Uit het oog

Uit het oog gaat over een populair meisje, met prachtig rood haar, Ruth, die na een studentenfeest verdwenen is en nooit meer terug gezien. Er is niets meer van haar gevonden dan een keurig opgevouwen stapeltje kleding en iedereen gaat er vanuit dat ze is verdronken. Dan zag dat ze ging zwemmen en hij is waarschijnlijk de laatste geweest die haar heeft gezien. Intussen al weer vijftien jaar geleden!
Als Alice, jaren later, in de trein zit en denkt dat ze Alice heeft gezien raakt ze compleet van slag. Als ze dit verhaal thuis vertelt aan haar man George reageert hij afwijzend en zegt dat dit gewoonweg niet kan! Waar George waarschijnlijk gelijk in heeft natuurlijk. Alice blijft maar twijfelen aan wat, of liever wie, ze gezien heeft in de trein en kan het niet loslaten.

“Ze vraagt zich af of ze alles soms droomt, valt terug op haar stoel en staart omhoog naar het bagagerek. De man die tegenover haar zit, verschijnt in haar gezichtsveld. ‘Voelt u zich niet goed? Zal ik een glaasje water voor u halen?’ Alice gaat langzaam rechtop zitten en kijkt naar de plek waar het meisje zat. De stoel is leeg. Ze voelt zich slap. Ze vraagt: ‘Hebt u een meisje met rood haar gezien?’ Alice probeert rustig te ademen. De man neemt haar ongerust op.”

Het verhaal wordt vertelt vanuit verschillende perspectieven: Alice, Naomi, de zus van Ruth en de beste vriendin van Ruth: Kat. Geregeld springen we terug in de “studenten” tijd rondom de verdwijning van Ruth. In mijn beleving is er spanning door het hele boek voelbaar die er voor zorgt dat ik graag wil weten hoe een en ander afloopt, al verrast het einde mij niet. Hierdoor heb ik uiteindelijk meer het gevoel dat ik een spannende roman heb gelezen dan een thriller. Ongeveer op driekwart van het boek betrap ik me er ook op dat voor mij de vaart er een beetje uit gaat. Dit komt waarschijnlijk omdat sommige zaken herhaald worden, dit weliswaar vanuit een ander perspectief. Door deze ‘herhalingen’, gezien vanuit de standpunten van Alice, Naomi of Kat, komen voor mij deze personages ook niet helemaal tot hun recht, en dat is echt jammer! Nu lijkt het misschien alsof ik niet heb genoten van dit boek: dat is zeker niet waar! Ik heb het graag gelezen, maar had een echte thriller verwacht. Omdat Uit het oog het debuut is van Nicola Rayner zal ik haar zeker in de gaten houden en ook graag haar volgende boek gaan lezen.
Met dank aan Cargo voor het recensie exemplaar.

Geschreven bij Uit het oog

Als Alice op een dag voor haar werk in de trein zit van Edinburgh naar Londen ziet ze en vrouw met vlammend rood haar, waardoor ze op slag terug is in haar studententijd. Ze is ervan overtuigd dat de vrouw die ze zag Ruth is, de verdwenen studente die ook aan St. Anthony's studeerde, waarvan alleen haar kleding ooit is gevonden maar nooit haar lichaam.

Voor Alice wordt het een obsessie om met de verdwijning van Ruth bezig te zijn, als blijkt dat haar man George haar veel beter heeft gekend dan hij uiteindelijk toegeeft. Ze zoekt contact met Naomi, de zus van Ruth, en gaan in hun herinneringen terug naar hun studententijd. Ook Kat blikt terug op de wilde jaren met de vele feestjes, met drank, seks en drugs. Als bij Alice een ansichtkaart van St. Anthony's gepost wordt met een merkwaardige tekst, en ze van Naomi hoort dat bij haar Ruth haar favoriete knuffel is bezorgd, bijt ze zich er nog meer in vast. Wat heeft er gespeeld tussen Ruth en George, waarom wil George er niks over horen, en had Ruth echt een dubbelganger. Ze besluiten samen om naar St. Anthony's te gaan en kijken of ze de waarheid boven water kunnen krijgen.

Nicola Rayner geeft de personages duidelijk weer. Het verhaal wordt verteld vanuit Alice, Naomi en Kat, die vanaf het heden terugblikken op hun studententijd aan St. Anthony's. Het boek heeft een duidelijk verhaal, alleen ontbreekt er in het begin veel spanning waardoor het een beetje voortkabbelt.

De cover en de drie personages in heden en verleden stelen de show

De cover is catchy. De titel valt lekker op. En je ziet blauw water en een meidengezicht. Wat doet zij daar? In het proloog wordt een klein tipje van de sluier onthult . Het begint met "Toen ik voor het laatst mijn zus zag". Het is een terugblik. Een kijkje achterom.

