Aerial

Geschreven bij Aerial

Scrollend door de recensies van deze dubbelaar van mevrouw Bush zie ik zo af en toe waarderingen met maar 1 sterretje... en dan wordt ik ineens een stuk nieuwsgieriger!
Na het grijsdraaien van The Kick Inside, Lionheart en Never for Ever ging na het album The Dreaming het Kate Bush-vuurtje in mij ineens uit. Dat stond zo haaks op al haar voorafgaande werk, daar kon ik niet mee om. Of ik was er nog niet aan toe. Maar de belangstelling was foetsie. In een verveelde bui zat ik onlangs op Internet bij Wikipedia iets van Kate Bush op te zoeken, want ze hield zich toch al jaren uit de openbaarheid, en deed ze sowieso nog iets met muziek. Toch wel dus. En dat Aerial toch weer aardig was ontvangen. En na wat clips op YouTube en het luisteren naar wat samples steeg mijn balangstelling gestadig. Niets voor in de auto, want de kans om onderweg in trance te geraken is niet geheel ondenkbaar. Thuis klink het erg lekker - soms holografisch. Het is wel wat monotoon opgezet en dat verklaard wellicht de termen als saaiheid en eentonigheid waardoor sommigen afhaken. Maar ik ben er blij mee.

Ik heb deze prachtige cd al weer 5 jaar in huis en heb hem nu opstaan. Zo mooi! Ik heb al het werk van Kate Bush en vind dit echt haar 'masterpiece'. Prachtig, zoals geluiden van vogels worden omgezet in woorden en muziek. Zoals zij zelf ooit zei van de muziek van Pinkfloyd: 'It takes you on a trip'.
Zwelgen, genieten, heerlijk verdrinken in muziek. En een beetje swingen.

Geschreven bij Aerial

Een prachtig, af en toe zoetklinkend dubbelalbum, die passend wordt ondersteund door de schitterende uitvoering van hoes en binnenwerk.
Twijfelachtig: Bertie, Prelude, a Painter's Link en Aerial Tal. Dan de redelijk tot goede tracks als King of the Mountain, Joannie, How to be Invisible, Prologue, Somewhere In Between, An Architect's Dream en de onvergelijkbare sublieme tracks: Mrs. Bartolozzi, Sunset, Nocturn en Aerial, de laatste als apetheose met heerlijk ruig en smerig gitaarspel.
Ver boven alles uitstekend: het grand piano meesterwerk A Coral Room. De toonzetting hierin is in mijn beleving even raak als de subtiele kleurnuances van De Nachtwacht van Rembrandt. KUNST!
Pi: het bewijs van volledige artistieke durf en de kunst om te overtuigen met niets dan getallen.
Kates zang is wederom sterk, gevoelig en melodieus.
De ultieme drive om dit album te blijven afspelen: je kunt buiten geen merel of duif meer horen, zonder de gedachte "had ik mijn iPod/mp3-speler nu maar bij me!" Intelligent bedacht?
De instrumentatie op dit album is weer afwijkend van voorgaand werk. Meer strijkwerk dan ooit, overigens te vaak synthetisch. Daarnaast rechtlijnige ritmes en gebruik van bestaande muziekgenres: o.a. jazz, reggae, flamenco(!) en bass 'n' drum. Tip: schenk niet teveel aandacht aan Kates neplach, wacht even het vervolg af!
Een zeer gevarieerd album, waardoor hij uitermate interessant is en blijft, ook na 8 jaar. Een klassieker dus.
Luid spelen op high end apparatuur!

Geschreven bij Aerial

'Aerial' verscheen 12 jaar nadat Kate Bush uit het publieke oog verdween. En in die 12 jaar was het angstvallig stil rond deze zangeres, roddels dat ze gek geworden was verspreidden zich in Groot Brittanië, maar nadat het nieuws naar buiten kwam dat ze bevallen was van een zoon, Albert, kregen de fans weer goede moed.

In 2001 verklaarde Kate 'I'm actually making an album, but it's just taking a little longer than I thought.' En in 2005 kwam het album dan eindelijk uit. Net als haar meestwerk 'Hounds Of Love' uit 1985, is dit ook een twee disc album, met een concept. De eerste disc, 'A Sea Of Honey', bestaat uit wat meer 'toegankelijkere' nummers zoals de de enige single van het gehele album 'King Of The Mountain'. Favorieten van mij op dit schijfje zijn 'Pi', 'How To Be Invisible' en het prachtige 'Joanni'. Het nummer 'A Coral Room' is één van de meest gevoelige en autobiografische nummers die Kate ooit geschreven heeft, en het gaat over het verlies van haar moeder, Hannah.

Het tweede schijfje, 'A Sky Of Honey', dat in de 2010 herdruk als één grote track geboden wordt, is een mix van rustige, kalmerende muziek, tot dance, en catchy melodieën. Het enige nadeel aan deze schijf is, omdat alle liedjes tot 1 track zijn gemixed, je niet even snel één nummer kan beluisteren die je te gek vindt, je móét alles af luisteren. Maar goed, mijn favorieten op dit schijfje zijn toch wel 'Nocturn', en het prachtige 'Aerial'. Ook het instrumentale 'Aerial Tal' vind ik prachtig.

Dit album is héél anders dan haar voorgaande albums, maar van Kate slik kan ik veel slikken. Bedankt Kate voor dit prachtige album, en laat ons niet weer 12 jaar wachten!

Geschreven bij Aerial

Kate's meesterwerk. Vocalen op 'The painter's link' zijn op deze remastered versie gezongen door zoon Bertie.

Geschreven bij Aerial

Een heel mooi album. De eerste cd is minder goed, maar de tweede is waanzinnig mooi. Dus al met al een heel goed conceptalbum.