Dekmantel

Jellemieke Kaagman is op 14-jarige leeftijd verkracht en vermoord. De dader is nooit gevonden. Twaalf jaar later wordt er een grootschalig DNA-onderzoek gestart en hierdoor wordt Winston R. als de dader aangewezen.
Zijn vrouw Maggie wordt verscheurd door verdriet en ongeloof, terwijl de ouders van Jellemieke, Fay en Marcel, ruzie maken over wraak en vergelding.
Tijdens het proces gebeurt er iets wat gezien wordt als wraak op de moord op Jellemieke, maar is dit ook zo en wie is hier verantwoordelijk voor?

Het verhaal wordt vanuit twee gezichtspunten verteld. Aan de ene kant heb je Maggie Bodegraven, getrouwd met Winston R. Zij schrijft brieven aan Winston, brieven die zij niet verstuurt, maar bewaart in een ordner. Brieven die hij waarschijnlijk nooit zal lezen, brieven die waarschijnlijk niemand ooit zal lezen. Dat maakt voor haar niet uit, het is een manier voor haar om van zich af te schrijven wat zij voelt, wat zij doormaakt, zeker omdat Winston elk contact met de buitenwereld (behalve met zijn advocaat) afhoudt.
Op een prachtige manier wordt omschreven en beschreven hoe zij worstelt met verdriet, ongeloof, woede, ontkenning, hoop, wanhoop, nadat zij erachter komt wat haar man gedaan heeft. Je leest hoe zij elkaar hebben ontmoet, hoe zij hun huwelijk beleefde en hoe zij daar nu op terugkijkt, wetende wat haar man gedaan heeft. Je kunt gewoon niet anders dan met haar meeleven.

En dan aan de andere kant heb je het verhaal van Fay Kaagman, de moeder van de vermoorde Jellemieke. Zij en haar man Marcel staan bijna lijnrecht tegenover elkaar als het aankomt op wraakgevoelens, het recht hebben op vergelding. Na de arrestatie van Winston en het proces kan Marcel het nergens anders over hebben dan over manieren om Winston terug te pakken, om wraak te nemen op de meest vreselijke manieren. Fay kan er tot op zekere hoogte in meegaan, maar vindt dat Marcel veel te ver doordraaft en daar veel te ver in gaat. Zij en Marcel groeien steeds verder uit elkaar. Fay vindt ‘troost’ bij een andere man en Marcel wordt opgeslokt door zijn wraakgevoelens.
Ook hier wordt heel goed omschreven hoe Fay zich voelt, hoe zij omgaat met Marcel en zijn familie. Net als Maggie leer je ook Fay goed kennen en leef je ontzettend met haar mee.

En dan de ontknoping…..die kwam voor mij als een verrassing….hoe dichter je bij het einde komt, hoe moeilijker het wordt om het boek weg te leggen (manlief en kids moesten even wat langer wachten op het eten….mama is bijna klaar met lezen!). De cover sprak me in eerste instantie niet zo heel erg aan, die is wat mij betreft niet mooi te noemen, maar hoe dichter je bij de ontknoping komt….dan snap je hoe cruciaal die paraplu op de voorkant is!

Dekmantel was mijn eerste kennismaking met Loes den Hollander. Ik ben verkocht!
Ik geef Dekmantel vier en een halve ster!

Alles boeken heb ik van Loes en keek daarom ook uit naar deze. Heel jammer dat het zo tegenvalt. Het is een langdradig en saai verhaal. Wordt eigenlijk op geen enkel moment spannend. De vorige boeken las ik in 1 adem uit. Over deze heb ik maanden gedaan...

Ik heb bijna alle boeken van Loes den Hollander gelezen en kan niet wachten tot het volgende boek weer in de winkel ligt. Helaas dit boek kan ik echter niet waarderen. Veel herhalingen en er gebeurt een lange tijd weinig. Het boek leest wel makkelijk weg, maar met sommige stukken heb je de neiging om die over te slaan. Helaas, hoop dat haar volgende boek weer als vanouds zal zijn.

Weer een geweldig boek van Loes Den Hollander
Het verhaal is apart en Psychologisch geschreven, met Thriller elementen
Ik heb dit boek in 1 Adem uitgelezen en zal mij nog lang
Bij blijven
Het deed mij Denken aan de Moord op Marianne Vaatstra
Waarschijnlijk heeft Loes daar haar inspiratie uit gehaald
Ook ik was benieuwd naar de Vrouw van de Moordenaar
Het heeft twee kanten , En vele Slachtoffers
Ik zeg .....Koop dit boek en je hebt uren Leesplezier
En zult er geen spijt van krijgen
Ik kijk alweer uit naar de Nieuwe Van Loes Den Hollander
Alles wat ze schrijft is geweldig goed.....5 sterren .... zeker !!!!

