Het Pad van de Druide een reis door een oeroud landschap

Een zoektocht naar de zin van het leven.
Het verkennen van de grenzen tussen Deze Wereld en de Andere Wereld, door het ondernemen van een reis langs slangenpaden. De Draken die we tegenkomen kunnen zowel de innerlijke als de uiterlijke zijn - die onze ziel verbinden met de ziel van het landschap.
De uiterlijke reis wordt daarmee een metafoor voor de innerlijke reis.
Het boek kent meerdere lagen. Zo kan het boek gebruikt worden als reisgids door Zuid-Engeland, maar je kunt het boek ook gebruiken als handleiding voor een manier van reizen, gebruikmakend van de associaties in het boek, voor je eigen reis in je eigen omgeving.
Het boek geeft vele inzichten over het gedachtegoed van de druïden en de manier waarop we daarmee om kunnen gaan in het leven van alledag. Verlies van dierbaren en/of andere moeilijkheden in het leven kunnen de aanleiding zijn tot het ondernemen van een visionaire zoektocht.
Onze ziel is verbonden met de ziel van de natuur. Hiermee wordt een onderwerp geraakt dat met name voor de beleidsmakers, de politici en voor de kiezers van deze mensen, van belang is.
''Het is essentieel dat we begrijpen dat in deze tijd in de menselijke geschiedenis, de verwondingen niet alleen aan onszelf zijn toegebracht, maar aan de wereld.
Niet alleen het Zelf is verwond, maar ook de Ander. Dit is de radicale verandering die we moeten maken in ons bewustzijn. Zoals Janus moeten we nu beide kanten uit kijken: naar binnen en naar buiten, aangezien zowel onze innerlijke als onze uiterlijke wereld gewond is. Als we erkennen dat de één gewond is dan kunnen we misschien de verwondingen in de ander leren begrijpen.
De vergelijking treft ons als politici de nood van de milieucrisis ontkennen als een individu die duidelijk in een psychologische crisis verkeert maar weigert dit toe te geven. In het liedje van Paul Simon, moest Fat Charlie, de aartsengel, in het avondnieuws ontdekken dat zijn leven in brand stond. Fat Charlie de politicus zal ontdekken dat hij geen adem kan halen als hij wordt ingelicht over wat hij werkelijk doet voor de wereld. Aan herders in Patagonië worden zonnebrillen gegeven om te voorkomen dat ze blind worden - ze zouden de schapen ook zonnebrillen moeten geven - maar er zijn er teveel en ze zijn al blind aan het worden. Eén op de vier Australiërs heeft huidkanker. De ozonlaag boven Europa wordt ook steeds dunner. We falen in het erkennen van de verwondingen van de aarde op dezelfde manier als het erkennen van onze eigen wonden. ''Vertel hem niet dat hij doodgaat!'' sommeren we de bezoeker aan het ziekbed in een ziekenhuis - waarbij we de ultieme stommiteit en lafheid aanmoedigen die ontkenning heet.''