Als je mij vindt

Als je mij vindt van Emily Murdoch (If You Find Me in het Engels) is, simpelweg, één van de mooiste boeken die ik ooit gelezen heb. Hoewel het verhaal hartverscheurend is, is het Emily Murdoch gelukt om het een prachtige boodschap te geven: er is altijd hoop. Hoofdpersoon Carey heeft een heldere stem en maakte dit boek de moeite waard voor mij. Hoewel het in principe een Young Adult-boek is, heb ik het (met succes) aan verschillende volwassenen aangeraden. Als je op zoek bent naar een boek dat een indruk achterlaat en niet bang bent voor tranen, zou ik het zeker aanraden. Een absolute favoriet!

Al vanaf het begin kon ik “Als je mij vindt” eigenlijk niet wegleggen. Ik vind Carey een heel moedig en leuk personage. Helemaal de manier waarop ze voor haar zusje Jenessa zorgt. De vijftienjarige weet niet beter dan dat ze moedert over haar zusje, want haar eigen moeder is er zelden.

Ik vond het verhaal erg realistisch geschreven, de argwaan en woede bij Carey als ze door haar vader wordt gevonden en weggehaald wordt bij haar vertrouwde thuis is heel herkenbaar. Het zelfde geldt voor het langzame besef dat de caravan waar ze woonde toch niet zo geweldig was. En het inzicht dat de wereld zoals zij die zag niet altijd helemaal klopt. Ik vind dat heel goed beschreven.

Wat ik niet vaak bij boeken heb is dat ik een brok in mijn keel krijg en bij dit boek had ik dat wel. Het is erg mooi geschreven en je kunt je heel goed inleven in de situatie. Soms is het zo zielig en wil je Carey in je armen nemen om te vertellen dat alles goed komt.

Er zaten wel een aantal voor de hand liggende dingetjes in het verhaal, zoals een nieuwe zus die het absoluut niet leuk vindt dat ze twee stiefzusjes erbij krijgt. En ook dat Carey een schoonheid blijkt te zijn. Maar ik vond dat niet storend.

De omgevingen die in het boek voorkomen – op de school na – vond ik allemaal heel idyllisch. Het idee om in een caravan in het midden van het bos te wonen of op een grote boerderij lijkt me heel gaaf. Dichter bij de natuur kun je denk ik niet komen. Daarnaast waren de kleine verwijzingen naar hoe Carey leefde in het bos erg leuk. Bijvoorbeeld hoe ze aan extra eten kwam of hoe ze haar kleding schoon hield.

Ondanks dat dit een roman is, was hij ook spannend. Vanaf het begin blijkt dat Carey een groot geheim met zich meedraagt. Zo heftig dat haar zusje Jenessa sinds dat geheim nooit meer een woord heeft gesproken. Tot aan het einde tast je in het duister wat er in het bos is gebeurd. De ontknoping was erg mooi.

Ik vind dit zeker een aanrader! Vooral als je op zoek bent naar een mooi (en emotioneel) boek, maar ook als je eens buiten je genre wil treden en een YA literatuur roman wil lezen.

boek via Bol tweedehands gekocht.
Had het boek via de bieb al gelezen, maar dit wilde ik zelf in mijn boekenkast hebben.
Gelukkig overkomt dit niet veel kinderen en nóg beter gelukkig is er ook een kinderbescherming achter de hand.
Je kunt het boek, zelfs bij een tweede keer lezen niet wegleggen

Er zijn van die boeken die het meer dan waard zijn om je nachtrust voor op te geven. Zelfs als je weet dat je daar de dag erna voor gestraft zult worden, omdat er dan twee kinderen naast je bed staan die eisen dat je om zeven uur ’s morgens opstaat. Als je mij vindt is één van die boeken die je niet weg kunt leggen wanneer je weet dat je nog maar een paar hoofdstukken te gaan hebt. Dit boek is zo goed geschreven dat als het kon ik het méér dan vijf sterren gaf.

