Dialectatlas van het Nederlands

Boek geeft helder beeld diverse dialecten en dialectgebieden. De grenzen lijken hier en daar te strak getrokken. Een typisch probleem voor zoiets als taalgebieden. Je moet dus niet bang zijn om, met de nodige zelfkritiek, hier en daar gebieden wat vloeiender in elkaar over te laten lopen. Dan is het een kanjer van een boek, al doet de kleine omvang misschien anders vermoeden. Diezelfde omvang maakt het werk letterlijk en figuurlijk zeer handzaam. Daarbij helpt de harde, enigzins afwasbare, kaft ook mee. Kortom: een parel in atlasland.

Handzaam boek dat een fraai overzicht geeft van de vele dialecten in Nederland. Bovendien is het mooi geïllustreerd. Een aanrader voor de liefhebber van het dialect in Nederland, die strijdt voor het behoud daarvan.

het is prachtig geillustreerd, en erg leuke details staan er in beschreven en het valt op dat het overzichtelijk is.

Dit boek is de grootste blunder uit de geschiedenis van de Nederlandse taalkunde. Hoe groot die flater is, bewijzen de boeken die dezelfde auteurs sinds de herontdekking van de universele klankhelix een paar jaar later publiceren, waaronder De Atlas der Nederlandse Taal. Men geeft een boek als "De geniale eenvoud van taal" de publieksprijs, waarin de zin "(H)eet Eva een appel(er)” bewijst, dat woorden van voren afslijten (detractio) en juist van achteren langer worden (adjectio); het absolute tegendeel van wat Jacob Grimm beweerde. Hiermee wordt bewezen dat uit het Nederlandse 'de' het Duitse 'der' helixt. Daar klinkers alfabetisch helixen weten we nu dat via 'gaan' en 'gehen' het Engelse 'to go' te verklaren is, waarin het 't(w)o' het suffix ‘-en’ in de Nederlandse, spreek "Dietse" dialecten, heeft vervangen, c.q. is gehelixt van een '(e)en' in een ‘twee’. Zo simpel is 'taalverandering'! Ook het ‘Diets’ helixte in ‘Duits’ (klinkers helixen alfabetisch), waardoor het "ben ik van Duitse bloed” de grootste miskleun blijkt in de beschrijving van de 'history' der Lage Landen. Het is dan ook de geschiedenis van 'his-story' die net zo vervalst is als die van Eva, die van de verboden appel at, waardoor vrouwen tot de grootste 'loeders' aller tijden werden bestempeld. Uit 'haar' helixt 'her store' (haar voorraad van eitjes aan de eierstokken) in 'historie' waarin de ‘ooi’ die helixt in ‘ooievaar’ die helixt in 'vaars' de vermeende maagdelijkheid van Maria verklaart, want een 'vaars' is een koe die nog nooit heeft gekalfd. In 'her store' zit dan ook de Duitse vertaling van 'ooievaar', namelijk: der Storch. Taalkundigen aan het Meertensinstituut zijn tevens professoren aan de Radbouduniversiteit. Wanneer gaan zij eens openlijk toegeven dat ze gefaald hebben met hun dikke pillen, die de geschiedschrijving van Europa vervalsen.