V

Vijftien jaar geleden verscheen The Bronx ten tonele met een storm van aanvallende gitaren, apocalyptische ritmes, schreeuwende agressie en een snerende minachting voor de status quo. In 2017 komt de band weer bovendrijven en is het kwartet uit Los Angeles - bestaande uit zanger Matt Caughthran, gitaristen Joby J. Ford en Ken Horne, bassist Brad Magers en drummer David Hidalgo Jr. (die Jorma Vik in 2016 verving) - helemaal niets van haar vechtlust verloren. Op V klinkt The Bronx nog net zo krachtig, confronterend en relevant als altijd. Joby J. Ford: ‘It has the angst and social commentary that has characterized The Bronx from the beginning. Only now the angst is aimed at more than just superficial things and the social commentary is directed at more than just people who like different music than us.’ Dat klinkt best vreemd voor een band die al anderhalf decennium bewaard is gebleven. Temeer omdat ze de afgelopen acht jaar een dubbelleven heeft geleid en het alter-ego Mariachi El Bronx heeft onderhouden met een vorm van muziek die net zo trouw is aan dat genre als haar hardcore aan de punk ethos. The Bronx nam haar vijfde album in ruim vijf weken op met producer Rob Schnapf, die met zijn ongelofelijke arsenaal aan apparatuur de band in de gelegenheid stelde om nuances aan te brengen op de torenhoge gitaarmuren. Op V klinkt Caughthran vocaal sterker en directer dan ooit tevoren en adresseert hij thema’s die uiteenlopen van het nationaal bewustzijn, tot zijn eigen persoonlijke strijd en midden-dertig malaise. Elke klap die The Bronx op V uitdeelt is precies raak.