De Taal der Spreuken Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij De Taal der Spreuken

De magische taal leren is als het leren van wiskunde of lezen, je moet om te beginnen de tekens begrijpen. Waar we het bij lezen en wiskunde hebben over letters en cijfers, bestaat de magische taal uit runen. Magiërs zijn in staat om met spierkracht runen te vormen en deze tot zinnen te rijgen die ze vervolgens de wereld in werpen om hun magie te verwezenlijken.

Niet iedereen beschikt over deze aanleg en sommige hebben deze wel maar tevens ook een beperking die er voor zorgt dat ze de magie niet correct kunnen spelen en door hun aanraking geschreven spreuken vervormen. Deze magiërs worden kakografen genoemd en worden door de magische gemeenschap vaak als 'waardeloos' beschouwd.

Nicodemus is één van deze kakografen, maar in sommige zaken verschilt hij echter met zijn andere soortgenoten en net deze verschillen maken hem tot een onwetende pion op het schaakbord van andere spelers.

Ik vond het moeilijk om snel in het verhaal te komen. De schrijver vuurt de ene gebeurtenis na de andere op de lezer af, maar doordat je nog niet op de hoogte bent van de betekenis achter deze gebeurtenissen of de voorgeschiedenis die eraan vooraf ging is het als lezer erg moeilijk om je volledig in het verhaal te verliezen. Niet enkel aan het begin van het verhaal, maar ook bij sommige andere fragmenten in het boek is het net deze overrompeling van informatie die het verhaal wat stroever doet verlopen. Het is natuurlijk wel realistisch, vermits ook in het dagelijkse leven nooit alles is wat het op het eerste zicht lijkt te zijn. Voor iemand als mij, die tijdens het lezen volledig wil wegduiken in het verhaal en de op papier tot leven gekomen fantasiewereld, is dit boek echter minder ontspannend.

Wie houdt van intriges, valstrikken en vervloekingen en er niet mee inzit om een verhaal lang alert te zijn om niet verstrikt te geraken in het kluwen van gebeurtenissen, wendingen en onthullingen, gaat echter ontzettend genieten van dit verhaal.

Er zijn echter ook een aantal zaken waar ik wel van genoten heb. Zo heeft Blake Carlton een heel mooie omgeving tot stand gebracht. Sterrenstee en zijn gigantische bibliotheken, de spreukbeelden die elk mogelijke vorm kunnen aannemen en ieder hun eigen functie hebben, … Er komen in dit verhaal heel veel personages en wezens aan bod, maar de verwantschap tussen hen wordt steeds goed uitgelegd en ze spelen allemaal een rol in dit boek. Ik noem mezelf vaak een boekenwurm maar dan heb ik het wel over de 'zit vrijwel continu met haar neus tussen een boek'-variant en niet de versie die in dit verhaal voorkomt.

Persoonlijk vind ik het erg knap hoe de auteur er in slaagt om zijn ervaringen met dyslexie in een mooi uitgewerkt fantasyboek neer te pennen. Hoe het hoofdpersonage net als mensen die met dyslexie door het leven gaan, minstens twee keer zo hard zijn best moet doen om iedereen te kunnen bijbenen. Hoe hij omwille van zijn aandoening vaak onderschat wordt, dat men zo gefocust is op die 'beperking/vervloeking' dat men geen oog heeft voor iemands vaardigheden en intellect. Tijdens het lezen waren er regelmatig opmerkelijke fragmenten die deze ervaringen erg mooi verwoorden. Met dit boek bewijst Blake Carlton vooral dat iemand met dyslexie niet persé als vervloekt moet beschouwd worden, maar eerder als getalenteerd.

Geschreven bij De Taal der Spreuken

Het boek "de taal der spreuken" is een heel apart boek.
Ik lees voornamelijk fantasy boeken, waar dit boek ook onder valt, maar ik heb nog nooit zoiets gelezen.
In een recentie over dit boek werd de vergelijking gemaakt met de Harry Potter boeken van J.K. Rowling, maar hier kan ik mij absoluut niet in vinden.
De schrijver Blake Charlton heeft gekozen voor een vorm van magie wat ik nog niet eerder ben tegen gekomen in boeken.
De spreuken hebben alles met taal te maken.
Bijvoorbeeld dat de magiërs hun spreuken schrijven op hun arm.
Door deze vervolgens uit de huid te trekken kan de spreuk gebruikt worden.
Zitten er spelfouten in de spreuk dan werkt deze niet meer naar behoren.
Iemand die niet foutloos spreuken kan schrijven wordt een kakograaf genoemd.
Te vergelijken met dyslexie.
Ook worden er schepsels gecreëerd die slechts bestaan uit taal.
Doordat ik dit nog niet eerder was tegengekomen in boeken, was het qua lezen eerst even wennen.
Maar al snel ga je op in het verhaal.
Het is dan ook zeer spannend.
Het verhaal draait om Nicodemus die een kakograaf is.
Nicodemus is ervan overtuigd dat hij kan genezen van zijn kakografie en dat hij een belangrijke rol speelt in een profetie die al sinds lange tijd bestaat.
Ondertussen heeft een moordenaar het op hem gemunt.
Deze moordenaar weet ook meer over de herkomst van Nicodemus zijn kakografie.
Ik wil niet te veel verklappen, dus de rest moet je zelf maar lezen.
Het is zeker de moeite waard!

Geschreven bij De Taal der Spreuken

Het boek is boeiend van begin tot het eind echt eentje die je gelezen MOET hebben als je graag boeken leest die over magie gaan. geweldig geschreven schitterend verhaal en dan zijn er ook nog twee vervolg delen. dus in een woord fantastisch.

Geschreven bij De Taal der Spreuken

Al bij de eerste pagina's heeft het boek je in zijn greep; het is direct spannend door de moordscene die in de proloog wordt uitgewerkt. Het is wat lastig om alles direct te snappen doordat de magie die er wordt gebruikt afwijkt van het normale toverspreuken opzeggen. Ook worden er woorden gebruikt voor volkeren en tijdsperiodes in de geschiedenis die mijns inziens niet allemaal noodzakelijk waren en wel wat beter uitgewerkt hadden kunnen worden.

Wel Harry Potter, geen Harry Potter... Er zijn stukken die je kunt terugvoeren naar Harry Potter. Zo heeft de hoofdpersoon een litteken wat een belangrijke rol speelt, er is een vraagstuk of de hoofdpersoon een belangrijk persoon zal worden voor de toekomst of juist een gevaarlijk persoon, er is een oudere leraar met een vogel die de hoofdpersoon in bescherming neemt, een groot gedeelte van het verhaal speelt zich af in een magisch 'kasteel' en zo zijn er nog een aantal dingen die je kunt herleiden. In het begin van het boek vond ik het wat storend dat zoveel deed denken aan Harry Potter. Naarmate ik in het boek vorderde ben ik hier minder op gaan letten en is het een mooi boek om te lezen. Ik denk er over om deel twee ook te kopen, ik ben toch wel nieuwgierig geworden naar de rest van het verhaal.

Dit boek is echt een aanrader.
Hij leest lekker weg en ik kan nu al niet wachten totdat het volgende deel uit is.
Spannend verhaal en karakters waar mee je gelijk vanaf de eerste pagina mee leeft.

Geschreven bij De Taal der Spreuken

Alleen maar positief: goede kwaliteit, voordelige koop en duurzaam.

wel erg a la potter maar leest lekker weg. hoop dat het 2e deel snel vertaald wordt.