Geschreven bij Dekmantel

Ik ben het boek nog aan het lezen, maar kom er maar met moeite doorheen. Ik vind het langdradig en er gebeurt eigenlijk niet veel, al doet het plot anders vermoeden.

Haar andere boeken heb ik verslonden, maar ik vind deze echt veel minder spannend en fijn om te lezen.

Tijdens een verblijf in 2008 bij mijn in Spanje wonende zus kwam ik bij toeval in aanraking met de thrillers van Loes den Hollander. “Vrijdag” en “Broeinest” waren beschikbaar in de Nederlandse bibliotheek in Denia en waren het begin van een onvoorwaardelijke bewondering voor haar boeken. Want wat Loes schrijft beklijft!

“Dekmantel” is de zestiende thriller die ik van Loes las. Het verhaal is gebouwd op gegevens die een grote gelijkenis vertonen met de weerzinwekkende moord op Marianne Vaatstra.
Na een grootscheeps DNA-onderzoek naar daderverwantschap wordt de gedreven kinderoncoloog Winston Ranzijn ontmaskerd als de dader van de verkrachting van en moord op het veertienjarige meisje Jellemieke Kaagman die twaalf jaar eerder kort na zijn tweede huwelijk is gepleegd. Winston en Jellemieke zijn de alter ego’s van Jasper Steringa en Marianne Vaatstra.
Maggie, de tweede echtgenote van Winston, kan het niet geloven. Zij probeert haar gevoelens te kanaliseren met het schrijven van vele brieven aan de in de gevangenis zittende Winston, welke brieven echter nooit worden verzonden. Aldus worden ook haar vele vragen niet beantwoord. Haar relatie met de dochters uit Winston’s eerste huwelijk Celine en Chantal van Winston staat ook onder zware druk.
In de tweede verhaallijn beschrijft Loes de verscheurde gevoelens van Marcel en Fay, de ouders van Jellemieke. Marcel wordt geobsedeerd door wraakideeën, want hij vindt het wachten op de vrijlating van Winston die tot een lange gevangenisstraf is veroordeeld, onverteerbaar.
De psychische problemen van zowel de familie van de dader als de familie van het slachtoffer worden prachtig en indringend beschreven. Dan gebeurt er iets dat op een wraakoefening lijkt. Er ontvouwt zich een intrigerende en ingenieuze plot die voorbestemd blijft voor de lezer van het boek. De ontknoping is even onverwacht als origineel.
Zoals altijd is het taalgebruik van Loes den Hollander van zeer hoog niveau. Mooie korte krachtige zinnen met een geweldig schetsend vermogen zuigen de lezer direct het verhaal in, welke schemertoestand voortduurt tot de allerlaatste pagina. Ik kon het 335 pagina’s tellende boek, begonnen rond 19:00 u., niet meer wegleggen, en het werd dan ook nachtwerk. De onderbrekingen bestonden slechts uit het enkele malen inschenken van een goed glas rode wijn.
Een fantastisch boek, dat voor mij tot de allerbeste thrillers van de laatste jaren moet worden gerekend. Het mag in geen enkele boekenkast van thrillerliefhebbers ontbreken!

