De Anderen 1 - Rode letters

Rode letters van auteur Anne Bishop is het eerste deel in de serie De Anderen.
De omslag van het boek ziet er geweldig mooi uit.
De wereld waar het boek zich afspeelt, is een wereld waar De Anderen, een soort van gedaantewisselaars, het voor het zeggen hebben. Mensen worden gezien als prooi.
Er is een soort van vrede tussen de twee groepen, maar vertrouwen is er niet.

Als Meg Corbyn, een jonge vrouw, tijdens haar vlucht voor een man die de gave die ze bezit voor eigen gewin wil gebruiken, belandt ze in het Stadspark bij De Anderen. De wetten van de mensen gelden daar niet, dus ze is daar veilig, tenminste zolang De Anderen haar niet willen opeten.
Tijdens het lezen kom je meer te weten over Meg, net als over De Anderen. Ze is een beetje wereldvreemd, maar door haar gedachten en omgang met De Anderen wordt de wereld waarin de karakters leven duidelijk. Soms is het komisch om te lezen hoe Meg de wereld ziet en beleeft.
De cover van het boek vind ik geweldig goed gekozen. Meg wordt in het verhaal precies zo beschreven als de foto op de voorkant van het boek.
Ondanks de vele bladzijden vlieg je door het verhaal heen. Veel personages zijn bekend, zoals weerwolven en vampiers, maar daarnaast heeft de auteur andere interessante karakters bedacht. De schrijfstijl is heerlijk om te lezen en je krijgt tijdens het lezen het gevoel dat je in de wereld van Meg loopt. De spanning wordt langzaam opgevoerd, zodat je door wilt blijven lezen.

Ik vond het een heel vernieuwend en origineel boek en een verhaal wat ik, ondanks dat ik al heel veel boeken heb gelezen ;), nog niet eerder ben tegengekomen. Ik ben erg benieuwd naar de volgende delen in deze fantasievolle serie.
Voor diegenen die hebben genoten van de tv-series Charmed en Buffy, en fan zijn van de Twilight-serie van Stephenie Meyer, is dit absoluut verplicht leeskost.

Wat een boek! Na alle aankondigingen en het reikhalsend uitkijken naar de publicatiedatum van dit boek had ik erg hoge verwachtingen én die werden niet enkel ingelost … Anne Bishop wist ze zelfs te overtreffen.

De fantasywereld die deze schrijfster tot leven brengt is op een heel andere manier tot stand gekomen en ook al bevat ze herkenbare elementen, ze is toch vooral erg verschillend van de onze. De introductie en voorstelling van deze wereld was dan ook erg welkom. Op die manier ontdekken we immers dat er naast de menselijke bevolking ook Anderen bestaan en dat er achter deze ene omschrijving verschillende wezens schuilen. Door de jaren heen werden er afspraken gemaakt zodat beide soorten zonder al te veel problemen naast elkaar kunnen leven. Deze ‘verdraagzaamheid’ is echter heel broos waardoor er steeds spanning is tussen de Mensen en Anderen. Er is niet veel nodig om die spanning te laten escaleren.

In onze wereld is het hoogste risico van een wandeling in het Stadspark doorgaans de kans dat je een zakkenroller tegen het lijf loopt. Een wandeling in het Stadspark van Lakeside is heel wat gevaarlijker. Het is immers de plek waar Anderen samen leven, afgezonderd van de menselijke bevolking. Het is ook de plaats waar Meg terechtkomt wanneer ze ontsnapt en wegvlucht voor de mensen die haar zolang als ze zich kan herinneren hebben uitgebuit.

Meg is een heel intrigerend personage. Je merkt al snel dat er iets bijzonder is aan haar. Ze kent zaken bij naam en herkent ze van afbeeldingen maar weet vaak niet hoe je er mee om moet gaan. Samen met haar ontdekken we geleidelijk aan dat wat we op het eerste zicht te zien krijgen slechts een miniem voorproefje is van wat je allemaal kan terugvinden achter de schermen van het Stadspark.