Nicola Rayner heeft het zichzelf niet makkelijk gemaakt in dit debuut. Diverse personages in heden en verleden, struikelen over elkaar heen, en maken het verhaal tevens tot een heerlijke mysterieuze suspense. En ja, dat is een gelijkenis met "Het meisje uit de trein". Alice bijt de spits af in deze raadselachtige thriller. Zij is ook een beetje een meisje uit de trein, maar alweer een dertiger nu. En getrouwd met George, maar dit laat al wat barstjes zien.

Na Alice schakelen we over naar Naomi. Zij mist haar zus al weer 15 jaar. Ook personage Kat komt in beeld en we springen terug naar 1999. Naar de studententijd op St. Anthony's, toen met Ruth, veel vrienden , drank en feestjes. Naarmate je leest geeft dit veel verdieping maar ook raadsels.

Sluimerende spanning

Uit het oog begint met Alice die iemand in de trein ziet, die ze al 15 mist. Echtgenoot George neemt het verhaal niet serieus en geeft de hormonen de schuld. George lijkt meer zaken gesloten te willen houden als ook zijn bureaulades. Dit maakt nieuwsgierig en de spanning sluimert direct in het verhaal.

Wie is dat meisje in de trein?

Nicole Rayner gebruikt een fijne schrijfstijl. Het verloop van het verhaal is toch anders dan doet vermoeden. Alice en George laten we na een stukje even los in het nu, en we dwalen af naar de studententijd. Daar ligt een soort puzzel klaar, om opgelost te worden.

Conclusie

Uit het oog draait om jonge mensen, die elkaar al heel lang kennen. Die allen al 15 jaar hun dierbare Ruth moeten missen. Ruth vormden vroeger met haar vriendje het perfecte stel. Het verhaal is mooi, ingewikkeld en toch ook weer niet.

Nicola Rayner heeft een complexe puzzel gemaakt van een verdwijnings-mysterie. Vol intriges, liefde en bedrog. Het verhaal leest heerlijk weg en steeds verder kom je in het vriendendrama verwikkeld. Knap gedaan!

Waardering 4 sterren.

Het begin leest nog niet zozeer als echte thriller, maar als snel neemt het verhaal je mee 15 jaar terug te tijd in. En kan je niet meer stoppen met lezen. Genoten, ik hou van dit genre!

“Boven aan de trap sloeg ik mijn armen om haar heen, me er opnieuw over verbazend hoe iel ze was, alsof ze al was begonnen te verdwijnen.”

Auteur:
Nicola Rayner geboren in Abergavenny, Zuid-Wales. Werkt als freelance journaliste, gespecialiseerd in dans en reizen. Met haar Engelstalige versie van Uit het oog (The girl before You) werd ze tweede in de Cheltenham First Novel Competition in 2018.

Psychologische thriller:
“Je overkomt me steeds weer opnieuw.”
Wanneer Alice tijdens een treinrit een weerspiegeling ziet van een roodharig meisje, schrikt ze op want ze meent haar te herkennen. Ze is er zeker van dat het Ruth is. Maar wanneer ze opstaat en gaat kijken, is er niemand meer te zien. Meteen krijgt ze een onbehaaglijk gevoel, want Ruth is al sinds 16 jaar vermist. Wanneer ze de kwestie aan George, haar man vertelt, doet deze het af als een vergissing, en beweert dat ze een lookalike heeft gezien. Alice kan dit niet uit haar hoofd zetten en gaat zelf op onderzoek uit en komt er op uit dat George meer met Ruth te maken had dan dat hijzelf beweert.
Mijn mening:
Het verhaal begint sterk en wat geheimzinnig met wat Alice op de trein heeft gezien. Het wordt vertelt vanuit verschillende personen en speelt zich af in meerdere tijdzones. Hoewel het steeds een ander hoofdstuk is, en aangegeven wordt vanuit welke persoon er gesproken wordt, vond ik het persoonlijk niet heel duidelijk. Hoogstwaarschijnlijk omdat er nog talloze figuren een rol spelen in dit verhaal en voor mij niet overzichtelijk genoeg was. Buiten dat Ruth wordt vermist gebeurt er niets spannend genoeg om mijn aandacht bij het boek te houden. Het gaat grotendeels over wat er zich vroeger op de universiteit afspeelde, wat vriendinnen elkaar vertellen, waar ze uitgaan, met wie, hoeveel ze gedronken hebben en met wie ze seks hebben gehad. Daarom zou ik deze zeker niet onder thriller willen klasseren, maar eerder onder roman. Omdat ik zolang op spanning zat te wachten hoopte ik toch een beetje dat het plot hier wel wat ging goedmaken. Jammer genoeg liet deze me ook op mijn honger zitten, en bleef ik met vraagtekens achter.
MIJN MENING:
2*

Met dank aan ThrillZone voor het leesclub boek.

