Easy Company Soldier Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. The Legendary Battles of a Sergeant from World War II's "Band of Brothers"

Geschreven bij Easy Company Soldier

Easy Company Soldier gaat over de ervaringen van Seargent Don Malarkey. Ik heb dit boek gelezen na het boek Band of Brothers. In dit boek verteld Don over hoe hij de oorlog heeft ervaren hoe hij goede vrienden heeft zien sterven. En hoe hij bijna aan deze ervaringen onder door ging.
Dit boek is zeker een aanvulling op Band of Brothers omdat dit boek echt uit het oogpunt van een gewone soldaat is geschreven. Hierdoor is makkelijk te lezen en niet een opsomming van feiten. Marlarkey verteld echt hou hij de oorlog heeft ervaren als een soldaat in een foxhole, en houd zich niet bezig met wat officieren bedenken.
Bent u geïnteresseerd in de 101st Airborne division en dan vooral E Company dan is dit zeker een aanrader.

Geschreven bij Easy Company Soldier

Malarkey neemt je mee, naar zijn leven voor de oorlog. Hij is opgegroeid in een bosrijke omgeving. Hij ging er veel op uit om te vissen en te kamperen. Zijn ouders hadden een huisje in de bossen. Hij is zeer open over zijn jeugd en de familiebanden. Hij laat je kennis maken met zijn eerste liefde. En je leert hoe het hem vergaan is op de universiteit. Hij besloot daarna om voor de paratroepers te gaan. Zij waren de beste. Je ziet zijn visie op Sobel en hij geeft eerlijk toe dat Sobel hun echt heeft gemaakt tot de goede soldaten die ze waren. Ze hebben het heel zwaar gehad met deze man. Hier leerde hij Skip Muck kennen. En ze werden beste vrienden en deden alles samen tot Winters ze uit elkaar haalde. Het fijne vind ik dat je nu een goede kijk krijgt op wie Skip echt was. Ook weet je dat de acteurs wederom supergoed gecast zijn. Malarkey heeft de beste band met Richard Speight Junior (speelt Skip Muck). Je leert dingen over Joe Toye die je nog niet wist, maar ook over vele anderen. Het geeft je nog meer het gevoel dat je deze mannen echt kent. Malarkey vertelt over zijn verdriet, maar ook over het plezier dat hij had in Engeland. Het meest heftige vond ik zijn verhaal over Bastogne. Hij had zo zijn twijfels en heeft een aantal keren met zijn vingers aan de trekker gezeten…Want wilde hij nog wel leven? Het was zo uitzichtloos en vreselijk koud. Hij kon niet meer, maar bleef gaan omdat stoppen geen optie was. Wat een overlever! In de serie lijkt het alsof hij nooit gewond raakte, maar hij heeft best wat ziekenhuizen gezien in het echt.
Na de oorlog vond hij de liefde van zijn leven, kreeg kinderen, was gelukkig, maar zijn vriend Skip bleef hij altijd missen. Hij gaat ook met je meer terug naar een aantal plaatsen uit de oorlog en Ski pijn graf. Hartverscheurend hoeveel hij verdriet hij nog steeds heeft. Maar ik begrijp hem. Ik ben mijn beste vriend ook kwijt. Die blijf je altijd missen. Dat is gewoon zo!

Het is een heel goed idee om het verhaal van Easy Company te lezen door de ogen van de soldaten zelf. Als je de mini- series geweldig vond, kan ik je dat alleen maar aanraden. Niet alles is zo gegaan, zoals je in de serie ziet. Er zijn echt verschillen. Zoals bijvoorbeeld als Sobel naar Winters verkeerd Salueert. In de serie zit Nixon naast hem, maar in het echt was dat Malarkey. En zo zijn er nog een aantal dingen. Deze zijn veranderd en Malarkey vindt het soms een beetje te Hollywood. Voor mij blijft het de mooiste serie ooit!

De vele foto’s in het boek , maken het boek compleet!

Ik geef dit boek ook 5***** omdat het gewoon zo echt is!

Geschreven bij Easy Company Soldier

Malarkey (1921) is auteur en journalist. Zijn boek bevat illustraties (zwart-witte foto’s) en een index. Het verhaal is goed geschreven en geeft een goede indruk van de wijze waarop gewone soldaten de oorlog en het verlies van vrienden ervaren. Sergeant Malarkey was mortierist (80 mm) bij de Easy Company, 2nd Battalion, 506th Regiment, 101st Airborne Division. Hij landde tijdens operatie Overlord in Normandië. Hij verbleef daar vijfendertig dagen en bijna tachtig in Nederland, van 17 september tot 2 oktober in Eindhoven, Veghel en Uden en vervolgens tot 26 november in Randwijk en Driel in het Over-Betuwse bruggenhoofd (The Island). Daarna verbleef hij negenendertig dagen in Bastogne en ruim drie maanden in Haguenau (Frankrijk), het Ruhrgebied en Oostenrijk.
Onjuistheden zijn het gebruik van Holland voor Nederland en het doel van operatie Market Garden. Dat was niet door Arnhem oprukken naar Duitsland en de oorlog in 1944 beëindigen. Dat was de door Montgomery gewenste aanvalsrichting. Het strategische doel van operatie Market Garden was vestiging van een bruggenhoofd ten noorden van de Neder-Rijn met diepe uitlopers over de IJssel. Tactische doelen waren het afsnijden van de Duitse troepen en hun lanceerbases voor V2-raketten in het westen van Nederland. De geallieerde opmarsroute liep dan ook niet tot Arnhem, maar tot het IJsselmeer. Het gebied ten westen van de spoordijk Arnhem-Elst (niet Driel-Arnhem) en ten zuiden van de Drielse Rijndijk heette niet Hell’s Corner maar Coffin Corner.