Wolvenhart Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij Wolvenhart

Wolvenhart is een spannend boek dat je meeneemt naar de middeleeuwen. Je zou het een ridderverhaal kunnen noemen. Al doe je het boek daarmee ook wel wat tekort.

Het boek speelt zich afwisselend in het heden en het verleden af. Het heden is spannend omdat Kaar en Eva op zoektocht gaan en daarin natuurlijk ook worden tegengewerkt. Het verleden is vooral om de ontdekkingen in het heden te verklaren en te verduidelijken.

Ik hou wel van dit soort verhalen, met een flinke dosis geschiedenis. Als ik dit boek als kind had gelezen, had ik mij waarschijnlijk verdiept in de geschiedenis van Margaretha van Savoye. Het verhaal wakkert toch een vlaagje nieuwsgierigheid naar de geschiedenis aan.

Het verhaal is best zwart-wit. De goeden zijn sympathiek. En de boef is er 1 uit het boekje. Maar dat is verder niet storend of vervelend. Ik vind het zelfs wel grappig.

Ik vraag mij wel af of Kaat helemaal een realistisch figuur is. Ze is te wijs. Te bijdehand. Te onverschrokken. Ik zou mij kapot ergeren aan zo’n kind in mijn omgeving. Dan is Eva voor mij toch geloofwaardiger met haar twijfel en bange momentjes.

Wolvenhart is een leuk en spannend boek dat ik zeker zal aanraden voor de doelgroep!

Geschreven bij Wolvenhart

Het verhaal leest lekker weg. Je gaat net de meiden mee op ontdekking en zoekt samen met hun naar de oplossing. Ik vind het erg leuk dat de geschiedenis er ook bij getrokken is want het is absoluut een plus aan het verhaal. Je leert lopende wijs meer over Mechelen. Het is absoluut een leuk jeugdboek om aan de jongere kindjes te geven. Ik denk dat mijn zusje het ook heel leuk gaat vinden, want de spanning, kennis en avontuur zitten erin en dat zorgt ervoor dat het boek al snel interessant word

Geschreven bij Wolvenhart

Wolvenhart is het tweede deel uit een serie over de nichtjes Kaat en Eva. In het eerste deel, Ravenburcht, ging Kaat bij Eva logeren. Eva woont dicht tegen de Franse grens aan op een paardenstoeterij. De meisjes hebben in de zomervakantie daar een spannend avontuur beleefd. Nu is het de beurt aan Eva om bij Kaat in Mechelen te gaan logeren. De ouders van Kaat hebben beiden archeologie gestudeerd en ook Kaat is helemaal verzot op het achterhalen van geschiedkundige feitjes. Eva daarentegen wil de stad Mechelen écht gaan ontdekken met vooral ook de winkelstraten daarbij. Kaat heeft dan ook een vol programma gemaakt om Eva de hele week te amuseren. Als Raf, de vader van Kaat, samen met Kaat Eva op gaat halen op het station, wordt hij gebeld door de politie. Er is ingebroken in de Geuzenkapel, een oude kapel op de Gemeentelijke Begraafplaats. Raf wordt gevraagd om meteen te komen uitzoeken of er iets weggehaald is. Natuurlijk gaan de meisjes mee. En dan begint hun volgende avontuur en wordt het zorgvuldig opgestelde programma voor de vakantie meteen losgelaten.
In de kapel vindt Eva een eerste aanwijzing voor een raadsel dat opgelost moet worden. Dat is een kolfje naar de hand van Kaat en Eva. Met behulp van Gust, een medewerker op de begraafplaats, en Jasper, een stagiaire van Raf, komen ze uit bij de legende van Roderick Wolvenhart, de persoonlijke lijfwacht van Margaretha van Oostenrijk. Volgens de legende is Roderick na zijn dood in een praalgraf bijgezet en zijn er kostbare edelstenen gebruikt in het handvest van zijn zwaard. In de geschiedenisboeken is evenwel van Roderick Wolvenhart niets te bespeuren dus het is maar de vraag of de legende op waarheid berust. Kaat en Eva willen niets liever dan achter de verborgen schat aangaan en doen dat het liefst zonder hulp van de volwassenen. Met hun scherpe blik, hun heldere verstand en het internet op Kaat’s IPad, weten ze al snel vorderingen te maken bij hun speurtocht. Maar er zijn kapers op de kust, er was niet zonder reden ingebroken in de Geuzenkapel, er is nog iemand op het spoor van de verdwenen edelstenen, iemand die het geweld, zelfs niet tegen twee meisjes, schuwt…
De auteur maakt gebruik van twee tijdlijnen. Het ene verhaal speelt in de zestiende eeuw en vertelt de geschiedenis van Margaretha van Oostenrijk die na de dood van haar broer Filips de Schone voor zijn vier kinderen gaat zorgen. Het zijn drie meisjes en één jongen, Karel, de latere keizer Karel de Grote. Omdat Karel nog een kind is, wordt Margaretha aangesteld als regentes over de Nederlanden. Margaretha besluit met hen te verhuizen naar het relatief veilige Mechelen. Roderick wordt haar persoonlijke lijfwacht. De auteur wisselt deze tijdlijn voortdurend af met de verhaallijn uit het heden met Kaat en Eva, daardoor wordt de geschiedkundige kennis over het hele boek verspreid en wordt het nergens saai. De avonturen van Kaat en Eva zijn meer dan spannend. De twee meisjes zijn slim en weten de volwassenen te verbazen.
Een leuk, leerzaam én spannend boek met een taalgebruik dat past bij jonge tieners. Het zal de jonge lezers zeker aanspreken, vier sterren.

