Lang leve de liefde over de donkere kant van verliefdheid, hartstocht en verlangen

Het vergt veel moed om in één enkel boek zo ongeveer alle mogelijke troublerende liefdeservaringen te beschrijven. En veel talent. Marte Kaan blijkt over beide te beschikken. Daarmee verwent zij de lezer door beschouwingen, kleine wandelingen door de literatuur én door haar eigen belevenissen - waarbij zij zichzelf niet spaart - in een zo uitgesproken knappe dosering bijeen te brengen dat na het uitlezen een weldadig gevoel resteert, in weerwil van het overwegend taaie en treurige onderwerp. Alsof er een confetti aan herkenbare emoties en beelden op de lezer is neergedaald. Echt innemend is de directe, ongekunstelde en daardoor heel toegankelijke verteltrant. En regelrecht bewonderenswaardig is de bijzondere belezenheid van deze jonge debutant (?). Zij vermijdt daarbij de klassieke valkuilen van de kijk-mij-eens categorie. De citaten zijn zonder uitzondering sober en doeltreffend, en de commentaren erbij van de auteur nergens belerend of parmantig. Kaan vindt er persoonlijk het hare van, en zegt dat 'gewoon'.
Een mooie prestatie van een nog jonge auteur, maar zeker kan ook worden gezegd: zéker voor een nog zo jonge auteur. Mijn kinderen ben ik dankbaar voor hun aanbeveling.

Aan de hand van beroemde liefdesverhalen uit de literatuur, films en eigen ervaringen beschrijft Marte Kaan de liefde vanuit verschillende perspectieven. Vooral de duistere kant van de liefde, zoals jaloezie, wraak en depressie, wordt belicht. Behalve dat het zeer herkenbaar is, we hebben allemaal wel eens een (destructieve) verliefdheid meegemaakt, is het bij tijd en wijle ook confronterend. In haar karikaturen van typen mensen (de Geharnaste, de Spanningsjunk) schuilen eigenschappen die elk mens zichzelf zou kunnen toedichten, of we dat nu willen of niet.
Kaan probeert op geen enkel moment de liefde uit te leggen, want ze begrijpt er zelf ook niets van. De liefde valt niet uit te leggen, het is er nu eenmaal. Tijdens het lezen kom je echter wel tot inzichten, maar over jezelf. Die gevoelens van jaloezie, wraak en depressie mogen er zijn, want ze zijn volkomen menselijk. Het helpt je om jezelf wat beter te begrijpen en te accepteren.
Het feit dat Kaan ook -op openhartige wijze- uit eigen ervaringen put, speelt hierbij zeker een grote rol, doordat je je met haar kunt identificeren.
Kaan heeft een mooie schrijfstijl en dat leest heel prettig, bijna als een roman. Ik wacht met smart op haar volgende boek!