Arthur & George

Prachtige schrijfstijl
Julian Barnes heeft een prachtige manier van schrijven waar ik erg van onder de indruk ben. Zijn schrijfstijl is vertellend en de rustige, wat ouderwetse manier waarop hij dat doet, past erg goed bij het tijdperk waarin het boek zich afspeelt. Met mooie zinnen weet hij de lezer onder te dompelen in de sfeer van het victoriaanse Engeland waar Arthur en George opgroeien.
Het is een stijl die je moet liggen en zeker geen aanrader voor lezers die van vaart en een spannend verhaal houden. In het boek wordt regelmatig van alles uitgelegd en besproken wat niet direct met het verhaal te maken heeft. Soms zakt het verhaal hierdoor iets in, maar bijna altijd is het boeiend en geeft het meer diepgang aan de personages en de tijd waarin zij leven.
Dit boek is voor mij een boek dat je leest om het lezen zelf. Het was voor mij iedere keer dat ik het boek oppakte weer genieten van de manier waarop de auteur me met zijn woorden de wereld van Arthur en George wist in te trekken. Dat hij hier en daar de neiging heeft om wel heel uitgebreid ergens op in te gaan is voor mij een verwaarloosbaar minpuntje.

Arthur en George, levensecht neergezet
De twee zo verschillende hoofdpersonen worden op knappe wijze neergezet. Als lezer leer je zowel Arthur en George steeds beter kennen en gaan ze steeds meer voor je leven.
Beide zijn en voelen ze zich helemaal Engels maar waar Arthur een beroemde en geachte Engelsman is, wordt George door zijn half Indische afkomst niet als Engelsman geaccepteerd.
De stille en wat wereldvreemde George krijgt te maken met racisme en vooroordelen. Wanner er in zijn dorpje dieren zwaar mishandeld worden wijzen de mensen dan ook al snel naar hem. Hoe George dit beleeft en hier mee omgaat wordt prachtig en levensecht beschreven.
Ook het leven van de beroemde schrijver wordt mooi beschreven. Niet alleen zijn successen worden verteld maar ook zijn momenten van twijfel en de morele dilemma's waar hij mee zit.

Sherlock Holmes
De schrijver neemt hier ruim de tijd voor en pas wanneer het boek al ruim over de helft is kruisen de wegen van Arthur en George. Eigenlijk had ik gezien de informatie op de achterflap en de folder verwacht dat dit veel eerder in het boek zou gebeuren. En dat het onderzoek naar de rechtszaak van George een grotere rol zou krijgen in het boek.
Het is interessant om te lezen hoe Sir Arthur Conan Doyle geïnteresseerd raakt in het onrecht dat George Edjali door het Engelse rechtssysteem wordt aangedaan. Wanneer hij besluit om George te helpen doet hij dat geheel in de stijl van de beroemde detective Sherlock Holmes uit zijn boeken. Met gedegen onderzoek, kennis van zaken en flink wat verbeeldingskracht gaat hij aan de slag om de onschuld van George te bewijzen. Zeker voor de fans van de detective is dit herkenbaar en erg leuk om te lezen.
Of de missie van Arthur slaagt zal ik hier natuurlijk niet vermelden.

Historische roman
Met Arthur en George heeft de auteur een indrukwekkende historische roman neergezet. Niet alleen wordt als het ware een biografie geschreven over twee historische personen. Ook is het een verhaal over vooroordelen en het onrecht dat iemand daardoor aan gedaan kan worden.
Dit boek is een aanrader voor lezers die van een mooi geschreven verhaal houden dat zich afspeelt in het Engeland van de 19e eeuw. En natuurlijk voor de fans van de auteur die Sherlock Holmes tot leven bracht.

Leuk feitje: Vanwege deze zaak is in 1907 The Court of Criminal Appeal opgericht. Arthur Conan Doyle heeft er voor gezorgd dat er een manier kwam in Engeland om dwalingen in de rechtspraak recht te zetten.

Dit boek is echt de moeite waard om te lezen. Het heeft een spannende plot, geeft een goed beeld van het leven in Engeland rond 1900, heeft treffende karakterbeschrijvingen en behandelt ondertussen ook diepere, existentiële vraagstukken, over geloof en leven na de dood.

Ondanks een spannende opbouw van het verhaal, was het einde niet één grote onthulling (wat ik verwachtte tijdens het lezen), maar bouwde het langzaam weer af. Dat was een kleine teleurstelling, maar dat valt in het niet bij de rest van het boek en laat ook zien dat het niet de bedoeling van de schrijver was om een ordinaire thriller te schrijven.

Geschreven bij Arthur & George

Dit boek heb ik met stijgende verbazing en verontwaardiging gelezen. Ik ga niets vertellen over het verhaal, je moet het zelf lezen. Het blijft boeien door de vertelstijl, de tijdgeest en natuurlijk omdat het om Sir Arthur Conan Doyle gaat. Zo'n historische roman smaakt naar meer.