Een honger Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Een boek dat je roept tijdens leespauzes, moeilijk opzij te leggen! Verschillende periodes en plots verweven tot een mooi geheel. Aangename, vlotte lectuur maar ook literair waardevol: goed geschreven, originele structuur, verzorgde stijl. Een aanrader!

Na het lezen van ‘Een honger’ van Jamal Ouariachi ben ik er nog niet helemaal uit hoe goed het boek is. Het boek gaat over Alexander Laszlo, een in Nederland opgegroeide telg uit een Hongaarse bankiersfamilie. Laszlo werkt aanvankelijk bij een bank, maar komt op een wat merkwaardige manier in de ontwikkelingshulp terecht. NRC, die er twee recensenten tegenaan gooit, heeft het over ‘een Max Havelaar van deze tijd’ en daar zit wel wat in. ‘Een honger’ is een soms irritant breed en pamflettistisch uitwaaierende roman over de liefde, over ontwikkelingshulp en over pedofilie, met regelmatig humoristische passages.

Recensent Kees ’t Hart (De Groene Amsterdammer) vat het verhaal van deze ‘realistische levensroman’ redelijk samen in vier zinnen: “Er is een jonge vrouw, Aurélie, die zich een weg zoekt in de wereld van de televisie. Er is een oudere man, Laszlo, voormalig grote bons in de hulpverlening aan ontwikkelingslanden, die haar inpalmt en met wie het goed kersen eten is, al zitten er een paar steekjes aan hem los. We bevinden ons zowel in internationale luxe hotels als in hongergebieden van Ethiopië. Hoe die twee figuren elkaar vinden, elkaar kwijtraken, toch weer contact krijgen en daarna het tragische einde.”

Maar daarmee is bij lange na niet alles gezegd over deze intrigerende, misschien wel gewaagde en in ieder geval meeslepende roman.

Geschreven bij Een honger

Dit is een groot schrijver en een monumentaal boek. Ik kan alleen maar aanraden om het te lezen!

Geschreven bij Een honger

Het is een roman waarin je wordt meegesleurd door tal van emoties, hoe ongemakkelijk die ook soms zijn.

Geschreven bij Een honger

Een honger is een dikke pil maar leest vlot weg. Soms vanuit de hoofdpersoon Aurélie, dan vanuit de andere hoofdpersoon Alexander. Apart om te lezen hoe deze laatste verandert van een held in iemand die geen vriend overhoudt. Soms was de persoon Alexander bijna zo overtuigend dat het niet prettig was. Dan legde ik het boek even weg, maar niet voor lang. Daarvoor is het te mooi en meeslepend geschreven.

Geschreven bij Een honger

Aurélie werkt achter de schermen bij een tv-programma. Omdat er een pedofiliezaak in het nieuws is, het gaat over een jongeman die in een peuterverblijf werkte en daar peuters heeft misbruikt, wil men een rondetafelgesprek over het onderwerp. Ze belt Alexander Laszlo op, een man met een besmeurde reputatie, die van redder van kindjes van de hongernood afgegleden is naar niets meer na een rechtszaak over pedofilie waarin hij trouwens schuld bekende. De man hoeft uiteindelijk niet op te draven, maar Aurélie spreekt wel met hem af. Ze kent hem namelijk van vroeger, toen ze jonger was, rond de twintig, heeft ze een jaar een relatie met hem gehad, een relatie die begonnen is in Ethiopië. Toen de man werd opgepakt op verdenking van pedofilie, kwam ze uit de lucht gevallen. Ze is ondertussen getrouwd, heeft een dochtertje en heeft haar man nooit verteld over de relatie. Nu vraagt Alexander haar of ze een boek over hem wil schrijven. Dat ligt uiteraard lastig want daar gaat ze zelf ook in komen en wat zal men wel niet denken van haar, een jong meisje met een man van toen vijftig.
De hongersnood in Ethiopië, hoe de wereld op een gegeven moment toch in actie kwam onder impuls van Bob Geldof, wat er achter de schermen allemaal gebeurt, de ellende die hulpverleners alle dagen opnieuw zien, de keuzes die ze moeten maken, het zit er allemaal in.
Daarnaast is er ook een heel stuk gewijd aan een poging om pedofilie uit te leggen, waarom we het niet zo moeten afwijzen.

