Voor Altijd

Met haar eerste 2 delen van 'De Wolven van Mercy Falls' wist Maggie Stiefvater mij te betoveren, maar die betovering is met dit laatste deel helaas verbroken. De eerste helft van het boek vond ik ronduit saai, er gebeurde bijna niks en daardoor begon de schrijfstijl me steeds meer tegen te staan. Het werd nu niet alleen vanuit het oogpunt van Grace en Sam geschreven maar ook uit dat van Cole en Isabel en dat haalde voor mijn gevoel de snelheid en spanning uit het verhaal. En ook het einde was niet helemaal zoals ik het graag had gezien maar op de één of andere manier had ik dat een beetje verwacht van Maggie. Misschien was mijn verwachting te hoog en wordt mijn beoordeling daardoor beïnvloed, maar ik ben echt een beetje teleurgesteld. Jammer!!

Seance fiction, wolven, tiener liefde, humor en verder is de schrijfwijze van mevr.. Stiefvater ongelooflijk mooi, een beetje poëtisch zelfs.

Spreken deze woorden je aan, kijk niet verder en lees hem net als ik in een teug uit.

Na het lezen van Huiver en Fluister kan ik met zekerheid zeggen dat ik groot fan ben van de Mercy Falls serie. Nieuwe, interessante karakters zijn toegevoegd en het verhaal blijft zich ontwikkelen. In dit deel wordt er naar een einde toegewerkt, waar ik eerlijk gezegd nog niet klaar voor was! Deze serie mag voor mij altijd door blijven gaan.

Grace is al 2 maanden verdwenen, nou ja, verdwenen… Ze leeft als nieuw lid van de wolfpack, in de bossen achter haar eigen huis. Helaas worden ze bedreigd door Tom Culpeper, de vader van Isabel en de politie, omdat ze denken dat de wolven te maken hebben met de verdwijning van o.a. Grace en Isabels’ broer. Maar dat is niet het enige.. Ook zijn de wolven een gevaar voor zichzelf. Als ze niet op tijd terug veranderen naar hun menselijke vorm kunnen ze overlijden. Om deze redenen doet Cole zijn uiterste best om een remedie te vinden.

Maggie gaat in dit deel weer dieper in op de relatie tussen Sam en Grace. De romantiek en de stoerheid van Grace mistte ik in Fluister maar werd in Voor Altijd weer goedgemaakt. Poëtische zinnen en diepe teksten vliegen je om de oren en het enige wat jij kan doen is weg zwijmelen.

In deel 2 leerden we Cole, de rockster, kennen en ik had gelijk een crush op hem. De arrogante trekjes en zijn koppigheid maakte hem voor mij loveable en zijn depressieve gedachtes maakten hem interessant, hij gaf het verhaal een extra laag. De spanning tussen hem en Isabel is altijd om te snijden. Of het nou een romantische scène of een discussie scène is, je zit altijd op het puntje van je stoel.

De actie mist in het begin een beetje, soms was het zelfs een beetje langdradig maar tegen het midden van het boek wordt de spanning opgebouwd. Het einde voel je dan ook een beetje aankomen maar dat maakte het er niet slechter op. Ik heb zelfs een traantje moeten wegpinken! Er gebeurt ontzettend veel waardoor je bladzijde na bladzijde om blijft slaan en het boek (helaas) zo uit hebt.

Eigenlijk mogen we Voor Altijd nog niet het einde noemen van de serie, er is namelijk een deel 4 genaamd Sinner! Aan de beschrijving van het boek is te zien dat dat deel vooral om Cole en Isabel draait. Van Sam en Grace moeten we helaas afscheid nemen maar de prachtige wereld die Maggie heeft gecreëerd in Mercy Falls zal ons altijd bijblijven.

Spannend vervolg op de boeken Huiver en Fluister
Je krijgt meer inzicht in de hoofdpersonen en meer respect en sympathie voor Cole, die in Fluister een beetje egoïstisch werd beschreven. Het einde van het boek is erg open, je weet niet of Grace uiteindelijk mens of wolf blijft dit mag je zelf concluderen. Ook wat de uiteindelijke rol van Cole wordt is niet echt duidelijk. Omdat het lijkt alsof de schrijfster twijfelde of er nog een vervolg zou komen op dit boek (wat dus niet het geval is) vind ik het boek niet af, een paar hoofdstukken meer met meer ophelderingen was prettig geweest, nu is het aan de fantasie van de lezer om hier een bevredigend eind aan te fantaseren. Jammer

Het komt in slechte staat aan

Geweldig boek, kan er maar niet afblijven.

Het eerste deel Huiver, vond ik geweldig.. Het tweede deel fluiter, viel na het eerste boek wat tegen al las het wel lekker weg. Voor altijd vond ik weer een heerlijk zwijmel verhaal. Ik ben eraan begonnen en heb hem niet meer weg kunnen leggen. Ik vond het ook erg fijn dat er buiten Sam en Grace ook een aardig deel geschreven werd over Cole en Isabel! Het wisselde zich prettig af, zo lees je niet de hele tijd vanuit 1 en dezelfde persoon. Sommige stukken vond ik wel wat minder, maar dat hou je altijd in een boek. Het was wel een open einde, en ik denk dat er in de toekomst over een paar jaar, nog wel een vervolg deel komt. Voor nu.. zeker lezen, het boek is zeker de moeite waard!

ik vond het een mooi geschreven boek al vond ik de twee andere delen beter
het eind was vooral raar je zit er nog lekker in en dan is het het eind
ik denk er komt nog wat maar
erg jammer of er moet nog een deel komen maar dat weet ik niet