Auteur: Nicola Rayner komt uit Londen en werkt als freelance journaliste.
Uit het oog is haar debuutthriller.

Cover: De cover is gevuld met water ook op de achterkant. Op de voorkant
ligt er een meisje met rood haar aan de bovenkant van het boek
ondersteboven in het water. Wie is zij en waarom ligt ze in het water. De
titel Uit het oog staat er groot in glanzende witte letters op, je kan de letters
voelen en op de I staat thriller Cargo. De zijkant is oranje, prachtig om in je
kas te zetten. Ik zou het boek in de winkel of bib zeker opnemen.

Het verhaal: Alice Bell haar man houdt van vrouwen maar aanbidt haar
zeker nu ze zwanger is zal hun relatie alleen maar sterker worden.
Tot Alice terugkomt van een zakenreis en in de weerspiegeling van
het treinraam een mooie vrouw ziet met rood haar, een vrouw die
heel erg trekt op Ruth. Ruth is een medestudent van jaren geleden
die na een nachtelijke zwempartij verdween. Als ze dit aan George
vertelt reageert hij erg koel en als ze vlak daarna een oude groepsfoto
vindt die is bijgeknipt en terug ingelijst wordt Alice wantrouwend. Wat
weet George over Ruth en wat was zijn relatie met haar. En kan Alice
haar eigen herinneringen aan haar studietijd nog wel vertrouwen?

Mijn mening: Uit het oog was een prettig verhaal met een onderwerp
zoals dat vaak voorkomt in boeken, de verdwijning van iemand, daarom
niet minder boeiend maar in dit boek had men er meer kunnen uithalen.
De personages waren fijn en goed uitgewerkt. Alice en Naomi maken een
duidelijke evolutie door, van afhankelijk en onzeker voor Alice tot een zelf-
bewuste dame die meer afstand neemt van haar man en Naomi die beter
leert omgaan met de verdwijning van haar zus. Kat en Richard daarentegen
maken minder evolutie door, ze blijven teveel hangen in het verleden.
De personages zijn echt met teveel, sommige zijn naar mijn mening
compleet overbodig en maken het verhaal alleen maar ingewikkeld.

De schrijfstijl is vlot , korte hoofdstukken, begrijpend. Ook hier weer zorgt
het teveel aan personages dat je je goed moet concentreren. Zelf zou ik
het boek eerder omschrijven als een psychologische roman in plaats van
een thriller. De spanning ontbreekt wat maakt dat je het boek gemakkelijk
Aan de kant legt en het vaak weer even duurt voor je het opneemt.
Ook de plot is voorspelbaar maar de structuur is goed. Het verhaal wisselt
tussen heden en verleden om zo op te bouwen naar de plot.

Al bij al een prettig verhaal waar wat spanning ontbreekt . Een boek dat
realistisch en geloofwaardig is omdat het over een verdwijning gaat en
ook wel #metoo aanhaalt in het verhaal. Vindt dan zelf ook dat dit boek
Eeen trigger warning moet hebben voor misbruik. Een thriller met te
weinig spanning maar een goede psychologische roman.

Geschreven bij Uit het oog

Op weg naar huis, na een zakenreis, ziet Alice Bell in de trein een roodharige vrouw, in wie zij een medestudente weet te herkennen die 15 jaar geleden spoorloos is verdwenen. Als zij haar man George hierover vertelt reageert hij buitengewoon ontwijkend , hetgeen Alice er juist toe aanzet op onderzoek uit te gaan.
Niet alleen Alice houdt zich echter bezig met de verdwijning van Ruth, de roodharige vrouw. Ook Naomi en Kat, respectievelijk zus en vriendin van Ruth, vragen zich al jaren af wat er met Ruth is gebeurd.
Het verhaal wordt opgebouwd en verteld vanuit het perspectief van deze drie vrouwen en wisselt tussen heden en verleden. Het geeft een beeld van het studentenleven in een fictieve studentenstad in Engeland rond het jaar 2000.
Het draait allemaal om de vraag wat er 15 jaar gelden is gebeurd ,wat de rol van George hierin is en wie Alice nog kan vertrouwen. De lezer wordt als het ware samen met Naomi en Alice meegenomen op deze zoektocht naar de antwoorden. Dit alles in een prettige schrijfstijl, dat ondanks het wisselende perspectief nergens verwarrend wordt.
Tot aan het einde blijft het antwoord onvoorspelbaar en dat maakt, mede door de goede uitwerking van de personages, dat je als lezer geboeid blijft. Als thriller niet heel spannend, maar zeker het lezen waard