De dood en het peloton wielergedichten

Veel wielrenners zijn op een merkwaardige manier om het leven gekomen. Adolphe Hélière won nooit een Touretappe, maar bleef bekend omdat hij tijdens een rustdag een duik in zee nam en een dodelijke kwal ontmoette. François Faber stierf volgens de overlevering in een loopgraaf na het lezen van een telegram. Zijn vreugdesprong om de geboorte van een dochter ontging de vijand niet. Gele-truiwinnaar Octave Lapize sneuvelde als oorlogsvlieger op 14 juli 1917. Ottavio Bottecchia vond men na een trainingsrit dood naast zijn fiets: maffia, fascisten of toch een bedrogen echtgenote?
Wat ooit begon als een 'terza rima'- gedicht over Marco Pantani is uitgegroeid tot vierenveertig smakelijke sonnetten. Elke renner wordt ingeleid en vindt in dit boek zijn eigen 'hel van Dante'. Schrijvers Rob Boudestein, Ben Hoogland, Gezienus Omvlee en Ton Peters hebben een voorkeur voor het lichte vers. Naast hun individuele werk publiceren ze ook als dichterscollectief.
'De dood en het peloton' biedt een ongewone blik in de wielergeschiedenis. Historische gegevens zijn poëtisch op smaak gebracht voor de literatuurliefhebber. Een amuse voor elke Touretappe. Of een gewone eendaagse.