De tevreden baby hoe je baby 's nachts doorslaapt

Ik kan me niet vinden in de reacties hier onder. Een jonge baby heeft nu eenmaal de tijd nodig om te wennen aan een dag en nacht ritme. Ook al is dit slopend voor de ouders.
Er staan zeker een paar nuttige tips in. Maar ik vind haar technieken nie kind onvriendelijk.

Maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om mijn kind maar "op de koude vloer te leggen" zodat ze wakker wordt om te voeden. Je mag haar s'avonds niet meer aankijken, aandacht geven, mee praten.

Ze beweert ook voortdurend gelijk te hebben tegenover de wetenschap. "Ik vindt het." Na mijn jarenlange ervaring. Zij geeft geen onderbouwing.

Wij hebben het boek weggegooid.

'Dit mens is gestoord!' dacht ik toen ik dit boek was begonnen te lezen. Ja, Ford heeft soms handige ideeën, zoals 'als je wilt dat je kind 's nachts doorslaapt, dan moet je ervoor zorgen dat het alle nodige voeding overdag heeft gekregen'. En ja, als je onder de hormonen zit en het allemaal even niet meer weet, dan is het heel fijn om een kant en klaar schema te krijgen om je weer op weg te helpen met je baby.

Maar! Dit boek met al zijn schema's van minuut tot minuut is totaal rigide ('Ontbijt uiterlijk 8.15 met een graanproduct'. Pardon? Mag ik dat even zelf bepalen?? Er is overigens nooit tijd ingeroosterd voor bezoek, knuffelen met je kind, een lekkere lange wandeling, of ik noem maar iets lulligs: douchen). Liefde komt er in de ogen van Ford blijkbaar niet aan te pas. Nee, je baby moet en zal in haar fantastische schema gedwongen worden. Gaat het niet goedschiks, dan maar kwaadschiks. Uren laten huilen, geen probleem! Een slapende baby moet je vooral wakker maken voor een voeding, want gut, hij zal toch eens een half uur later zijn voeding krijgen, dat zou werkelijk een drama zijn. En ook heel belangrijk, onder het kopje 'Knuffelen', ik citeer: "Een baby heeft energie nodig om te groeien, dus het is van groot belang dat u zijn kleine lichaampje niet teveel vastpakt en hem uitput". Laat dat kind maar in zijn eentje lekker groeien.

En laten we vooral niet vergeten: dit is DE ENIGE MANIER hoor, om je kind te laten doorslapen en tevreden te krijgen. Andere opties zijn er niet. Iedereen is gek, maar Gina Ford weet gelukkig alles. Ze zouden bij dit boek een dwangbuis mee moeten leveren.

Ik begrijp dat veel ouders het zwaar hebben, en dat het zoeken naar de handleiding van je kind moeilijk is. Dat vond ik zelf ook. Maar ik snap echt niet dat ouders ervoor kiezen om dit liefdeloze boek te volgen. Alsof je kind geen eigen karakter heeft waar je je aan aanpast. Alsof je kind eens een keertje niet zoveel slaap kan hebben om 10.45 (en geen 5 minuten later, want anders!). Alsof het niet mogelijk is dat het schema van Ford voor jouw kind niet het allerbeste is. Waar is de flexibiliteit gebleven, mensen? Een baby is geen robot.

Ik wil dat mijn kind opgroeit in de wetenschap dat we altijd van haar houden, of ze nu wel of niet doet wat in ons straatje past. Ze mag van ons huilen, maar dan houden we haar vast zodat ze weet dat ze veilig is. En o ja, sinds ze 3 maanden oud is, slaapt ze de hele nacht door, van 8 tot 8. Niet altijd hoor, want het is nu eenmaal een baby. Een heel blije en tevreden baby. Zónder het dictatoriale regime van Gina Ford.

Prima om dit boek te lezen en er wat nuttige dingen uit te filteren. Want echt, zoals ik al zei, die staan er heus in. Maar gebruik dit boek vooral om eens flink te lachen om al die achterlijkheid en die idiote manier van praten.
Wie echter graag zijn kind liefdevol wil opvoeden en daar ondersteuning bij wil, zoek eens op Aletha Solter. Het boek 'Baby's weten wat ze willen' is pas écht baanbrekend.

Ik vond het een erg baby-onvriendelijk boek. Voor (sommige) ouders zal de uitkomst prettig zijn, een baby die slaapt in de nacht. Maar ik vind dat dit geen recht doet aan een baby. Een baby in een ritme proppen, hoe ons dat uitkomt (dus heel de nacht doorslapen en overdag veel wakker) voorziet niet in de behoefte van een baby. Laat ze toch rustig wennen aan de wereld met een eigen ritme. Ze moeten nog zoveel de rest van hun leven. Maarja, ik ben dan ook meer een moeder die wel graag voed op verzoek en kijkt naar de behoeften van haar kind en daar op inspeelt. Het boek had betere de tevreden ouder kunnen heten want de baby zal dat niet zijn.

