Tijdbom

Zes heel verschillende jongeren die elkaar niet of nauwelijks kennen, worden door een bomexplosie op hun school gedwongen samen te werken om te overleven. In eerste instantie bevinden ze zich op verschillende plaatsen in de school, maar tijdens hun zoektocht naar een uitweg vinden ze elkaar. Wat ze niet van elkaar weten, is dat ze allemaal op school waren tijdens de bomexplosie om de buitenwereld op een bepaalde manier duidelijk te maken wie ze echt zijn. Als ze via een gevonden radio er achter komen dat het gaat om aanslagen waarbij een van hen betrokken is, ontstaat er wantrouwen en beschuldigen ze elkaar. Om te overleven moeten ze er samen achter komen wie van hen dit gedaan heeft en proberen hem of haar te stoppen voordat er nog meer bommen afgaan. Lukt het hen de aanslagpleger te ontmaskeren of eindigt hun leven bij het ontploffen van de laatste bom ? Ga de race tegen de klok aan en lees… Tijdbom.

Tijdbom is net als voorgaande boeken van Joëlle Charbonneau een echte page-turner. De situatie die op de eerste bladzijde wordt geschetst, laat je meteen niet meer los. Het boek is vlot geschreven, leest daardoor erg prettig en is gewoon niet weg te leggen. Wederom heeft Joelle Charbonneau me in de greep gehad en ik verheug er op om in de toekomst meer van haar te mogen lezen.

Het boek wordt verteld vanuit het perspectief van zes personages. In de eerste paar hoofdstukken worden Diana, Frankie, Tad, Cas, Z. en Rashid geïntroduceerd en leer je hun achtergrond een beetje kennen. Allemaal hebben ze niet het perfecte leventje dat ze zouden willen. Diana hekelt het feit dat zij zich moet voordoen als het perfecte dochter van een senator. Frankie is een populaire quarterback, maar draagt een geheim met zich mee. Tad worstelt met zijn geaardheid. Cas wordt vaak gepest. Z. is net zijn moeder verloren en Rashid heeft moeite om goed om te gaan met zijn geloofsovertuiging. Allemaal hebben ze een reden om bommen op school te laten afgaan, maar slechts één van hen is de aanslagpleger.

Bij verhalen zoals die van Tijdbom maak ik altijd graag lijstjes om te kijken wie voor mij de dader zou kunnen zijn. Bij dit boek lukte me dat niet, want alle zes personages waren namelijk zo erg verdacht. Als je denkt dat je iemand zou kunnen uitsluiten, gebeurt er weer iets waardoor diegene verdacht wordt. Zelfs toen het einde van het verhaal bijna naderde had ik nog geen flauw idee wie de bommenlegger was. Dit was een van de sterke punten van het verhaal. Hierdoor probeerde ik steeds zo snel mogelijk te lezen om maar te kunnen weten wie het was. Je voelde de spanning gedurende het hele boek. Dit was dus geen verhaal die je makkelijk kan neerleggen.

Wat ook ontzettend goed was aan dit boek was dat er wordt ingegaan op onder andere de thema’s vooroordelen, pesterijen en geaardheid. Het is bijvoorbeeld veel te makkelijk om iemand te beoordelen op basis van de uiterlijk, terwijl diegene misschien niet is hoe je denkt dat diegene is. Ook laat dit boek zien hoe vreselijk het is als je gepest wordt. Deze thema’s geven het verhaal nog eens een extra dimensie.

Wat wel een beetje jammer was dat het verhaal meer om de spanning draaide en minder om de personages en hoe ze nou werkelijk waren. Aan het einde van het boek had ik nog steeds het gevoel dat ik ze nauwelijks kende. Ditzelfde probleem had ik ook met Joelle Charbonneaus andere YA-thriller Nodig. Met te veel verschillende perspectieven en hoofdpersonages is het lastig om een band met een personage te krijgen en ze goed te leren kennen. Dat vind ik bij Tijdbom ontzettend jammer, omdat de plot wel zo goed in elkaar zat.

Toch vond ik Tijdbom wel een geslaagd verhaal. De vlotte schrijfstijl van Joelle Charbonnneau, de belangrijke thema’s die ze behandelt en het hoge spanningsgehalte in dit verhaal maken van Tijdbom een boek waarvan ik zeker heb genoten. Van mij krijgt het 4 sterren.

