VerpleegThuis Wat ik leer van mijn huisgenoten met dementie

Toebes doet de studie Zorgethiek en Beleid en is oprichter van Stichting sTeun&Toeverlaat. In eerste instantie, als hij stage gaat lopen in een verpleeghuis voor demente ouderen, schrikt hij van wat hij ziet. Maar hij stort zich er volledig in en wel op een heel bijzondere manier. Hij gaat zelf wonen op een gesloten afdeling, tussen de mensen!
.. 'want ook een inclusieve samenleving begint bij jezelf'..
Zo ontdekt hij van binnenuit hoe het eraan toe gaat.
En dat valt tegen. Toebes kan zich goed inleven en legt feilloos de tekortkomingen bloot.

'Dit is geen aanval op zorgverleners, maar een aanklacht tegen een systeem dat afstand heeft gecreëerd tussen de samenleving en mensen met dementie'

De omgang met zijn nieuwe huisgenoten is hartverwarmend. Hij heeft oog voor hun eigenheid.
In de zorg gaat het steeds meer over efficiëntie en veiligheid. Dit gaat ten koste van de menselijkheid.
Als je in een verpleeghuis terechtkomt lijkt het alsof je niks meer te zeggen heb. Iemand anders is wettelijk vertegenwoordiger dus formeel heb je geen stem meer, geen recht van spreken. Je wordt zelfs opgesloten.
Zou jij dat zelf willen?
Het perspectief van zorgverleners is dominant in de zorg. In het wekelijks overleg wordt gepraat over het wel en wee van de bewoners, maar niet met de bewoners!

"Als zorgen voor mensen verandert in het verzorgen van mensen, dan doen zorgverleners toch eigenlijk niets anders meer dan die mensen in leven houden?

Ik had me nooit echt verdiept in dementie, had er ook nog nooit mee te maken. Wel zie ik in de gehandicaptenzorg dezelfde problemen die Toebes signaleert. Er is te weinig persoonlijke aandacht. Dat komt grootdeels door de werkdruk.
Volgens Toebes is het niet perse zo dat alleen medisch geschoolde mensen voor mensen kunnen zorgen.

'Zorgen doe je met je hart. We moeten zelf meer initiatieven nemen om voor menselijke zorg te zorgen. '

Toebes gaat met zijn huisgenoten op stap, houdt vrijdagmiddagborrels op zijn kamer, bouwt een band op.
Dit doet hij overigens onbetaald.
Toebes is er voorstander van de buitenwereld meer naar binnen te halen, en bewoners te betrekken bij de normale dagelijkse bezigheden zoals koffie zetten, stofzuigen... Creëer een huiselijk sfeer.
Ik denk dat hij een goede kijk op de zaak heeft.
Mocht ik ooit in een verpleeghuis belanden dan hoop ik daar iemand te treffen als Toebes..

'Want alleen als wij de mens blijven zien, zal hij nooit verdwijnen.'

Prachtig en ontroerend boek! Aanrader voor iedereen om te lezen!
Voor mij als zorgverlener laat het zien hoe belangrijk het is om een open blik te houden en het gesprek aan te gaan.
Het geeft herkenning om dit boek te lezen, fijn dat dit onder de aandacht wordt gebracht op een open en eerlijke manier!
Het laat zien hoe we in de zorg verstrikt zijn geraakt in allerlei wetten en regels die de zorg beter moeten maken, maar eigenlijk de kwaliteit van leven van mensen met dementie drastisch doet verminderen.

Een boek dat eigenlijk door iedereen gelezen moet worden! Van manager in de zorg of politicus tot de buurman of mantelzorger van iemand met dementie. Werk aan de winkel!

Super mooi geschreven! Ondanks het feit dat ik niks met de Verpleeghuiszorg te maken heb, wist dit boek mij te raken en leidde tot nieuwe inzichten.

Wat een respect voor Teun dat hij dit doet op zo een jonge leeftijd .
En mooi geschreven en zo waar wat hij schrijft ik heb dit ook ervaren met mijn meter .
Is zo pakkend en mooi geschreven dikke pluim voor Teun .

Heel integer en prachtig geschreven! Ik snap door dit boek helemaal hoe de verpleeghuis zorg eruit ziet en hoe het er anders uit zou kunnen zien.... Hoop dat Teun zijn visie werkelijkheid wordt!!

Wat een bijzonder mooi boek met een duidelijke boodschap! Teun is op een missie voor ouderen met dementie. Hij brengt in het boek gevoelige punten aan het licht waarbij hij ook een kritische noot plaatst. Ieder mens krijgt op een bepaald moment in het leven mee te maken met dementie dus ik raad het iedereen aan om het te lezen

Wat een prachtig, ontroerend en eerlijk boek is dit. Teun is een ZorgTopper in hart en nieren!
Een mooi verhaal met een lach en een traan, maar ook vooral met een hele duidelijke en mooie boodschap!

Dit boek is niet alleen het beste boek in jaren, maar echt een LIFECHANGER!!! Nog nooit ben ik zo verrast door een boek als deze... In één adem uitgelezen met continu een traan van geluk of ontroering in mijn oog. Iedereen zou dit boek moeten lezen, omdat iedereen met dementie te maken gaat krijgen in zijn of haar leven. Nu kunnen wij nog bepalen hoe die toekomst eruit gaat zien, dus GA dit lezen en verander de toekomst door ook anders te gaan kijken naar mensen met dementie.

Echt een super interessant boek! Je leest er super vlot doorheen. Het is echt een aanrader!