Alien in the Family Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. Alien Novels, Book Three

Geschreven bij Alien in the Family

Je zou het bij zo'n pocket-formaat niet verwachten dankzij het dunne papier, maar dit boek telde zo'n 457 pagina's en het hadden er gerust nog een pak meer mogen zijn voor mij. Ik zit hier steeds een beetje angstig af te wachten of het volgende deel nog steeds even goed zal zijn als zijn voorgangers en kan na het lezen van 'Alien in the family' gelukkig volmondig bevestigen dat dit het geval is. Beter zelfs, het is al eventjes geleden dat ik 'Alien Tango' las, maar ik vond dit boek nog beter. Al heb ik dit keer mijn uiterste best gedaan om niet luidop te lachen, vermits ik niet alleen in de zetel zat. Desondanks heb ik meerdere keren zitten gniffelen met Kitty's uitspraken.

Gini Koch's boeken bevatten een grote dosis humor. Ik heb nooit gedacht dat ik plezier zou beleven aan een SF-boek, maar deze schrijfster slaagt daar heel overtuigend in. Kitty's sarcasme is er niet om verminderd, in het bijzijn van Martini neemt het zelfs toe. Haar 'name-calling' doet de Pontifex dan wel fronsen, maar tovert bij mij telkens weer een glimlach op het gezicht. ('operation Fugly' is natuurlijk NIET de naam die op de officiële verslagen staat). Haar favoriete rockbands zijn nog steeds aanwezig, in de kleerkast (je kan echt niet teveel rock-shirts hebben) én als meest geliefde combat-soundtrack. Haar onorthoxe ondervragings-technieken, haar talent om de meest bizarre complotten te ontcijferen, …

Gelukkig zijn ook de andere personages opnieuw van de partij. Martini in de eerste plaats natuurlijk, maar ook ACE (waarschijnlijk Kitty's grootste fan, op Martini na dan), haar sarcastische moeder (yep, it definitely runs in the family), haar lichtjes 'gestoorde' familie, maar ook haar zelfgekozen familie in de vorm van de teamleden van het Alpha Centauri- team. Chuckie, die het Martini wel erg moeilijk maakt om zijn jaloerse reacties in te tomen, de onzichtbare AC-Elves (nu ja, er moet toch iemand verantwoordelijk zijn voor die telkens mooi opgeruimde kamers én gestreken Aerosmith T-shirts), Reader (of te wel haar Gay Fashion Support, onmisbaar bij het plannen van een trouwfeest), …

Zelfs de nieuwe karakters vonden al snel hun plekje in Gini Koch's fantasywereld. Vooral de poof's vind ik super. Dit keer geen vis voor Kitty, maar wel een heuse 'royal pet'. Queen Elisabeth mag dan wel haar Corgi's hebben, die koninklijke hondjes zijn niets in vergelijking met de 'Poof's'. Deze huisdieren laten van zich horen wanneer ze honger hebben (handig voor iemand als Kitty die te vergeetachtig is om er zelf aan te denken) én dat is lang niet hun enige voordeel.

Net als bij de vorige boeken wordt het team overrompeld door invasies, aanvallen, afleidingen en complotten. Maar ook dit keer weet Kitty (yes, Kitty Kat. No, I'm NOT a stripper) zich daar gelukkig op haar eigen onvoorspelbare manier én in typische Kitty-stijl door heen te worstelen.