Faust

F.W. Murnau had al de Cultfilm Nosferatu op zijn naam staan.
Deze film overtreft die echter ruimschoots.

Ondanks zijn leeftijd is de film prachtig om naar te kijken.
Het is een "stomme film" dus moet je meelezen het enige geluid komt van een pianospeler die je de hele film hoorde.
Ik dacht dat het wel een lange zit kon worden maar vooral de eerste filmhelft vloog voorbij.
Ook krijg je telkens prachtige beelden te zien die hun tijd ver vooruit lijken te zijn.
Een van de mooiste vond ik Memphisto die de pest over de stad verspreid.

De tweede filmhelft is wat minder het einde dan weer erg sterk.

Emil Jannings als Memphisto is geweldig in al zijn scene's.
Maar ook de andere acteurs zijn goed.
Het acteerwerk doet tegenwoordig wat vreemd aan in de tijd van de "stomme films" was het echter zo dat er wat "overdreven" geacteerd werd.
Als je meer films uit deze tijd kijkt zoals ik wen je er wel aan.

Een van de beste stille films die ik tot nu toe zag.

Visueel overweldigend, zwijgend meesterwerk van de Duitse cineast Friedrich Wilhelm Murnau (1888-1931) naar het gelijknamige wereldberoemde werk van de door Boudewijn Büch zo bewonderde Johann Wolfgang Goethe (1749-1832). Deze indrukwekkende productie van Erich Pommer was de laatste Duitse film voor regisseur Murnau, die hierna naar Hollywood vertrok, nog voordat deze film goed en wel in de bioscopen te zien was. Het scenario werd geschreven door Hans Kyser, die overigens tijdelijk bij Murnau in ongenade viel en werd vervangen door een andere scenarist, die er echter niet in slaagde het werk te verbeteren, zodat Murnau weer noodgedwongen terugviel op het oorspronkelijke script. Interessante cast met voorop de imponerende acteur Emil Jannings (1884-1950), die echter in later jaren zeer omstreden zou worden vanwege zijn enthousiaste nazi-sympathie. Jannings is de geschiedenis ingegaan als de allereerste acteur die de Oscar won (1927-1928) in de categorie "beste mannelijke hoofdrol" voor de films "The Way of All Flesh" en "The Last Command". De Zweedse acteur Gösta Ekman (1890-1938) speelt zowel de oude als de jonge Faust, maar raakte tijdens zijn verblijf in Berlijn verslaafd aan cocaïne, wat uiteindelijk leidde tot zijn vroegtijdige dood. Verder in de cast o.a. nog Camilla Horn (1903-1996) en de latere succesvolle Hollywood-regisseur William Dieterle. Deze grote UFA-productie werd in zijn geheel in de studio opgenomen. Schitterende en fantasievolle art-direction door het duo Robert Herlth en Walter Röhrig, die zich lieten inspireren door oude tekeningen van het Faust-verhaal en zelfs kunstwerken als "De anatomische les" van Rembrandt. De prachtige zwart/wit fotografie werd verzorgd door Carl Hoffman. Het geheel is voorzien van toepasselijke pianomuziek gespeeld door Javier Perez de Azpeitia, gebaseerd op het oorspronkelijk orkest-arrangement van Peter Hensel uit 1926. "Faust- Eine Deutsche Volkssage" ademt het filmisch enthousiasme van een briljant regisseur, die jammer genoeg reeds in 1931 bij een auto-ongeluk om het leven kwam. Het is een cinematografische traktatie van jewelste, met voor die tijd opzienbarende speciale effecten, die zelfs de meest notoire "stomme film"-haters aan het beeldscherm zal kluisteren!

De film heeft mooie beelden en nog mooiere effecten, waarvoor duidelijk veel moeite en omhaal nodig is geweest. Dat wil ik wel erkennen. Toch vind ik het kijken geen onverdeeld genoegen. Dat komt niet alleen door de vele tussenteksten, in hoogdravende taal, maar ook en vooral door de loodzware moraal, uitgedragen in dito expressionisme en onderstreept door tingelmuziek. Iets van humor kon ik pas na meer dan een uur ontdekken, hoewel het verhaal, een volkssage nota bene, zich wel tot humor leent.