Joelle Charbonneau did it again! Tijdbom heeft alle ingrediënten voor een goed verhaal. Het is een geweldige YA-thriller die je gewoon in een dag wil uitlezen, of beter gezegd moet uitlezen. En dit doe je als lezer ook. Het is onvoorspelbaar, heeft goede hoofdpersonages en het blijft spannend tot het eind.

"Er zijn nu al 4 bommen afgegaan, maar er schijnt nog een explosief in de school te zijn dat elk moment kan ontploffen." ~ p9.

De nachtmerrie van iedere ouder, de hel voor ieder schoolgaand kind. Wat een indrukwekkend verhaal om te lezen!

"Als jij wilt geloven dat ik een slecht mens ben, kan ik je niet tegenhouden." ~ p150.

Tijdbom is een YA-thriller, waarin een bomexplosie op school centraal staat. Het verteld het verhaal van 6 jongeren die ten tijde van een aanslag in de school aanwezig zijn. Vanuit een wisselend perspectief lees je hun beleving van deze dag, en hun reden om juist die dag op school aanwezig te zijn. Maar wie zegt dat de aanslagpleger niet één van hen is?
Joelle Charbonneau zorgt ervoor vanaf de eerste bladzijde dat je iedereen voldoende wantrouwt. Er wordt precies de juiste mysterie om elke personage gehouden, zodat je pas aan het einde de puzzelstukjes in elkaar kan passen. Dit zorgt ervoor dat je gewoon moet blijven lezen, totdat je zeker weet dat iedereen veilig is. Naja, iedereen... De personage zijn zeer uiteenlopend, waardoor er denk ik voor iedereen wel een tussen zit om een zwak voor te hebben. Om je een beetje extra zorgen om te maken. In het begin vroeg ik me af of het wel handig was om en verhaal vanuit 6 personages neer te zetten, maar uiteindelijk werkte het, juist op deze manier!

"De media zijn machtig. Ze verslaan niet alleen het nieuws. De onderwerpen die ze voor de TV selecteren, vormen de manier van denken van mensen." ~ p242.

Zo enthousiast en dan toch maar 4 sterren? Ik hoor het je vragen. Ja ik zit absoluut in de fangirl modus wat dit boek betreft, het enige waar ik een beetje meer zit is het einde. Zie het alsof je net heerlijk in je lievelings restaurant heb zitten smikkelen, met je favoriete voor- en hoofdgerecht. Je verheugt je enorm op dat ene luxe toetje, maar je wordt afgescheept met 1 bolletje vanille ijs. 1 bolletje! Beter dan dit kan ik het niet uitleggen zonder te spoileren. Dus nee, ik heb echt super lekker gegeten, maar ik mis dat laatste hapje!

spannend boek voor de jeugd, ondanks dat mijn zoon niet van lezen houdt vindt hij het toch een boeiend boek

Tijdbom vertelt het verhaal over vijf tieners, met ieder een eigen achtergrond, eigen strubbelingen en een eigen doel. Ze bevinden zich allemaal in hetzelfde schoolgebouw wanneer er een bom afgaat. Er is puin, pijn, paniek en meer. Via de radio kunnen ze volgen wat er nou eigenlijk aan de hand is en waarom er geen hulp komt. Maar zo komen ze er ook achter dat de bomlegger zich nog in het gebouw bevindt. Waarom waren zij eigenlijk allemaal in het schoolgebouw? En bevindt die bomlegger zich onder hen?

De eerste bladzijde trekt je gelijk in het verhaal. Een korte intro over hoe het ervoor staat als er drie bommen af zijn gegaan. Daarna bouwt het verhaal zich langzaam op vanaf een paar uur ervoor. Elk personage leer je een beetje kennen in de thuissituatie en zo leer je dat elk personage wel ergens mee zit, wrok koestert of ergens een einde aan wilt maken. Maar wie er plannen had om de school op te blazen, dat bleef nog even onduidelijk. Omdat de auteur je eerst kennis laat maken met elk personage, duurde het even voordat het verhaal echt opgang kwam met de verwachte spanning.