Zelf ben ik iemand die behoefte heeft aan duidelijkheid. Ik houd van ritme en structuur. Na de geboorte van mijn dochter ben ik enkele weken aan het zoeken geweest naar een dagindeling. Over het algemeen is de mening dat alles op verzoek moet. Ik werd hier onzeker van; heeft ze nu honger, slaap of zit haar een boertje dwars? Mijn dochtertje dronk nl. altijd, honger of geen honger. En in slaap vallen vond ze, wanneer ze te moe was, heel moeilijk.

Een vriendin van mij had dit boek 'over' want het paste niet bij haar. Voor mij bleek het de oplossing te zijn. In duidelijke schema's wordt uiteen gezet hoe de dag van je kleintje eruit KAN zien. Gina Ford praat weliswaar in gebiedende wijs maar haar schema's gaven mij een duidelijke leidraad. Door haar schema's kon ik er op vertrouwen dat mijn kleintje moe was en geen honger had, etc. Ik ben haar dus ook voedingen en slaap gaan aanbieden op vaste tijden. Hierdoor heb ik geen 'doorslaper' gekregen maar wel een hele tevreden baby. Ze kreeg hierdoor nooit zoveel trek dat ze helemaal overstuur ging en ze ging ook nooit meer oververmoeid haar bedje in. Een bijkomend voordeel: het schema is ook duidelijk uit te leggen bij het kinderdagverblijf. Ook van hen krijg ik terug dat ik een heel tevreden en duidelijk meisje heb.

Het enige wat ik niet heb gevolgd is haar introductieschema voor vast voedsel. In mijn beleving zou je het boek ook als dusdanig moeten beschouwen: eruit halen waarvan jij denkt dat het bij je past. In mijn geval waren dat haar schema's gedurende de eerste 6 maanden.

Inmiddels is ze 9 maanden, slaapt goed door en eet alles. Ook een tevreden moeder dus.

Zelf gebruik ik het boek nu voor de tweede keer en het moet gezegd, alweer slaapt de kleine na 6 weken 's nachts door en hebben we onze avonden voor onszelf. Ook bij het kindje van een kennis, met lichamelijke en geestelijke afwijking, werkt dit boek. Uiteraard moet je sommige dingen met een korreltje zout nemen of een klein beetje aanpassen aan je eigen situatie, maar op de schema's valt niks af te dingen. En je kunt wel degelijk op stap, maar doe het niet elke dag en bij voorkeur tijdens een slaapje. Ik blijf met een kind van 2 en een baby echt niet maanden binnen zitten! En dat hoeft ook niet, dat zegt Gina zelf ook....Zorg alleen eerst dat je baby aan het ritme van de schema's van het boek gewend is en ga dan de grenzen verkennen.
Niet geheel onbelangrijk is ook dat je door de schema's veel eerder doorhebt wat er met je baby aan de hand is als hij huilt. Als het bijna tijd is om te voeden dan is het honger, is het bijna tijd om te slapen dan is het vermoeidheid, etc...

Na de geboorte van onze zoon was het ontzettend zoeken: hoeveel slaapt een baby op een dag? Wat zijn goede voedingstijden, kan ons zoontje wennen aan een ritme? Welk ritme dan? Want de gebroken nachten met soms vier nachtvoedingen hield ik niet vol. Een vriendin raadde mij dit boek aan en ik ben direct begonnen met het volgen van de schema's. Het werkte wonderbaarlijk snel: ons zoontje had direct minder last van krampjes en zat al binnen twee nachten op nog 1 nachtvoeding. Dat was veel beter vol te houden.

De toon van Gina Ford is erg directief, alsof zij als enige weet hoe het moet. En alsof het alleen werkt als je precies doet wat zij zegt. Dat is natuurlijk niet zo. Wij hebben bijvoorbeeld vaak een schema voor een jongere baby gevolgd (dus toen ons zoontje 4 maanden was, volgden we nog het schema voor een baby van 2 maanden). Omdat dat naar mijn idee beter bij zijn behoefte aansloot. Dus als je er zelf uitpikt wat je goed lijkt, dan heb je er ontzettend veel aan!

Ook nu hij over gaat op vaste voeding geeft het boek handige schema's om stap voor stap over te gaan.

Ik vond het boek een verademing: eindelijk structuur in onze dag. Onmisbaar voor nieuwe ouders!

Wanneer je het boek door leest is het allemaal heel strikt en komt waarschijnlijk totaal niet overeen met wat je in gedachte had.
Echter kan je ook tussen de regels door lezen en er je eigen weg in vinden.
Ik heb de tijden aangehouden van het slapen en eten en ben begonnen met 3 maanden oud.
Met 5 maanden sliep de kleine door en nu met 9 maanden is de man zeker een tevreden baby. We zijn losser geworden met alle tijden maar hebben wel een houvast (of beter gezegd: de kleine heeft houvast!)