Zie mijn blog voor diepere indrukken die dit boek op me had: https://www.hebban.nl/spot/leesverslaving/nieuws/jamal-ouariachi-een-honger

Geschreven bij Een honger

Positieve punten van dit artikel zijn: goede kwaliteit en voordelige koop.

Geschreven bij Een honger

Ik snap al die lyrische reviews hier niet.. erg matig boek met een niet pakkende schrijfstijl.. Meer niet.

Geschreven bij Een honger

Een leuk spannend boek wel lastig om in het boek te komen

Geschreven bij Een honger

Naar aanleiding van de zaak-Nico S. schrijft Laszlo, de hoofdpersoon van Een honger, een brief naar de krant die hij eindigt met: "Een gezonde dosis pedofilie zou onze maatschappij meer goed doen dan kwaad." Door die brief trekt hij de aandacht van het redactieteam van Bord op Schoot, een televisieprogramma dat op DWDD-achtige wijze aandacht aan de actualiteit besteedt. Aurélie Lindeboom, lid van de redactie, krijgt de opdracht 'de pedo' uit te nodigen voor een uitzending naar aanleiding van de zaak-Nico S. Het is een klus die Aurélie liever niet uitvoert, maar waar ze niet onderuit komt zonder het waarom uit te leggen. En dat doet ze nóg liever niet, als ex-minnares van 'de pedo'.

Hoewel ze Laszlo uiteindelijk toch moet afzeggen voor die uitzending, is het contact dat jaren geleden zo abrupt verbroken werd, weer gelegd. Laszlo maakt van de gelegenheid gebruik om Aurélie te vragen een boek over zijn leven, maar vooral over zijn denkbeelden over pedofilie en de onterechte angst daarvoor te schrijven. Aurélie aarzelt en aarzelt, maar besluit toch om in de zomerpauze van Bord op Schoot het boek te schrijven. Ze ontmoeten elkaar regelmatig in Wassenaar, waar Laszlo in een grote verwaarloosde villa woont. Aurélie neemt het op en neer reizen voor lief, omdat ze thuis en Laszlo gescheiden wil houden. Thuis betekent haar man Philip, maar veel belangrijker nog, haar dochtertje van twee, Lydia. Ze vertrouwt Laszlo niet.

In de tuin van de villa in Wassenaar vertelt Laszlo en schaaft, suggereert en vult Aurélie het vertelde aan. Tergend langzaam, gedreven door honger naar erkenning, honger naar toehoorders en in het geval van Aurélie nieuwsgierigheid, verschijnt door de ruis en twijfels van het heden Van weldoener tot duivel. De bekentenissen van Alexander Laszlo en krijgt Laszlo door de publicatie van het boek, alsnog de gelegenheid om zijn ideeën bij Bord op Schoot en andere tv-programma's uiteen te zetten. Die vallen echter niet op vruchtbare bodem. Integendeel.

Voorin Een honger staat een quote van Philip Roth die eindigt met "to allow for the chaos, to let it in". Die quote slaat niet (alleen) op het verhaal zelf, maar ook op de wijze waarop het is verteld. Ouariachi gebruikt een allegaar aan wisselende perspectieven, gaat voortdurend heen en weer in de tijd (van de opstand in Hongarije via draadjesvlees met jus, hongersnoden in Afrika, naar constant jengelende mobieltjes en terug), haalt grappen en grollen uit zoals een hoofdstuk vol pastiches op bekende auteurs als Nabokov, Auster en Campert, maakt post-moderne geintjes, dicht en schrijft ik-hoofdstukken, hij-hoofdstukken, dagboekdelen, die weer afgewisseld worden met een alwetende verteller of een 'droog' essay dat doet denken aan de verhandelingen in de Max Havelaar.

Deze orgie van literaire stijlen zorgt ervoor dat wat in andere handen een suf pamflet zou hebben opgeleverd, nu aangenaam verfrissend in je gezicht bubbelt en briest, terwijl dat het laatste is waar je aan denkt bij een biografie over een pedofiel. Zeker als die pedofiel bij de kennismaking beschreven wordt als "bedekt door een zompige laag ouderdom" terwijl hij voorzien is van "een riante onderkin, grauwe schmink op zijn gezicht - het lijkt allemaal onecht, maar het is wel degelijk echt. Het zilvergrijze haar is er nog wel, al heeft het zich teruggetrokken over zijn schedel, één langgegroeide lok heeft hij met brillantine over de kale plek gekamd."

Gelezen en gerecenseerd voor Hebban.nl in juni 2015