Maar vanaf het moment dat de eerste bom is afgegaan begint het pas echt. Elk hoofdstuk volgt een ander personage in zijn of haar weg naar buiten, want het blijkt dat ze allemaal eigenlijk niet meer in het gebouw hadden moeten zijn. Het ene personage moet zichzelf bevrijden vanonder het puin en het andere personage ziet de volledige ravage inclusief gewonden of overledenen. Het is dus een serieuze zaak en doordat er zich ook vuur in het gebouw verspreidt wordt het steeds moeilijker om te ontsnappen.

Als lezer ontvang je steeds enkele hints over wie het gedaan kan hebben en zo bouw je ook een vermoeden op. Maar door bepaalde gebeurtenissen moet je je vermoeden weer aanpassen en blijft alles nog een beetje onvoorspelbaar. Want het schoolgebouw was best wel groot en er bestond een kans dat er gewoon nog een andere overlevende in het gebouw zat die in contact stond met de politie buiten het schoolgebouw.
De manier waarop de ernst van de situatie en de drang van de leerlingen om te overleven wordt erg sterk uitgewerkt. Je krijgt bijna het idee dat je meeleeft of dat het zich als een film voor je afspeelt. Je hoeft ook niet verbaasd te zijn als je het boek in één dag uit wilt lezen, want het blijft interessant en spannend. De korte hoofdstukken en af en toe een quote van een persoon zorgde ervoor dat de bladzijdes soms snel voorbij vlogen. De vele perspectiefwisselingen zorgden voor extra spanning.

Als alle vijf de leerlingen uiteindelijk bij elkaar in een ruimte uitkomen, confronteren ze zichzelf en elkaar met hun verhalen, hun overtuigingen en meningen. Het gaat dus niet alleen om het vinden van de bomlegger of er levend uitkomen, het gaat ook over een stukje verleden. Over het loslaten van onrecht dat is toegedaan, verlies verwerken of vooroordelen de kop in proberen te drukken. Het is nog maar de vraag of ze alle vijf ook levend het gebouw verlaten…

Een krachtige, spraakmakende en spannende jeugdthriller die net een stapje verder gaat dan alleen een bom in een school.

Sinds kort kan ik een goede YA thriller op zijn tijd erg waarderen. Toen ik deze titel tegen kwam bij Karakter Uitgevers, was ik ook meteen nieuwsgierig. Helaas gebeuren aanslagen op scholen nu steeds vaker (vooral in de VS), maar op de een of andere manier vind ik het een interessant onderwerp. Ik ben altijd nieuwsgierig wat of wie iemand er toe drijft om zo veel mensen aan te vallen en te doden. Was deze persoon gepest? Werd hij thuis mishandeld? Was deze persoon ongelukkig, depressief, had hij of zij een psychose? Had dit voorkomen kunnen worden door een simpele knuffel? Door even te vragen hoe het met die persoon was, en dat echt te menen? Afijn, mijn interesse was aangewakkerd.

Dit verhaal lees je dan ook vanuit verschillende perspectieven: vanuit Diana, Tad, Z, Frankie, Cas en Rashid. Alle zes zijn ze totaal verschillend. Ze hebben een andere afkomst, geloof, andere hobby´s, verschillende soorten gezinnen, noem het maar op. Je leert de personages één voor één kennen, en alle zes hebben ze iets meegemaakt, staan ze onder druk of hebben ze een geheim. Alle zes gaan naar school, terwijl ze er eigenlijk niet echt hoeven te zijn. En dan ontploft de eerste bom.

Ieder van deze zes personen is dus voor jou, als lezer, meteen een verdachte. Dat maakt dit boek ook erg interessant, omdat ook jij van een afstandje mee kijkt. Het boek is namelijk geschreven in de derde persoon, dus je hebt in het begin ook werkelijk geen flauw idee van wat er aan de hand is. Ik begon ook meteen met het analyseren van de personages, of zij een motief zouden hebben, wie het meest verdacht was... en ik heb dit meteen tegen mijn vriend verteld. Ik wilde weten of ik het goed zou voorspellen.