Op Goodreads zit ik bij een aantal boekenclubs en één daarvan is de Young Adult en Chicklit leesclub, daar ook wel bekent als: YA & Chicklit NL. Om de zoveel tijd houden we daar een readalong. Deze maand startte die op 1 januari en eindigt die de 15e. In de dagen daartussen lezen we in etappes het hele boek. Tussen de bedrijven door discussiëren we over het boek en bedenken we hoe de verhaallijn zich zal ontwikkelen en hoe het verhaal uiteindelijk eindigt.

Gezien de flaptekst had ik zelf absoluut nooit voor dit boek gekozen. Wéér zo’n zielig verhaal, dacht ik toen het las, maar aangezien ik voor mezelf de regel heb dat ik ook eens iets moet proberen dat niet helemaal mijn smaak is heb ik het e-book toch geopend. Had ik dit niet gedaan, dan had ik dit prachtige juweeltje gemist. En dit prachtige juweeltje is een aanrader voor iedereen die houdt van feelgood boeken. Geen feelgood boeken als in de zin van: we gaan even heerlijk weglachen bij dit boek en het is alleen maar lol. Nee, een feelgood boek dat ervoor zorgt dat je steeds maar verder wilt lezen, geen woord van het boek wilt missen, geen minuut van je dag wilt verspillen aan iets anders dan aan het verhaal van de vijftienjarige Carey en haar kleine zusje Jenessa.

Dit boek wil je lezen om erachter te komen dat er dan wel heel veel ellende in de wereld is, maar dat er ook altijd een lichtpuntje glooit achter de horizon en dat sommige verhalen wél goed aflopen, ondanks dat het allemaal verzonnen is. Dit boek grijpt je namelijk zo aan dat het lijkt alsof het waargebeurd is. Als lezer wordt je één met de personages en ga je van allen houden. Wanneer ze zich ellendig voelen moet je met ze meehuilen, wanneer ze blij en uitgelaten zijn doe je met ze mee en wanneer ze grote stappen durven nemen ben je gepast trots op ze!

Dit is zo’n boek waar je voor wakker blijft. Dit is zo’n boek dat je midden in de nacht uitleest, terwijl je je man zei dat je nog maar een paar pagina’s hoefde (in dat hoofdstuk) en waarvan je stiekem wist dat je nog wel langer zou doorlezen. Dit is zo’n boek dat je uitleest tegen alle “regels” en planningen van de boekenclub in. Dit is zo’n boek die niet alleen onder je huid kruipt, maar zich in elke vezel in je lichaam perst en niet van plan is je los te laten tot je het uitgelezen hebt. Dit is zo’n boek dat zelfs daarna nog in je blijft hangen, waar je steeds weer opnieuw aan moet denken en dat je keer op keer een goed gevoel geeft door eraan te denken. Dit is zo’n boek dat je gelezen móét hebben. Het staat in mijn top3 van mooiste boeken ooit. Wat een woordartieste is Emily Murdoch!!! Ik ben er stil van.

‘Ik laat haar los, mijn hand is als een boomblad dat valt. Het doet te veel pijn om haar vast te houden. Waarom doet het dan zo’n pijn om los te laten?’

“Als je mij vindt” is het aangrijpende en ontroerende verhaal van de zusjes Carey en Jenessa Blackburn. De twee meisjes ‘wonen’ met hun aan drugs verslaafde moeder in een caravan in een bos. Hun moeder verlaat de kinderen regelmatig en op een dag worden de meisjes ‘gevonden’ door een man en een vrouw. De kinderen komen in de bewoonde wereld terecht en maken kennis met water uit de kraan, stroom uit het stopcontact, mobieltjes en zelfs met een echt bed met twee kussens! Alle alledaagse dingen zijn vreemd voor hen en vooral Carey vertrouwt in het begin niemand!
‘Ik lijk nog precies op het meisje dat in het bos woonde. Je kunt het meisje wel uit het bos halen, maar het bos niet uit het meisje. Ik kijk nog steeds alsof ik meer weet dan goed voor me is. Ik zie er nog steeds uit alsof ik gebukt ga onder het geheim van de wittesterrennacht.’
Langzamerhand komen we er als lezer achter welke verschrikkelijke dingen er in het bos zijn gebeurd; ook tijdens de wittesterrennacht. Het verhaal is zeer indrukwekkend en hartverscheurend en bovendien héél goed geschreven. Het heeft op mij een verpletterende indruk gemaakt!