In het begin krijg je veel nieuwe namen en termen te verwerken, maar het viel me ook op dat ik met elke bladzijde sneller leek te gaan lezen. Binnen de kortste keren zat ik helemaal in het verhaal en beleefde ik samen met Meg en de Anderen alles vanop de voorste rij.

Een van de voordelen bij dit boek is dat de schrijfster zich steeds focust op de karakters van haar personages en de klemtoon dus niet enkel op hun uiterlijke kenmerken legt. Verder vond ik het heel leuk dat ze er voor gekozen heeft om niet enkel de vaak voorkomende fantasywezens aan bod te laten komen. Naast gedaantewisselaars en vampieren leven er immers nog heel wat andere wezens in het Stadspark en vele van hen beschikken over grootse krachten.

Een nog groter pluspunt is dat deze wezens ook erg goed zijn uitgewerkt. De gedaantewisselaars worden bijvoorbeeld niet omschreven als troetelberen, maar hebben de geloofwaardige en soms gruwelijke trekken van heuse wolven. Dat die karaktertrekken ook naar voren komen wanneer ze zich in hun ‘menselijke’ gedaante bevinden draagt nog meer bij tot hun geloofwaardigheid.

Er is echter nog een pluspunt dat ik zeker wil vermelden en dat is het feit dat er in dit boek geen sprake is van een instant-love. Er komen zelfs geen grote liefdesverklaringen in voor en eigenlijk was het heel verfrissend om dit keer een realistische ontwikkeling te volgen waarbij de personages eerst elkaar moeten leren vertrouwen vooraleer ze vriendschappelijk met elkaar kunnen omgaan.

Dit eerste boek in de Anderen-reeks deed me beseffen dat slaap een overgewaardeerd maar jammer genoeg onmisbaar iets is. Ik heb me zelfs even afgevraagd of ik een afspraakje niet zou afzeggen zodat ik zou kunnen verder lezen. ‘Rode Letters’ is echt geweldig en ik heb bewust het voorproefje van ‘Zwarte veren’ niet gelezen, omdat dat het wachten op dit tweede deel alleen maar nog zwaarder zou maken. Eén ding is zeker … Anne Bishop heeft er alvast een nieuwe fan bij.

Onlangs liet De Fontein weten dat zij zouden beginnen met het uitgeven van Urban boeken. Even krabbelde ik mezelf achter mijn oren. Urban als in Urban Fantasy? Ja graag, want dit is een van mijn favoriete genres binnen young adult en daarbuiten. Met favorieten als Heksen en Demonen als mooi voorbeeld. Het eerste boek dat ze zullen uit gaan geven heet Rode Letters en is het eerste boek van een serie.

Ik ben helemaal verliefd geworden op dit boek. Het bevat immers alles waar ik van hou, en laat de dingen die ik juist een beetje zat ben achterwegen.

De hoofdpersoon is duidelijk ouder dan de YA broekies die we gewend zijn, 24, waardoor ik me juist heel gemakkelijk met Meg kon identificeren. Wat wel meteen opviel is dat ze zich helemaal niet groot en volwassen voordoet, iets wat ik ook in mezelf herken. Hierdoor zal het iemand van 15 niet storen dat de hoofdpersoon veel ouder is. Dit is prettig en lekker toegankelijk. Daarnaast heeft Meg een enorm grote wolk van mysterie om zich heen, waardoor je maar één ding echt wilt weten: wie is zij!?

Alle personages vond ik tof, al vond ik het soms wel lastig om er een plaatje bij te verzinnen. Anne Bishop strooit namelijk niet met uiterlijke beschrijvingen in het rond, maar laat de lezer duidelijk hun eigen fantasie aan het werk zetten. Dat vond ik niet zo erg hoor, want zo kon ik Simon zo knap maken als ik zelf wilde. Want man, hij is leuk! En Sam. Sammie is een poepiewoepie.

En daarmee komen we meteen bij het punt wat echt een beetje achterwege is gehouden; de romantiek. Het zit er heel subtiel in verweven, maar het is geen hoofdpunt. Heerlijk! Eindelijk eens een boek wat echt draait om de wereld en het vinden van jou plekje daarin. Ik verwacht dat de romantiek in deel twee zeker zal oplaaien, maar tot die tijd heb je meer dan 500 pagina’s de tijd om de wereld te leren kennen. En wat kan ik er van zeggen: ik hou er van. Echt. Wat een fantastische manier om vreemde wezens in onze wereld neer te zetten.

