Liefde voor Israël nader bekeken voor het Evangelie zijn alle volken gelijk

Wie denkt voldoende geïnformeerd te zijn over de Israëldiscussie vanuit christelijke visie, wordt geraden eerst dit werk ter hand te nemen. Dat de klassiekchristelijke opvatting over de uitleg van het Oude Testament – Christus centraal – onopgeefbaar is, wordt duidelijk in een genuanceerde, theologiehistorische analyse van het werk van Luther. Gekoppeld aan dit uitgangspunt komt de auteur op grond van een Bijbelstheologische uitwerking van het begrip genadeverbond tot zijn positie: ‘In Christus is Gods genadeverbond met Israël deel van Zijn heilsbeloften aan de wereld. In Hem is de plaats van Israël in Gods bijzondere openbaring vervuld’ (19). Daarmee is vanuit het christelijk geloof ten enen male de pas afgesneden aan iedere vorm van godsdienstige, ideologische of intuïtie-gedreven positieve waardering van het na-Bijbelse Israël (volk, staat, land dan wel religie), dus aan iedere vorm van hard of genuanceerd ‘Israëlisme’. Ook wordt aan de hand van een nauwkeurige historische studie getoond hoe Luther in de verschillende fasen van zijn werkzaamheid zijn houding tot de Joden bepaald heeft: er wordt in dit opzicht een zwaarwegend oordeel over de reformator geveld, evenwel zonder tekort te doen aan zijn onafzienbaar grote aandeel aan de theologie van de reformatie. Naast de fundamenteel theologische vraagstelling wordt ook een helder overzicht gegeven over het ontstaan van anti-Judaïsme en antisemitisme maar ook van het Judaïsme en het Israëlisme. Het is een verademing hoe een rustig argumenterende, vaak ook begripsanalytische aanpak van een gecompliceerde theologische vraagstelling nieuw en ontdekkend licht kan verschaffen in een door en door verpolitiseerde en geïdeologiseerde arena. Het wordt zo ook voor de niet-academisch geschoolde theoloog mogelijk om zich gefundeerd teweer te stellen tegen de nog steeds aanhoudende stroom van tendenslectuur rond de vraag “Vormen de Joden, d.w.z. het na-Bijbelse Israël, ‘het uitverkoren volk van God’?” Het is te hopen dat er door theologisch evenwichtige studies als de onderhavige een einde gaat komen aan de vooral uit het christenzionisme voortkomende pogingen om de christelijke theologie in haar geheel in een verkeerd daglicht te plaatsen. Dat momenteel veel christenen zich door de aanpak van Paas, ook in zijn vorige studie Israëlvisies in beweging, geïnspireerd voelen tot gelovig weerwerk, is al duidelijk geworden door de vele reacties. Het valt op dat Paas op een bewogen wijze het gesprek aangaat met hen die menen dat een belijdend geloofsstandpunt te verenigen valt met motto’s als: “Israël is toch nog steeds Gods volk?” of: “De christelijke theologie is aangetast door de idee dat Israël is vervangen door de kerk”. Maar hij onthoudt er zich van om de lezer ethisch dan wel politiek de weg te wijzen.
H.J.W. Laseur

Ik ben positief over dit artikel: goede kwaliteit, voordelige koop, duurzaam.

De Schriftstudie zoals die in dit boek wordt beoefend, is totaal niet actueel in de wettische geloofsbeleving met een terugkeer naar de inzettingen en bepalingen van de OT-kerk (het gebruik van deze term zal al op weerstand stuiten!). De Messiaans-joodse geloofsbeleving zit zonder meer in een stroomversnelling door het ontbreken van Schriftkennis en dan bedoel ik niet alleen de verstandelijke, maar evenzeer de bevindelijke geloofskennis van de geopenbaarde Christus der Schriften. Wanneer je de studie leest en Christus het geopenbaarde geheimenis wordt - en als zodanig een geheimenis verborgen in de OT-gemeente, dan vind je in dit boek voedsel voor de heilbegerige ziel. Deze Schriften zijn het die van Mij getuigen!

Ja, Christus is de enige weg. Dat staat buiten kijf,

MAAR, de kern van het boek?: "Er zijn in principe geen Bijbelse verwachtingen voor Israël die niet ook voor de andere volken gelden."
Dan ben je echt geestelijk blind. De hele bijbel draait om Israël, en met een reden! Als je Israël vervangt voor de 'kerk', snap je het (nog steeds) niet. God heeft een plan met Israël én met Zijn Kerk.