De Voeder

Peter de Zwaan, specialist in het zogenaamde hard-boiled genre, wordt met “de voeder” gewaardeerd met 4 sterren door de VN Detective & Thrillergids, en terecht!

Met “de voeder” breekt Peter de Zwaan met zi...jn eerder verschenen thrillers waarin steeds voor niet bij naam genoemde steden gekozen werd. Meteen maakt hij ook de overstap naar uitgeverij De Geus waar in 2006 “de voeder” voor het eerst zal verschijnen.

“ De voeder”, de eerste misdaadroman met Jeff Meeks als hoofpersoon, wordt lovend omschreven als “humoristisch, realistisch en hard”. En hard is het verhaal zeker, bikkelhard; het boek begint met een gedetailleerde omschrijving van bruut geweld; twee aanvallers worden op sadistische wijze door hun slachtoffer, Jeff Meeks, letterlijk aan een houten plank gelijmd.

Jeff Meeks wordt als 26-jarige crimineel gezocht nadat hij bij het plegen van een overval op een casino, een rechercheur in burger de schedel had ingeslagen. Niet alleen wordt hij door de politie gezocht, maar ook door de opdrachtgever van de overval, Baz Madden die ten onrechte Jeff Meeks ervan verdenkt er met een half miljoen dollar vandoor te zijn gegaan. Jaren houdt Jeff Meeks zich verborgen in de Rocky Mountains, Verenigde Staten, waarna hij besluit dat het hoog tijd is geworden om Baz Madden een eigen lesje te leren en gaat hij terug naar Denver waar het allemaal begon.

“De voeder” schetst op een realistische manier het milieu waarin gangsterbazen hoogtij vieren, doden vallen bij de vleet en het ene typetje al crimineler is dan het andere.

In een snel tempo wordt de levensloop van het hoofdpersonage, Jeff Meeks, geschetst. Rechttoe, rechtaan, zonder een overvloed aan details. Zoals iedere crimineel heeft ook Meeks een slechte jeugd ervaren, werd wees op jonge leeftijd, had foute vrienden, ging dealen en wordt op de koop toe nog eens verliefd op een “ zwart” meisje genaamd Elisha.

Het harde geweld wordt enigszins verzacht door het humoristische karaktertrekje van Jeff Meeks. Binnen de eerste 12 pagina’s worden de lachspieren al goed getraind door diverse woordspelingen.

Pas naar het einde toe wordt de wel heel bizar gekozen titel van het boek duidelijk.

“De voeder”, 4 sterren waardig een 9 met stip ,heeft gelukkig een vervolg gekregen: “Duivelsrug”.

Thanks Peter ik geniet van je boeken!Meer weergeven