Watervrees

Het leven van Sien is alles behalve een kabbelend beekje.
Na het overlijden van haar vader ,met wie ze een goede band heeft, komen Sien en haar broer Toby onder de hoede van haar tante Gaby en diens vriend Steve. Ook hier wacht hen geen warme en stabiele thuissituatie. Er zijn de discussies over geld en de erfenis en “oom” Steve heeft een wel erg ongezonde interesse in Sien. Het gebruik van drank en drugs in het gezin zorgen er voor dat haar broer steeds verder afdwaalt van het rechte pad… Ondanks haar liefde voor Edda, het babydochtertje van Gaby en Steve, besluit Sien het huis te ontvluchten. Na een korte omzwerving bij haar beste vriendin Sestra, gaat ze noodgedwongen alleen wonen in een opvanghuis, waar ook vluchtelingen een onderdak hebben. Sien leert hier Saskia kennen, een “buurvrouw”.
Ondanks alle tegenslagen die haar pad kruisen, probeert Sien het beste van haar leven te maken. Zo gaat ze gaat elke dag plichtsbewust naar school waar ze met haar beste vriendin niets liever doet dan foto’s en filmpjes maken voor op Instagram. Een echte influencer op Instagram worden, is een van haar grote dromen. Sien heeft ook een zorgzame kant die ze maar al te graag inzet in het kinderdagverblijf Skoebidoe.
Wanneer ze Saskia’s broer Frenkie leert kennen, wordt ze halsoverkop verliefd. Hij wil haar social media-profiel een boost geven en gaat hiervoor zelfs over de grenzen van haar grootste angst, namelijk water. In haar kinderjaren heeft Siens moeder geprobeerd het meisje in bad te verdrinken en dat heeft diepe sporen achtergelaten.
Samen met Frenkie wil Sien naar Australië om een nieuw leven te beginnen. Maar niets is wat het lijkt, en er komen spoken uit het verleden opdoemen waar Sien het niet verwacht had…
“Watervrees” is een boek in ware Bracke-stijl: rauw en zonder de zelfkant van de maatschappij te verbloemen: de borderline van haar moeder, mishandeling, seksueel misbruik, drugs en de druk van sociale media.
Het boek leest vlot door de korte hoofdstukken die wisselend vanuit het perspectief van Sien geschreven zijn (zowel in het heden als op 5-8 jarige leeftijd) en haar broer Toby. Hierdoor krijg je als lezer beetje bij beetje meer informatie over het leven van Sien. De ene gebeurtenis volgt de andere al snel op, waardoor je als lezer niet enkel verbazing, afschuw en medelijden voelt, maar ook bewondering voor de kracht en het doorzettingsvermogen dat Sien aan de dag blijft leggen. Het einde komt eerder abrupt, hoewel je als je tussen de regels doorleest, vrij goed kan aanvoelen waar het plot naar toe gaat.
“Watervrees” is misschien niet het beste boek van Dirk Bracke, maar best de moeite waard voor een dagje leesplezier. KV