De krachten van de Anderen en de manier waarop ze met elkaar samenleven. De manier hoe wezens en dingen in mensen veranderen en hun magie uitoefenen; heerlijk. Ook het feit dat je bijna alles beleefd vanuit het perspectief van de Anderen, geeft je een heel ander beeld over de mensheid.

Echt, er is maar heel weinig wat ik niet leuk vind aan dit boek. Als ik dan toch iets moet noemen dan is het dat er in deze wereld een aantal woorden (bijvoorbeeld dagen) anders zijn. Dit vond ik weinig toevoeging hebben aan het geheel (en ergens ook niet passen bij Urban) en soms zelfs een beetje verwarrend. Het is niet mega storend, maar ik vond het wel een beetje jammer.

Verder moet je je echt niet laten afschrikken door de omvang, want dit verhaal verdiend het om gelezen te worden. Ik vind het echt heerlijk, het is helemaal mijn boek.

Hou jij ook van ‘Anderen’ die de samenleven met de mensheid, maar toch hun eigen wetten en regels hebben? Hou jij van spanning en een heerlijke worldbuilding. Wil jij een keer wat anders dan de eeuwige romantiek en de magie die om je oren vliegt? Hou je van puppy’s? Lees dan zeker dit boek! Het vervolg komt over een paar maanden al.. En ik moet bekennen; ik heb er zo veel zin in dat ik zelfs – voor deze ene keer – het extra eerste hoofdstuk heb gelezen.

WOW! Dat was mijn eerste reactie bij het dichtslaan van dit boek. Hoe kan het dat ik nog nooit van Anne Bishop gehoord had? Zo’n goede schrijfster en toch zo’n goed bewaard geheim.
Alvast hartelijk bedankt Uitgeverij De Fontein om deze reeks te vertalen, want jullie hebben er een fan bij!

Ik lees graag Young Adult Fantasy, ook al ben ik een dertiger. Vampieren, weerwolven, onsterfelijken, elfen, tijdreizen, (gevallen) engelen, paranormale mensen, enz… kunnen mij heel erg bekoren.
Dit boek doet daar nog een schepje bovenop door een volwassen hoofdpersonage te combineren met allemaal bovennatuurlijke wezens.

Het boek begint met een korte geschiedenis van de wereld. Hierin leren we dat de mensen niet de eerste en enige wezens op de aarde zijn. Er bestaan ook ‘Anderen’ die de mensen als inferieur beschouwen. Na verschillende eeuwen zijn er afspraken gemaakt zodat de mensen en de Anderen naast elkaar kunnen wonen zonder al te veel incidenten. Maar deze vrede is heel wankel…

Het eerste hoofdstuk sleurde me onmiddellijk in het verhaal en maakte het me moeilijk om het boek neer te leggen. Vanaf de eerste zin zit je in de actie waarbij iemand op de vlucht is. Het gaat om Meg, een vrouw met een mysterieus verleden. Ze komt terecht in het Stadspark van Lakeside waar de Anderen wonen. Meg neemt de baan aan van Contactmens (een bemiddelaar tussen de mensen en de Anderen) omdat ze zich hierdoor kan verstoppen voor haar achtervolgers.

Als lezer kom je snel te weten dat Meg heel beschermend is opgegroeid waardoor ze weinig van het alledaagse leven weet. Ook de Anderen kent ze niet. De schrijfster heeft het heel goed aangepakt en laat de lezer de Anderen ontdekken via Meg. Zij leert de Anderen doorheen het verhaal kennen, waardoor ook wij hen beter leren kennen.
De Anderen zijn voor mij heel goed uitgewerkt. Je hebt weerwolven, vampieren, elementairen en shapeshifters in de vorm van kraaien, uilen, haviken, beren, coyotes. Omdat de meesten eerder dier dan mens zijn, vertonen ze ook in hun menselijke gedaante veel dierlijke eigenschappen.
De leider van het Stadspark is Simon Wolfgard, een wolf die een menselijke gedaante aanneemt om de mensen niet af te schrikken, maar die toch liever elke dag in zijn ware wolvengedaante zou rondlopen.

