Wereld zonder hemel 3 - Het stille blauw

Oh wat heb ik lang uitgekeken naar dit boek en oh wat heb ik er uiteindelijk lang over gedaan om dit boek te lezen. Toen ik in 2013 stuitte op 'De wereld zonder hemel' was ik verkocht. Gelijk na het eerste deel las ik deel 2 en ik was helemaal weg van deze serie, tot ik erachter kwam dat deel 3 nog niet uit was en dus al helemaal nog niet vertaald. Na 1 jaar en enkele maanden stuiteren, kon ik eindelijk dit boek ophalen in de bibliotheek! Vol goede moed begon ik er gelijk in, vastberaden dit boek in een ruk uit te lezen.. Dat liep iets anders.

De start van het boek was langzaam. Ik kon alle grote en belangrijke wendingen uit de eerste 2 boeken nog navertellen, maar sommige details waren me ondertussen ontschoten (zoals bepaalde namen bijvoorbeeld). Dit lijkt me logisch na een heel jaar, maar Veronica Rossi vond dit niet logisch, zij besloot dan ook compleet geen flashbacks te geven. Dit zorgde ervoor dat het zo lang duurde voordat ik terug in het verhaal kwam. Pas na 150 pagina's voelde ik terug de spanning uit de andere 2 delen.

Maar toen, toen kwam het echt op gang. Zodra ik de spanning terug voelde, kreeg je mij niet meer uit het verhaal. Toen kon ik vrijwel niet meer stoppen met lezen. Toch had ik een heel ander gevoel bij dit verhaal en dan vooral bij de karakters. In de andere delen had ik een beetje een hekel aan Aria. Ik vond haar zo irritant en zulke vreemde reacties geven, terwijl ik dat in dit verhaal helemaal niet had. Aria was in mijn ogen ineens een stuk volwassener, prettiger in de omgang en bovendien redelijker en realistischer in haar reacties. In de andere delen vond ik Perry juist geweldig. Dat stukje miste ik wel in dit verhaal. Ik had het gevoel dat ik veel verder van hem af stond. Hij was minder bereikbaar. Ik voelde dan ook minder met hem mee dit keer en kon me veel minder in hem inleven.

Deze trilogie eindigde perfect. De spanning was om te snijden. Alle actie is aanwezig en komt perfect bij elkaar. Voor het einde zou ik heel graag 5 sterren gegeven hebben. Ik heb genoten van de laatste 180 pagina's en baalde onwijs dat het verhaal nu uit was. Heerlijke trilogie, maar ik raad iedereen dus wel aan om ze zo snel mogelijk na elkaar te lezen.

Het is niet het standaard apocalyptische verhaal. Sommige dingen zijn misschien een beetje voorspelbaar, maar bij lange na niet alles. Soms komt er een hele onverwachte wending in het verhaal en het is een hele mooie afsluiter van de reeks. Ik raad deze serie zeker aan en kan niet wachten om ze nog eens te lezen.

Geschreven bij Wereld zonder hemel - Het stille blauw

het laatste deel van de serie; SUPER!! Ik heb met veel plezier en in zeer korte tijd alledrie de boeken gelezen en het was echt geweldig. Zooo jammer dat het nu afgelopen is.
De ebook app werkt ook prima op de ipad, geen problemen mee gehad

Dit is een trilogie die je echt als YA liefhebber gelezen moet hebben!
Het verhaal van Aria is inspirerend en spannend. Bovendien is de uitgave van deze serie door Unieboek echt heel erg mooi vorm gegeven

Wat een leuke top serie!
En een super einde! Tot het slot aan toe spannend!
Een echte aanrader!

Erg mooi boek en een goed einde. Leuke wentelingen in het verhaal, wordt niet langdradig daardoor. Het einde is het zeker waard om te lezen, een echte page-turner van het begin van de serie tot dit eind!

Nu ben je natuurlijk aangekomen bij het laatste deel van deze mooie trilogie. Een deel vol spanning en sensatie.

De getijen en de hoorns zijn namelijk onderweg naar het stille blauw! Na de moord op Hess heeft Perry, Sintel weer mee terug genomen naar huis, naar de getijen.. Na een tijd komt er een verbond tussen Sabel en Perry, ze vertrekken met zijn allen naar het stille blauw, maar wie zal het halen? Wie word er vermoord? Wie blijft leven? Hoe zit het nou tussen Loran en Aria?!

Aanrader!