De tederheid van mannen

De titel van het boek is ‘De tederheid van mannen’. Dit boek telt 156 bladzijden. Het gaat over twee vrouwen. Een oudere vrouw genaamd Fosca en de jongere vrouw genaamd Constance. Deze vrouwen komen elkaar tegen op een terras in Venetië. Na een tijdje worden ze goed bevriend waardoor ze later samen een reisje gaan maken van Parijs naar Italië. Aangezien Fosca het einde van haar leven voelt naderen, zou ze graag haar herinneringen met iemand delen. Daarom vertelt Fosca tijdens de reis haar hele leven waarin mannen een grote rol speelden aan Constance. Op de achterflap van het boek staat dat deze twee vrouwen elkaar ontmoeten op een terras in Venetië, maar dit wordt nergens vermeld in het boek. Je kan dit dus enkel achterhalen van de achterflap. Het verhaal is allesbehalve oppervlakkig. Het gaat over dat Fosca getrouwd is geweest toen ze nog jong was. In het verhaal vertelt ze aan Constance dat ze even goed kon scheiden van haar eerste man omdat ze nooit seks met hem heeft gehad. Fosca is dus maagd gebleven tijdens het hele huwelijk. De reden hiervoor is aangrijpend..

Er is vooral een flashback in het verhaal. Het boek begint bij de begrafenis van Fosca. Vanaf daar ontwikkelt het zich verder in dat ze samen op reis zijn en dat Fosca alles vertelt over mannen in haar leven. Dus er wordt teruggegrepen op het verleden,(in dit geval is het de reis). Er is duidelijk een diepgang in het verhaal. Fosca vertelt niet zomaar over mannen waarmee ze dolgelukkig is geweest. Ze heeft moeilijke dingen meegemaakt met deze mannen en dit maakt het verhaal aantrekkelijk. Fosca zal een soort oma en tegelijkertijd een vriendin zijn voor Constance. Ze deelt haar liefdeservaringen met Constance. Na de dood van Fosca gaat Constance het dagboek vinden van deze oude vrouw. Hierdoor zal Constance ontdekken dat hun ontmoeting minder toevallig is dan ze had gedacht. De vertelperspectief is een belevende ik-verteller. De verteller is Constance. Het is deze vertelperspectief omdat de gebeurtenissen al achter de rug zijn. Constance vertelt alle dingen die ze heeft meegemaakt met Fosca.

Constance vindt dat het grote leeftijdsverschil niet belangrijk is in een vriendschap. Ze heeft het zelf ook bewezen door haar sterke band met Fosca. Constance zei: ‘We zaten lang te praten, totdat onze handen, onze voeten koud waren geworden. Leeftijd is niets dan een facet van het zijn. Dat heeft zij me die dag geleerd.’ (P.15)Opvallend in het verhaal is dat het woord teder vaak voorkomt. ‘Mijn kracht, dat zijn de mannen. Mijn ritme, dat zijn zij. Hun tederheid. Weet je, je moet mannen de kans geven om teder te zijn, het recht om teder te zijn. Het is zwaar om op te groeien tot man; daarom moeten ze die tederheid verbergen.’ (P.19) In het verhaal wordt meerdere keren herhaald dat Fosca spijt heeft omdat ze op jonge leeftijd was getrouwd. ‘De eerste keer was ik zeventien, ik was onnozel, onnozeler kan niet, en zo mooi als je op die leeftijd maar kunt zijn.’ (p.35) Er is een citaat van Fosca die Constance is bijgebleven. ‘Niemand is je tranen waard, maar als je op een dag die ene uitzondering tegenkomt, weet dan dat hij jou niet aan het huilen zal maken.’ (p.54) Fosca heeft altijd een kindje gewild. Ze zei: ‘Het kind dat ik droeg is niet lang in me gebleven. Ik weet nog hoe gelukkig ik was toen de arts meedeelde dat ik zwanger was.’ (p.88) Dat stukje heeft me geraakt tijdens het lezen.

Als je graag wil weten wat voor gekke dingen een mens kan doen door liefde, dan is ‘de tederheid van mannen’ zeker een aanrader. Het is ook leuk om te zien dat een groot leeftijdsverschil niet belangrijk is bij een vriendschap.

(Reacties op een review van een andere lezer: Ik vind persoonlijk dat de review die op deze site te vinden is niet overtuigend overkomt om het boek te lezen omdat het te kort is. Op zich zijn er te weinig reviews over dat boek.)