Ook al zijn de meeste Anderen niet verzot op mensen, toch leren ze Meg te accepteren en zelfs te vertrouwen. De meesten voelen ook aan dat Meg niet zomaar een mens is, maar iemand met een belangrijk geheim. Als haar achtervolgers het Stadspark binnendringen om haar te ontvoeren, breekt de hel los, want Meg hoort nu bij hen…

Het verhaal telt meer dan 500 pagina’s, maar op het einde vond ik het jammer dat het boek niet dubbel zoveel pagina’s telde. Ik zat volledig in het verhaal en las het boek heel snel uit. Ik kon het gewoon niet neerleggen. Helaas moet ik nu nog meer dan 2 maanden wachten op het vervolg. Het voorproefje op het einde van het boek belooft alvast een even spannend boek!

Ben je op zoek naar een spannend bovennatuurlijk boek dat je op het puntje van je stoel houdt en dat je slapeloze nachten bezorgt omdat je het boek niet kan neerleggen? Zoek dan niet verder en lees Rode Letters!
Ik kijk alvast uit naar Zwarte Veren, het 2e deel dat in mei verschijnt!

Wat een geweldig boek is dit !
Ik zat vanaf de eerste bladzijde in het verhaal en kon niet stoppen met lezen . Knap hoe de schrijfster de personages zo tot leven laat komen en je weet mee te sleuren in het verhaal van Meg. Ik kijk nu al erg uit naar het tweede deel die in mei zal verschijnen .

Supergoed boek!!! Je wordt echt meegenomen in een andere fantasiewereld. Echte aaanrader.

Meg is een Cassandra sangue, een bloedprofeet. Als zij bloedt, ziet ze profetieën en glimpen van de toekomst. Ze is ontsnapt aan degene die haar gave wil gebruiken om rijk te worden. Meg vind een schuilplaats in het Stadspark. Dit is het domein van De Anderen, menselijke wetten gelden hier niet. Meg krijgt van Simon Wolfgard, de leider van De Anderen, een baan als Contactmens. Maar wat zullen De Anderen doen als achter het geheim van Meg komen? Is Meg het waard om de vrede tussen de mensen en De Anderen op het spel te zetten?

Rode Letters is het eerste deel in een serie over Meg en over De Anderen. De schrijfster nam mij vanaf de eerste pagina mee in het verhaal. Ik kon het boek niet wegleggen! Het verhaal is spannend en ontzettend humoristisch. De Anderen zijn de baas over de wereld en zij zien de mensen als een smakelijke prooi. Ze werken samen, maar niet van harte. Aan beide kanten heerst achterdocht en wantrouwen. Die spanning speelt voortdurend op de achtergrond. Daarbij komt dat de eigenaar van Meg haar graag weer terug wil en geen enkele methode schuwt om haar weer te pakken te krijgen…

Meg is een ontzettend mysterieus personage. Het enige wat je wilt weten is: wie is zij nu eigenlijk en wat houdt haar gave precies in? Ze is ouder dan de meeste heldinnen in de Young Adult boeken en dat is een hele prettige afwisseling. Hierdoor kon ik mij goed in haar verplaatsen en met haar meeleven. Ze gedraagt zich echter niet als een volwassene, doordat ze heel afgeschermd is opgegroeid. Lezers van een jaar of 16 zullen zich daarom ook goed met haar kunnen identificeren. Meg is naïef, vriendelijk en intelligent. Ze neemt haar baan als Contactmens heel serieus, anders dan de vorige Contactmensen. De baan als Contactmens houdt eigenlijk in dat ze verantwoordelijk is voor de pakketjes die bezorgd worden voor De Anderen, zij neemt alle pakketten aan en ze zorgt ervoor dat ze op het juiste adres terecht komen. Dit levert een aantal hele bijzondere en onverwachte ontmoetingen op tussen haar en De Anderen. Ze sluit bijvoorbeeld vriendschap met het getraumatiseerde neefje van Simon Wolfgard, Sam (een Wolf.) Hij is echt ontzettend schattig!

