Isabella's pleurants tien beelden van een Bourgondisch praalgraf

Ongeveer 50 jaar geleden werd pas duidelijk wat de betekenis was van tien middeleeuwse beeldjes in de collectie van het Rijksmuseum. De bronzen edelmannen en jonkvrouwen bleken ooit op het grafmonument van Isabella van Bourbon te hebben gestaan, dat in 1476 in Antwerpen werd opgericht. Isabella was de vrouw van Karel de Stoute, de hertog van Bourgondi en dat stelt de beeldjes in een bijzonder licht: ze behoren tot de schaarse overblijfselen van de rijke Bourgondische hofcultuur. Door hun gevarieerde uitdossing geven ze tevens een fraaie indruk van de 15de-eeuwse, hoofse mode. Ook vertegen-woordigen ze een typisch Bourgondisch aspect van de middeleeuwse grafkunst in Europa, namelijk om zogenoemde pleurants of rouwfiguren te plaatsen rondom de tombe van vooraanstaande personen. Aanvankelijk als uitdrukking van verdriet en rouw. later als een soort gevisualiseerde stamboom om de eldele afkomst te onderstrepen. Hoe dit gebruik tot ontwikkeling kwam, wordt belicht in dit Dossier, waarbij verder uitgebreid wordt ingegaan op de voorname pleurants van Isabella’s graf, op hun betekenis, hun herkomst en hun makers.