Bart Schneemann - It Takes Two (CD)

Het is een geweldige reis geweest. En altijd zijn we met z'n tweeën geweest. Natuurlijk had ik altijd gewoon sonates, suites of hoboconcerten kunnen opnemen! In majeur, c mineur, of f diminished...en liefst allemaal van dezelfde componist. Hobo, bijvoorbeeld, met een ensemble, of met een van die grote symfonie orkesten. Een orkest is tenslotte de Rolls-Royce van alle ensembles, de perfecte muziekmachine: smeltende violen, bulderende bassen, schallende trompetten, en opzwepende pauken, en dat is nog maar het begin. Het was verleidelijk .... Maar niet verleidelijker dan het idee om eens iets anders te doen Het was een muzikale reis rond de wereld: kriskras door Nederland, via Hongarije, Tsjechië, terug naar Nederland, via Argentinië, Engeland, Moravië, naar Italië. En ik had bijna niet lichter kunnen reizen: geen ensemble, geen mooi orkest, alleen wij tweeën. In elk land zocht ik een reisgenoot. Maar (en ik moet zeggen, het maakt reizen als dit leuker) elke keer was het een ander: hobo met altviool, hobo met sopraan, met klarinet, basklarinet, cymbalom, bandoneon, claves, marimba, bar-piano, ghetto-blaster. Op pad met muzikale vrienden, vrienden met wie mijn avonturen altijd bijzonder waren, maar elke keer totaal anders. Composities zonder direct aanwijsbare verbanden met elkaar: emotionele muziek (Bittov, Janek), muziek met humor en satire (Andriessen, ter Veldhuis), serieuze muziek (Vaughan Williams), muziek vol verdriet (Bartk), passie (Piazzolla ), vrijmoedigheid (Burgers), poëzie (Morini), en schijnbare abstractie ( Birtwistle, Kurtg). Muziek uit totaal verschillende culturen. Uit de hedendaagse scene of van nog niet zo heel lang geleden. Een veelkleurige combinatie: rood, donkerrood, geel, groen en paars. Muziek met een snelle of een langzame puls, gereserveerd of temperamentvol, pittig en soms zelfs heel pittig. Maar altijd origineel en echt. Bart Schneeman