Vangelo Secondo Matteo, Il

Nadat de controversiële regisseur Pier Paolo Pasolini (1922-1975) begin jaren zestig Assisi bezocht, de geboorte- en verblijfplaats van de Heilige Franciscus, nam hij de bijbel na lange tijd weer eens ter hand en kwam op het idee het leven van Jezus van Nazareth te verfilmen. Hij koos ervoor om alleen het evangelie (betekent "blijde boodschap") van Matteus, geschreven in plusminus 50 na Christus, te gebruiken omdat Jezus hierin het dichts bij de mensen staat, dit ondanks zijn goddelijkheid, die de ongelovige Pasolini in een interview erkende. Zelfs de dialoog werd woord voor woord overgenomen uit het evangelie, in het door de regisseur zelf geschreven scenario. De gehele cast bestaat uit amateurs. Zo word de rol van Jezus prachtig gespeeld door een student (Enrique Irazoqui) die Pasolini toevallig ontmoette. Verder o.a. nog Mario Socrate als Johannes de Doper, Margherita Caruso als de jonge Maria, Settimo Di Porto als Petrus en de moeder van Pasolini als de oudere Maria. Pure filmstijl met onopgesmukte locaties, die een tot dan toe ongekende authenticiteit aan het alom bekende verhaal geven. Als filmlocatie koos Pasolini voor het arme zuiden van Italië, als stand-in voor het Heilige Land, met o.a. de stad Matera als Jeruzalem. De prachtige zwart/wit fotografie (let op het gebruik van vele close-ups!) werd op meesterlijke wijze geschoten door Tonino Delli Colli (1922-2005). Ook de keuze van de muziek is zeer opmerkelijk bij deze productie van Alfredo Bini. Naast de originele muzikale score van Luis Enriquez Bacalov, gebruikte Pasolini bestaande werken van Johan Sebastian Bach, Wolfgang Amadeus Mozart, Sergei Prokofiev en Anton Webern. Verder muzikale gedeeltes uit de swingende Kongolese "Missa Luba" en een prachtige uitvoering van "Sometimes I Feel Like a Motherless Child", gezongen door Billy Holliday. Hoewel deze film door de Rooms-Katholieke Kerk in eerste instantie met angst en beven tegemoet werd gezien, gezien de reputatie van de regisseur, werd "Il Vangelo Secondo Matteo" zeer warm ontvangen en won zelfs, naast vele andere prijzen, een zeer belangrijke Katholieke filmprijs. Pasolini droeg zijn wellicht beste film uit zijn carrière op aan de door hem zo bewonderde Paus Johannes XXIII, die op 3 juni 1963 was overleden. Eén van de allerbeste (zo niet de allerbeste!) verfilmingen over het leven van Jezus van Nazareth!

Nog steeds een heel bijzondere film. Alleen de tekst volgen en laten zien. Ik ben geneigd te zeggen: Matteüs kon bijna niets beters overkomen. Al kijkend vraag je je af: waar gaat dit over. Precies dat wil Matteüs vertellen.

Sobere en inspirerende verfilming leven Jezus

Must see voor Jezusliefhebbers en criticasters

Mooi film, snelle levering

fascinerende, sobere verfilming van het lijdensverhaal van Jezus Christus