Ik ben normaal niet zo weg van een schrijfstijl in de derde persoon, maar nu kon ik het waarderen, omdat het bijdroeg aan het mysterie. De personages waren goed uitgewerkt en erg duidelijk. Diana is the perfect girl next door, Frankie de sexy en stoere quarterback, Tad is een jongen die nog erg opzoek is naar zichzelf, Z. ´die´ jongen met tattoo´s en piercings, Cas is het onzichtbare en onzekere meisje en Rashid wordt neergezet als ´die moslimjongen met een baard´. Een aantal van de personages kennen elkaar al, of hebben een verleden met elkaar, een aantal personages zijn totaal niet met elkaar bekend. Dit zorgt voor een interessante groepsdynamiek, vooral als er bekend wordt gemaakt dat één van de bommenleggers één van hen is.

Dit boek is ontzettend spannend. Het voelt erg realistisch omdat ieder van de personages iets heeft meegemaakt of een geheim heeft dat helaas iedere puber meemaakt. Of het nu pesten is, uit de kast komen, suicidaal zijn of je niet gehoord voelen - iedereen heeft ooit helaas iets meegemaakt, of dit nu van dichtbij of ver af is, dat met een van deze thematieken te maken heeft. Je leeft dus ontzettend met de personages mee waardoor dit boek super vlot wegleest.

Al met al is dit een goed boek. Het snijdt belangrijke thema´s aan waar iedereen eens over zou moeten lezen, waardoor ik dit boek zeker aanraad. Voor mij was het alleen vrij snel duidelijk wie de dader was. Maar, ben je op zoek naar een goede thriller die je op het puntje van je stoel houdt? Dan is tijdbom zeker een aanrader.

Tijdbom gaat over een aantal jongeren die vastzitten in een school waar een bom is ontploft. Een interessant gegeven dat wordt verteld vanuit het wisselende perspectief van 6 van deze jongeren.
Aan het begin van het boek word je als lezer voorgesteld aan een aantal personages: 6 van de jongeren die nog met de bom in de school zijn. In de eerste hoofdstukken leer je ze allemaal een beetje kennen. Ieder van hen loopt rond met een probleem. Maar welk probleem zorgt ervoor dat die bom geplaatst wordt? En hoe zijn deze personen met elkaar verbonden?
Charbonneau heeft het zo geschreven dat elk van hen de dader kan zijn. In het eerste hoofdstuk denk je: oh, nu weet ik al wie het is. Maar dat is niet zo, want als je verder leest besef je dat het ook het 2e personage kan zijn. Of het 3e, of…
Ik vond dit een goede start van het boek. Ondanks dat het switchen tussen 6 personages aardig wat vraagt van je geheugen, boeit het wel, omdat alle personages veel diepgang hebben. Je merkt direct dat elk karakter een zware last draagt. Zeer uiteenlopende problemen komen aan bod, wat het voor mij - ook als ik de bom buiten beschouwing liet - interessant maakte.

Het boek leest lekker weg en vooral in de eerste helft zit vaart. Daarna begint het een beetje voort te kabbelen en dat zorgt ervoor dat de spanning voor een groot deel verdwijnt.
Uiteindelijk bleken de verschillende problemen van de jongeren een grotere rol te spelen dan de tijdbom. Dat is niet heel erg, want die problemen zijn ook interessant, maar het gaat wel voor een groot deel ten koste van de genoemde spanning.

Voor iemand als ik, die van psychologie houdt, is dit wel een boeiend boek. Het toont aan dat achter de meeste personen iemand schuilt die de buitenwereld nooit ziet. Mensen doen zich anders voor dan ze eigenlijk zijn. Veel mensen verbergen iets, of lopen rond met een probleem dat ze niet durven te delen. Uiteindelijk barst dan – hoe toepasselijk – de bom. Ik vond dit ijzersterk neergezet, heel geloofwaardig, zowel de problemen zelf als de reacties van de personages erop. Met als enige uitzondering de reactie van de dader op de omgekomen mensen. Die vond ik toch ietwat ongeloofwaardig.

Ondanks de diepgang en de zo nu en dan oplaaiende spanning, sleepte het verhaal me na een tijdje niet meer mee. Wellicht kwam dat doordat er te veel perspectieven waren. Het was alsof ik van een afstand toekeek, in plaats van in het verhaal gezogen te worden. Hoewel er best wat gebeurt en een heleboel onderliggende dingen spelen in dit boek, had ik niet de drang om het snel uit te lezen, zoals ik wel had bij een aantal delen van de Test trilogie en Nodig.
Dank aan de uitgever voor het recensie exemplaar.