Voor Siri een jaar uit het leven van een autistische jongen

Zou Jij je ooit afvragen of je kind überhaupt denkt? Of dat je, om de fascinatie van je zoon te begrijpen, magic mushrooms nodig hebt? Dit zijn nog maar 2 voorbeelden. Waarom zoveel autisten, ik inclusief, zo furieus zijn op de schrijfster is omdat ze ten eerste, zonder toestemming van haar zoon zijn meest gênante gedragingen beschrijft en 2 dat ze voorsteld en neerschrijft om op zijn 18de hem een vasectomie te laten ondergaan omdat ze niet weet of autisten wel vader kunnen zijn.

Dit verhaal gaat over een Amerikaans gezin,. Ze komen op mij een beetje apart over, ten eerste omdat ze niet in het standaard plaatje van huisje-boompje-kindje passen. Ten tweede omdat Gus niet de enige is in dit gezin met bijzonder gedrag, zijn vader kan er ook wat van, Judith is getrouwd met de veel oudere John maar ze wonen niet echt samen. Hij woont in een eigen deel van het huis omdat hij niet tegen harde geluiden kan en zij wel, Dan krijgen ze met veel moeite een tweeling die beiden een moeilijke start hebben en achterstand in groei en gedrag vertonen. Gus en Henri.
Gus blijkt na een lange zoektocht ASS te hebben (een autisme spectrum stoornis) Judith, het ik-figuur in dit boek) leest alles wat los en vast zit over dit onderwerp, gooit haar hele leven om en probeert met vallen en opstaan haar zoons een onbezorgde jeugd te bezorgen, Henri groeit zijn broer letterlijk en figuurlijk voorbij en wordt in meerdere opzichten een stabiele factor en steun voor zijn moeder.

Het is een bijzonder verhaal over leven met autisme of leven met een autistisch gezinslid. Judith schrijft niet echt heel boeiend maar ze schrijft heel nuchter over de gebeurtenissen met haar zoon door de jaren heen.
Het eerste hoofdstuk schrok me een beetje af, veel informatie terwijl je eigenlijk heel nieuwsgierig bent naar het verhaal van de achterflap.
Soms is het grappig, soms is het helemaal niet grappig. Ze spaart niemand, zichzelf nog het minst, haar beide zoons en man niet en ook de mensen om haar heen niet. Ze baalt er bijvoorbeeld van dat mensen achter haar rug om haar zoon veroordelen, als hij de portier van het appartementencomplex helpt en dat ineens niet meer mag omdat hij nieuwsgierig zou zijn. Ze maakt zich grote en oprechte zorgen voor de toekomst van hun vieren. Ze is dankbaar voor SIRI maar stelt haar niet centraal.
Het is een goed boek over ASS maar verwacht geen lieflijk verhaal over een gezin waarmee alles wel goed komt. Verwacht een eerlijk en rauw verhaal en waardeer de schrijver erom,

Makkelijk boek om te lezen. fijn om iets grotere letters te hebben. het verhaal is pakkend. en idd zoals de andere review al aangeeft soms wat raar. maar ik snap wel dat dit misschien dingen zijn waar je dan als moeder aan denkt. al met al een super boek om te lezen.