Het verhaal;
Jellemieke Kaagman is jaren geleden verkracht en vermoord teruggevonden in het bos. De dader is al die jaren niet gepakt, totdat er een grootschalig DNA-onderzoek onder de mannen uit de weide omgeving wordt gehouden. Tot ieders grote verrassing heeft de dader aan het onderzoek meegedaan. De ouders van Jellemieke, Fay en Marcel, weten nu eindelijk wie hun destijds veertienjarige dochter van hen heeft afgenomen. Maggie, de vrouw van de dader – de gerespecteerde kinderoncoloog Winston Ranzijn, is helemaal van de wereld. Hoe heeft ze in vredesnaam al die jaren haar leven, haar bed gedeeld met een moordenaar zonder dit ook maar te vermoeden, of heeft ze al die jaren zichzelf een rad voor de ogen gedraaid. Als Winston is opgepakt en bekend heeft, ontstaan er spanningen in het huwelijk van Fay en Marcel. Marcel zit vol wraakgevoelens, net als zijn zus Sietske, maar Fay wil niets van een eventuele wraakactie weten. Kan Fay voorkomen dat haar man en schoonzus wraak nemen? Als de dochter en vrouw van de dader vreemde kaarten krijgen en op een dag spoorloos verdwijnen, gaat Fay er van uit dat ze gefaald heeft.
Beredenering;
De quote voorin het boek “Er is altijd waanzin in liefde. Maar er is ook altijd een reden voor waanzin” van Friedrich Nietschze geeft goed weer wat er speelt in het boek. Vanaf de eerste pagina werd ik in het verhaal getrokken. De brieven die Maggie aan Winston schrijft, maar nooit verstuurd, geven beetje bij beetje haar kant van het verhaal. Hoe het voor haar is dat haar man de dader is. De kant van Fay en Marcel wordt verteld door henzelf. Deze twee verschillende vormen zorgen voor een extra dimensie wat mij betreft. Loes den Hollander geeft daarmee een inkijk in beide werelden, maar laat ook duidelijk zien dat de impact anders is voor de betrokkenen. Wat een intrigerend verhaal oplevert over wat voor een impact de moord op beide gezinnen heeft, en je afvraagt of je als ouder van een vermoord kind je wraakgevoelens kan beteugelen of om gaat zetten om jouw pijn te verzachten. Door de korte hoofdstukken leest het verhaal ook vlot, zorgde erbij mij voor dat ik door wilde lezen. Ik wilde weten wie de kaarten stuurde, achter de verdwijningen zat, maar ook of Maggie echt niets had geweten van de moord.

Conclusie;
Loes den Hollanders boek Dekmantel heeft mij zeker aangesproken. De schrijfstijl is vlot, de opbouw intrigerend en de uitkomst verrassend. Wat het voor mij tot een goede thriller maakt. De personages blijven enigszins oppervlakkig. Toch is dat niet echt storend in dit verhaal. De fascinerende manier van opbouw, met het verrassende einde zorgen ervoor dat dit gecompenseerd wordt. Ik ben door dit boek dan ook benieuwd naar haar andere boeken. Dekmantel krijgt van mij 4*

Geschreven bij Dekmantel

Het was even inkomen, vooral omdat ik niet houd van boeken waarin brieven de hoofdrol spelen. In dit geval was het boeiend omdat juist door die brieven je een goed inzicht krijgt in het leven van de personen waar het hele verhaal om draait. Toen ik halverwege was heb ik het achter elkaar uitgelezen en was zeer verrast door de plot. Zeker een aanrader voor mensen die houden van thrillers maar wel die met wat meer diepgang.

Geschreven bij Dekmantel

Dekmantel - Loes den Hollander

Zo het boek dat ik aan het lezen was, moet maar even wachten want het nieuwe boek Dekmantel van Loes den Hollander is in huis.
Dit is alweer het 15e boek dat zij heeft geschreven.

Dit boek gaat over een grootscheeps DNA-onderzoek dat de dader van Jellemieke Kaagman zal aanwijzen. het meisje is op 14 jarige leeftijd verkracht en vermoord. 12 jaar later wordt eindelijk de moordenaar gevonden.
Daardoor gebeuren bij de familie van het slachtoffer, als bij de familie van de dader erg veel dingen die verandering gaan brengen in hun leven.

Meteen als je begint met lezen wordt je al met het hele verhaal meegezogen.
Het boek heeft twee verhaallijnen. Dit is zeker niet storend en leest erg prettig.

Het ene gedeelte gaat over Maggie de vrouw van de dader, zij schrijft in dagboekvorm aan haar man Winston. Hier lees je hoe zijzelf over al het gebeurde denkt en hoe plotseling haar leven is veranderd door de misdaad van haar man.
In het andere gedeelte staat alles over het reilen en zeilen van de ouders van Jellemieke.Hoe dat zij en hun familie alles beleven en wat het verlies van hun dochter, allemaal voor verandering bij het echtpaar teweeg brengt.

Uiteindelijk is het een zeer verrassend einde van dit verhaal.
Ikzelf vond dit een boek van Loes den Hollander, op een andere manier geschreven dan je bent gewent van haar. Het is een verhaal dat je pakt en waar je later nog aan terug denkt. Ik kon dan ook na het lezen van dit boek, niet meteen weer een ander boek gaan lezen. Dit verhaal moest even betijen.
Voor mijzelf is dit het mooiste boek van haar en van mij krijgt het 5 sterren.

Hannie Snels

uit 2 oogpunten. De vrouw van de dader die beschrijft hoe alles voor haar is en de andere kant de familie van het slachtoffer die met vragen achter blijft. Realistisch!!