassies donorkeuze wordt de sportieve hunk Roland (Patrick Wilson), die maar al te graag zijn zaad schenkt voor het goede doel. Tijdens het door Kassie georganiseerd inseminatiefeestje (!) verwisselt Wally in een heel dronken bui Rolands bijdrage door een eigen portie zaadcellen. Een euvele daad waar hij zich de volgende ochtend niets meer van herinnert.

De zwangere Kassie verkast naar Minnesota om haar kind niet in de grote stad te moeten opvoeden, maar is zeven jaar later alsnog terug gekeerd in New York. En ze ziet Wally nog steeds als haar beste vriend. Die af en toe eens mag/kan/moet babysitten op haar zoon Sebastian. Wanneer Wally merkt dat Sebastian echt wel heel dicht bij hem aanleunt, begint hij te vermoeden dat er toch iets is misgelopen die ene nacht……..

Al met al een verrassende, zoete en brave romantische komedie waarin zo goed als geen enkele ongepaste grap te horen is (zowaar bijna een unicum in het hedendaagse Hollywood) en waarin niet nadrukkelijk op zoek wordt gegaan naar de gulle lach maar waarvoor de woordjes ‘ charmant ouderwets’ eigenlijk niet misplaatst zijn.

Zelfs al grossiert “The Switch” in evenveel clichés, laat (bijna) alles zich met de ogen dicht voorspellen, toch klopt er een hoorbaar hart, waardoor deze op zich onopvallende film zowaar mag finishen als een aangename ode aan het vaderschap en die machtige, prachtige echte liefde.

Een humoristsche film. zou ik zeker aan bevelen.

In the switch zien we alleenstaande Kassie, die een jarenlange kinderwens heeft, maar geen partner. Ze besluit over te gaan op een donor. Wanneer ze het haar beste vriend Wally verteld, is hij not amused. Wally heeft al jaren een crush op Kassie, maar verder dan een zeer goede vriend is hij nooit gekomen. toch besluit Kassie ervoor te gaan en organiseert een feestje. De donor blijkt een hunk te zijn die graag meewerkt aan het plan.

In een dronkenbui vervangt Wally het sperma van de hunk voor die van zichzelf. Kort daarop meld Kassie dat ze zwanger is en verhuisd naar haar familie.

Zeven jaar later komt ze met zoontje en al terug naar New York. Hier ontmoet ze Wally weer. Wally herinnert zich echter niks. Maar langzaam komt er steeds meer terug in zijn geheugen...

Leuke, vermakelijke film. Wel anders dan de overige film van Aniston. De flauwe humor is hier vervangen door leuke one liners die zeker niet onderdoen.

Al met al een zeer vermakelijke film en het kijken waard.