Ook de andere personages zijn goed bedacht en uitgewerkt. Er zijn Kraaien, Wolven, Haviken, zij kunnen van vorm veranderen. Als ze in hun mensenvorm zijn behouden ze eigenschappen die erg met hun diersoort te maken heeft. De Wolven zijn erg intimiderend, maar ook dol op hondenkoekjes. De Kraaien houden van glimmende voorwerpen en verzamelen van alles. Dit levert erg grappige situaties op met Kraaien die achter de kassa staan en hun “glimmers” liever zelf willen houden. Dan heb je nog de Sanguinati, bij gebrek aan een beter woord: de vampiers en er lopen nog vele andere gevaarlijke Anderen rond…

Een heel klein minpuntje vond ik dat de wereld een heel andere naam had, net als verschillende plaatsen en dat de dagen opeens anders genoemd werden. Dit vond ik niet heel goed passen bij het genre, maar verder niet heel storend.

Het is heel verfrissend dat de romantiek bijna geen rol speelt in dit verhaal. Ik verwacht wel dat er in deel 2 iets meer romantische scènes zullen zitten, maar dat is nog even afwachten. Het draait echt om de opbouw van deze wereld en hoe Meg haar plek daarin vind. Ik wil meer van deze geweldige serie! Gelukkig komt het tweede deel in mei uit.

Wat een prachtig boek. Anne Bishop zet haar karakters heel erg goed neer en brengt haar wereld prachtig tot leven. Toen ik het uit had waren er bepaalde aspecten uit het boek die ik als zo vanzelfsprekend had ervaren dat ik dacht dat ze er in onze wereld ook waren. In het begin gebeurt er nog niet heel erg veel, maar ook dan trekt het verhaal al.
Ik denk wel dat je een wat 'volwassener' lezer moet zijn om in dit boek te komen. Het begin trekt dan wel, er gebeurt niet heel veel en dat is iets waar je even doorheen moet. Het is echter wel echt de moeite waard om verder te lezen. Het is geen standaard Twilight verhaal waarin er een tienermeisje verliefd wordt op een knappe jongen die iets speciaals heeft. Dit verhaal vond ik absoluut niet cliché en goed uitgewerkt.
Kortom: dit boek is echt een aanrader!

Geschreven bij De Anderen 1 - Rode letters

Voor mij is dit echt een geweldige opstart van een serie. Ik hou erg van fantasie boeken en ik was dus ook erg enthousiast toen ik aan dit boek begon. Het is in het begin wel een beetje wennen. Je krijgt perspectief van erg veel verschillende personages. Ook moest ik wennen aan alle verschillende wezens en hun rol in deze wereld.

Toen ik eenmaal gewend was aan alle personages en aan hoe de wereld was opgebouwd, kon ik niet meer stoppen met lezen. Ik wilde meer en meer weten. Eerlijk gezegd is dit een van de boeken sinds lange tijd waar ik me echt kon inleven in de personages. De karakter ontwikkelingen spraken me erg aan, evenals de ontwikkelingen die ze doormaakten in relatie tot andere personages.

Geschreven bij De Anderen 1 - Rode letters

Het verhaal gaat over Meg Corbyn. Zij is een bloedprofeet en ontsnapt uit een instelling waar mensen van haar gave profiteren. Ze duikt onder in het stadspark waar ze gaandeweg bijzondere vriendschappen opbouwt. Met haar gave kan ze de anderen helpen en als contactmens vervult ze een belangrijke taak in het stadspark. Anne Bishop weet een mooie start van een goed doordachte serie neer te zetten. Ze heeft een aangename schrijfstijl waardoor je makkelijk verder leest. Vooral het zinnetje op de deur van een kleine hap naar bgb blijft hangen. TUURLIJK, U KUNT DIE MOK MEENEMEN. IN RUIL DAARVOOR NEMEN WIJ SLECHTS UW HAND....
Als de waarheid over haar true nature uitkomt word het echt spannend. Ik vind het een goed boek. Voor liefhebbers van Vampieren Weerwolven en aanverwante zaken is het een echte aanrader!