Geschreven bij Wolvenhart

In Ravenburcht maakte we al kennis met de nichtjes Eva en Kaat en hun avonturen. Dit keer neemt Ina de Man de lezer opnieuw mee in de avonturen van Eva en Kaat maar nu in Mechelen waar Kaat woont. De meiden kijken uit naar een gezellige vakantie. Lekker bij kletsen en leuke meidendingen doen. Wanneer Kaat en haar vader Eva hebben opgehaald van het treinstation, moeten ze direct door naar de begraafplaats. Er is hier ingebroken en Kaats vader wordt werkshalve gevraagd langs te komen.

De meiden ontdekken vrij snel een geheim teken wat centraal zal komen te staan tijdens hun vakantie. Al snel komen de meiden terecht in de geschiedenis van Mechelen die terug gaat naar de periode rond 1500. Maar wat zijn de vriendinnen en nichtjes nu op het spoor? En wie is er verantwoordelijk voor deze inbraak?

Ina de Man weet feilloos deze geschiedenis in een modern verhaal te gieten, waardoor het verhaal heel uitnodigend leest. Met een fijne, maar zeker ook vlotte pen, neemt ze de lezer mee in het hedendaagse verhaal van Kaat en Eva, maar ook in de geschiedenis die gaat over Margaretha van Oostenrijk en haar lijfwacht. De spanning is voelbaar en je hoopt dat de meiden zich niet al teveel in de nesten zullen werken.

Net zoals het eerste boek Ravenburcht met Eva en Kaat in de hoofdrol, weet Ina de Man een interessant verhaal te schrijven voor jong en oud. Nergens is het verhaal lastig te volgen omdat de Man stapsgewijs de geschiedenis verteld. Voor je het dan ook weet ben je als lezer al een eind in het verhaal en wil je weten hoe dit avontuur zal gaan aflopen.

Wolvenhart kent een uitnodigende cover en zal menig jonge lezer aanspreken. Het zou een boek zijn die goed zou passen binnen het onderwijs. Het verteld vrij veel geschiedenis, maar zonder dat het een overload van wordt. Wat mij betreft heeft Ina de Man laten zien dat ze een educatief boek weet te schrijven over deze geschiedenis waarbij de avonturen van Eva en Kaat zorgen voor een paar spannende leesuurtjes.

Wolvenhart is een jeugdboek die lekker wegleest en zeker interessant is voor jong en oud door zijn geschiedenisverhaal. Ik kijk uit naar haar volgende verhaal met Eva en Kaat in de hoofdrol.

Geschreven bij Wolvenhart

Na de avonturen van vorige vakantie kijken Kaat en Eva nu uit naar een rustige vakantie in Kaat haar woonplaats Mechelen. Die rust verdwijnt al vrij snel nadat Eva is aangekomen en de meiden samen met Kaat haar vader naar een oude kapel gaan waar is ingebroken. De meiden ontdekken een vreemd teken en gaan op onderzoek uit. Ze zullen heel wat moeten puzzelen om achter de geschiedenis van Margaretha van Oostenrijk te komen en haar mysterieuze lijfwacht. Maar de meiden komen er al snel achter dat deze zoektocht niet zonder gevaar is.

Wolvenhart is het tweede deel in de jeugdserie over Kaat en Eva maar is op zichzelf te lezen. En waar Ina de Man de lezer in deel 1, Ravenburcht, al snel te weten kan hoe goed deze auteur schrijft laat ze in Wolvenhart zien waarom ze een blijvertje is! Het verhaal zit vol spanning en puzzels waardoor je als lezer de neiging krijgt om direct zelf op onderzoek uit te gaan naar wat er allemaal gebeurt in de Mechelse kapel.