Bij de geboorte van mijn eerste zoon 5 jaar geleden heb ik dit boek op aanraden van een vriendin aangeschaft. Hoewel het schema voor mijn zoon heel goed werkte vond ik mezelf soms een slaaf van het boek. Nu, bij de geboorte van mijn tweede zoon, wilde ik het meer op gevoel doen. Ik ben daarom begonnen met voeden op verzoek. Dat werkte de eerste paar weken goed, hoewel erg vermoeiend. Maar mijn zoon had veel last van darmkrampjes, moest veel opgeven (zo erg dat ik dacht dat hij reflux had) en huilde heel veel. Mijn oudste zoon heeft hier nooit last van gehad, maar goed, het is ook een ander kind. Alhoewel Gina Ford in haar boek zegt dat 'haar' baby's nooit darmkrampjes hebben. Na een tijdje, toen mijn zoon 6 weken was, waren we toch vrij radeloos en uitgeput, en ben ik weer met het schema van Ford begonnen. Ik had mezelf 2 weken gegeven om het te proberen. Vrijwel meteen had mijn zoon geen darmkrampjes meer. Hij geeft af en toe nog een mondje, maar niet overvloedig en hij huilt nauwelijks. Alleen als er iets is. Wat een rust. En heel fijn om te zien dat het voor mijn zoon werkt. Hij is echt heel tevreden. Nu, met 12 weken, slaapt hij na zijn laatste voeding door tot 7 uur. Ik denk dat het boek voor iedereen kan werken. Als het niet je eerste kind is moet je wel iets makkelijker/flexibeler met het schema omgaan. Het lijkt wel of Ford denkt dat iedere moeder 24 uur alleen met de baby bezig is en verder niets te doen heeft. Doe gewoon wat voor je werkt. Succes!

Toen ik 5 jaar geleden beviel van ons eerste kindje had iedereen adviezen klaar, wel of geen regelmaat met voeden, wel of niet inbakeren etc. Het ergste vond ik nog wel het advies 'voeden op verzoek' van de kraamhulp. Op het laatst was ik ieder uur aan het voeden, en een ontevreden kindje dat op de gekste tijden in slaap viel. Na 4 maanden zonder regelmaat en slapeloze nachten, ze zat ondertussen wel op de creche, de opmerking van de leidsters gekregen 'dat er geen peil te trekken was op de tijden van mijn dochtertje' op Internet dit boek gevonden. Na de nodige scepsis van onze kant toch maar de schema's geprobeerd en...binnen een maand een kindje dat op geregelde tijden sliep en at. Een tevreden baby en vooral tevreden (lees: uitgeruste) ouders! Toen onze tweeling werd geboren hebben we vanaf de geboorte dit boek gehanteerd, en eigenlijk is alles vanzelf gegaan. Natuurlijk was het zwaar met 2 tegelijk, maar dankzij het boek zaten ze meteen in het zelfde schema, en dat was een grote hulp bij de dagindeling en vooral de rust die we 's nachts nodig hadden.

Dit boek heb ik al mijn vriendinnen die zwanger waren aangeraden en ze waren onverdeeld enthousiast met een 's nachts doorslapend kindje zodra ze weer aan het werk gingen. Als je de soms belerende toon niet storend vindt en de (voedings)schema's een beetje aanpast aan je eigen (werkende) leven en niet te vergeten bereid bent om regelmaat aan te brengen in je dagelijkse routine dan is dit boek een aanrader!

Wat mij vooral verbaasde na de geboorte van mijn eerste kindje, nu 3 maanden geleden, is dat je alles moet leren en dat niets vanzelf gaat. En dat het best lastig is om bijvoorbeeld van 6 naar 5 voedingen te gaan of om te bepalen wanneer je kindje zou moeten slapen. Mijn dochtertje werd voorheen zo'n 6 tot 10 keer per nacht wakker en wilde dan haar speentje. Dat betekende dus dat wij eruit moesten om dat speentje in haar mond te stoppen. Die gebroken nachten braken ons letterlijk op. Het boek van Gina geeft goede aanwijzingen voor schema's en ik merk ook dat die erg goed aansluiten bij het ritme van mijn dochter. Het heeft voor ons geen wonderen gedaan en we volgen het boek ook zeker niet op de letter, maar langzaamaan begint het dag/nachtritme te werken. En nu hoeven we er nog maar 1 of 2 keer uit, 's ochtends vroeg. Een vriendin die borstvoeding geeft heb ik het boek ook aangeraden en zij heeft er erg veel baat bij, vooral ook wat betreft de overgang van borst- naar flesvoeding. Ik vind het dus een aanrader, hoewel ik de schema's die erin staan erg strak vind en niet kan volgen vanwege het feit dat ik en mijn man allebei werken. Maar als je tips zoekt voor schema's dan is het zeker een goed boek om aan te schaffen. Bij een tweede zou ik misschien direct en dan wat strenger de schema's volgen, maar dat moet de toekomst uitwijzen!