Het verhaal, wat Ina met haar beeldende schrijfstijl tot leven wekt, wordt nog beeldender gemaakt door de prachtige illustraties die je door het hele verhaal heen tegenkomt. Daarnaast zijn de personages die in het boek voorkomen weer goed uitgewerkt waardoor je niet alleen Kaat en Eva beter leert kennen maar ook Kaat haar ouders en overige personages die een belangrijke rol spelen in dit boek.

Eigenlijk was er voor mij maar één puntje van kritiek, er zijn namelijk een paar momenten in het boek die de geloofwaardigheid van het verhaal erg aantasten en waar ik vanaf bladzijde één helemaal in het boek zat was dat door deze momenten een beetje over. Toch behoor ik zeker tot de mensen die de volgende boeken van Ina direct zal gaan lezen en na aanleiding van dit boek ook zeker een bezoek zou gaan brengen aan Mechelen.

Ina de Man schrijft al zolang als ze zich kan herinneren, maar deze bleven lange tijd verborgen tot ze in 2020 debuteerde met haar boek Ravenburcht. Door de goede ontvangst van dit boek kunnen we nu over het volgende avontuur van Kaat en Eva lezen in Wolvenhart.

Geschreven bij Wolvenhart

Het jeugdboek ‘Wolvenhart’ van Ina de Man sprak mij aan omdat het zich afspeelt in Mechelen, een mooie bekende plaats voor mij, en omdat de geschiedenis van de stad een rol lijkt te spelen in het boek.
De stevige hardcover omslag is een plaatje om te zien. De afbeelding voorop laat naar mijn vermoeden de binnenzijde van een kapel zien met daarin een mooi glas in lood raam, een altaar, een bijzondere vloer en pilaren. Tevens zie je twee meiden bedenkelijk naar het altaar kijken. Dit maakt mij nieuwsgierig naar wat zij denken en hoe ze daar terecht zijn gekomen om zo gauw al lezende het verhaal in te willen duiken om daar achter te komen. De kleurstelling is in zijn geheel vrij sober met bruintinten afgezien van het bovenste opvallende deel in het glas in lood. De titel, auteursnaam en overige tekst zijn allemaal duidelijk leesbaar op de volledige omslag.
“Er hangen verse dauwdruppels, dik en zwaar aan de chrysanten, die hier en daar al op de graven verschijnen”
Vanaf het eerste hoofdstuk is de sfeersetting helder aanwezig en ben ik benieuwd naar het verdere verloop. Ik merk dat het verhaal draait om spannende momenten, geheimen en mysteriën op een leuke boeiende manier. Het blijft leuk om hoofdstuk na hoofdstuk te lezen en zo Kaat mee te helpen ontrafelen waar het gehele avontuur om gaat. Voor mij kent het verhaal geen enkel moment dat het me verveeld, elke nieuwe wending en ontdekking laat me gauw doorlezen.
“Kaat hoorde het sissen van de remmen en even later het piepende geluid van ijzer op ijzer.”
De meisjes Kaat en Eva fungeren als hoofdpersonages. Zij waren voor mij nog onbekend omdat ik het jeugddebuut van Ina de Man, ‘Ravenburcht’ waarin de meiden ook voorkomen, niet heb gelezen. Toch is dit verhaal goed losstaand te lezen en heb ik hen in dit boek voldoende leren kennen. Naast hen zijn er een aantal andere belangrijke personages voor het verhaal, die elk op hun eigen manier een interessante rol vervullen. De meiden zijn vooral herkenbaar vermoed ik voor de jeugdige doelgroep waar dit boek specifiek voor bedoeld is. Ze hebben karaktertrekken waar je je als lezer gemakkelijk in kan herkennen, op die manier mee kan leven en in kan leven in het desbetreffende avontuur.
“De zaklampen van de meisjes dansten in de onpeilbare duisternis van het gat in de vloer.”
De schrijfstijl vind ik fijn lezen, probleemloos en soepel zonder verwarring. Passend bij de jonge hoofddoelgroep van het boek maar ook prima voor de oudere geïnteresseerde lezers. De bewoording past bij de hoofdpersonages en dan met name hoe hun karakters zijn. Ook al speelt het zich af in Mechelen overheerst de Belgische bewoording niet waardoor bij mij geen grammaticale onduidelijkheid ontstaat.
Ik vind ‘Wolvenhart’ een intelligent jeugdverhaal waarbij ik dat vooral baseer op de denkwijze, vindingrijkheid en het doorzettingsvermogen van Kaat en Eva. Daarnaast vind ik zelf de geschiedkundige verwijzingen en stadskennis van Mechelen een leuke bijdrage in het verhaal. Niet alles is één op één feitelijk maar dit vind zijn verklaring in het nawoord achterin het boek. En zo is het een boek wat ik graag gelezen had in mijn jeugd maar ook nu met veel plezier gelezen heb. Ik raad het verhaal van harte aan.